Σελίδα:Ελληνομνήμων Αρ.2 (1843).djvu/47

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
111
ΕΛΛΗΝΟΜΝΗΜΩΝ.

ἐπίσκοπον Πάφου, ἄνδρα μεγίστην ἔχοντα τριβὴν περὶ τοὺς ἱεροὺς λόγους καὶ οὐδὲν ἧττον ἐμπειροπόλεμον· διότι ἔχων ὑπὸ τὴν ἐξουσίαν αὐτοῦ εἴκοσι κάτεργα τοῦ πάπα, προσθέμενος ταῦτα εἰς τὰ τῆς πατρίδος του, εὑρέθη εἰς πολλὰ κατὰ τῶν Τούρκων ἐπιχειρήματα καὶ μάλιστα εἰς τὴν κυρίευσιν τῆς Λευκάδος. Ἐν τῇ ἐκδόσει ταύτῃ ἔκρινεν εὔλογον νὰ προτάξῃ τὸν βίον τοῦ συγγραφέως, μετατυπωθέντα εἰς τὴν ἐν Βενετίᾳ τῷ 1572 δευτέραν καὶ εἰς τὴν ἐν Κολωνίᾳ τῷ 1596 τρίτην τοῦ Βαρτόλου ἔκδοσιν, καὶ καταχωρισθέντα προσέτι καὶ ὑπὸ Φαβρικίου ἐν τῇ ἑλληνικῇ βιβλιοθήκῃ[1] καὶ πάλιν ὑπ’ αὐτοῦ ἰδίως τυπωθέντα ἐν Ἀμβούργῳ τῷ 1724[2].

Μετὰ δὲ τὴν ἀποβίωσιν τοῦ Διπλοβατάτζου ἐτυπώθησαν ὕστερον ὁ ὑπ’ αὐτοῦ συγγραφεὶς βίος Ἀγγέλου τοῦ Ἀῤῥητίνου, ἐπισυναφθεὶς εἰς τὴν ἐκείνου πραγματείαν de maleficiis (Βενετ. 1551)· ὁ βίος Ἰννοκεντίου τοῦ Δ΄, ἀνδρὸς τῶν ἐφ’ ἑαυτοῦ ἐν τῷ κανονικῷ δικαίῳ σοφωτάτου καὶ πολλαχοῦ τῆς Εὐρώπης προαγαγόντος τὰ μέγιστα τὰς δημοσίας νομικὰς σχολὰς, προταχθεὶς εἰς τὰ ἐκείνου θεσπίσματα (Βενετ. 1552)· καὶ ὁ βίος Παύλου τοῦ Καστρηνσίου (Da Castro) σχολιαστοῦ· τοῦ κώδηκος καὶ τῶν πανδεκτῶν (Κολωνίᾳ 1596)[3].

Ἀλλὰ τοσοῦτον μόνον καὶ οὐδὲν πλέον ἐγινώσκετο οὔτε περὶ τοῦ Θ', οὔτε περὶ τῶν λοιπῶν βιβλίων, ὁπότε μετὰ δύο ἄλλους αἰῶνας ἀνέσωσεν αὐτὸ πεπαιδευμένος τις Ἰταλὸς Ἰωάννης Βαπτιστὴς ὁ Πασσήριος (Passeri), Εὑρὼν οὗτος τὸ χειρόγραφον ἐν τινι σαρδινοπωλείῳ καὶ ῥυσάμενος ἐκεῖθεν παρεχώρησεν αὐτὸ δωρεὰν εἰς τὸν Ὀλιβιέριον παρὰ τοῦ ὁποίου ἐπέμφθη εἰς Ἰωάννην τὸν Φαντούζιον (Fantuzzi), ὅστις καὶ ἀντίγραφον αὐτοῦ μετ’ ἐπιστασίας γενόμενον κατέθεσεν ἐν τῇ


  1. Τομ, ιβ'. σ, 555.
  2. Hauboldi institutiones juris romani litterarie Μέρ. ά, Τμ. ά. §, 30.
  3. Fontanella Bibl. leg.