βιβλιοθήκῃ τοῦ ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ Βονωνίᾳ πανεπιστημίου. Τοῦ χειρογράφου ὁ χαρακτὴρ ἦτο χείριστος, καθότι ἀνεξέργαστος καὶ συμπεπλεγμένος· τὰ δὲ φύλλα ὑπῆρχον ἅπαντα πλὴν ἑνός. Τὸ ἀντίγραφον εἶναι χάρτινον τεῦχος συγκείμενον ἐκ 299 σελίδων εἰς φύλλον μέγα εὐαναγνώστου χαρακτῆρος· ἀπαντῶνται δὲ που σποράδην παρασημειώσεις καὶ διορθώσεις[1].
Μαῦρος ὁ Σάρτιος (Sarti) καὶ Μαῦρος ὁ Φακτωρῖνος (Fattorini) ὠφελήθησαν ἐκ τῆς εἰρημένης ἀνακαλύψεως πρὸς συγγραφὴν τοῦ πονήματος αὐτῶν περὶ τῶν ἐπισήμων καθηγητῶν τοῦ ἐν Βονωνίᾳ ἀρχιγυμνασίου, παραλαβόντες μάλιστα ἐκ τοῦ βιβλίου ἐκείνου τοὺς βίους τῶν νομοδιδασκάλων οἵτινες κατὰ τὴν δεκάτην τρίτην ἑκατονταετηρίδα ἐδίδαξαν νομικὰ ἐν τῷ ῥηθέντι ἀρχιγυμνασίῳ[2], οἷον Ἰρνέριος, Βούλγαρος, Πλακεντινὸς, Βασσιανὸς, Λωθάριος, Ἄζων, Ἀκκούρσιος, Ὀδοφρέδος, Δῖνος, Ῥοσάτας κτλ.
Ἐν ταῖς βιογραφίας ταύταις ὁ Θωμᾶς δὲν ἐμβαίνει εἰς λεπτομερεῖς διηγήσεις, καὶ ἔνθα λαλεῖ περὶ τῶν ἀρχαιοτέρων ἐνίοτε σφάλλει καὶ οὗτος· ἀλλὰ τὰ σφάλματά του εἶναι συγγνώμης ἄξια, ἐὰν τις σκεφθῇ ὅτι κατ’ ἐκείνους τοὺς χρόνους ἡ κριτικὴ ἦτο εἰσέτι ἀτελής. Πολυτίμους εἰδήσεις παρέχει περὶ τῶν ἧττον ἀρχαίων καὶ ἐξαιρέτως περὶ τῶν πονημάτων ἑκάστου, ἅτινα ἐξαριθμεῖ διαληπτικῶς, ὥστε δὲν δύναται τις νὰ μὴ θαυμάσῃ τὸ μέγεθος τῆς καθ’ ἡλικίαν ἔτι τρυφερὰν πολυμαθείας τε καὶ ἐπιμελείας αὐτοῦ, ὄχι μόνον πρὸς τὴν ἔρευναν ἐγνωσμένων πονημάτων οὐδαμῶς ἀποκνήσαντος ἀλλ’ οὐδὲ συμβουλὰς ἰδιωτῶν παραδραμόντος, οὐδὲ τὰ ἐλάχιστα ἔγγραφα, τῶν ὁποίων μάλιστα καὶ τὰ πρωτότυπα ἐφρόντισε ν' ἀποκτήσῃ, παραλιπόντος ἀνεξέταστα.
