Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σελίδα:Διονύσου πλους.djvu/21

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
— 21 —

«Ἦλθες, σὲ εἶδα, καὶ χαρᾶς
κατεπληρώθ’ ἡ φύσις.
Ἄστρον τοῦ βίου μου, περᾷς.
Πρὶν δύσῃς μὴ μὲ παρορᾷς.
Δὸς θάνατον πρὶν δύσῃς.

«Ἐῤῥόφησα ὅ,τι γλυκὺ
τῆς κύλικος τοῦ βίου,
σταγόνα ἔρωτος· ἀρκεῖ.
Τὶ ἂν ὁ βίος διαρκῇ
αἰῶνας μαρτυρίου;

«Σὺ ὁ Θεὸς θὰ κατοικῇς,
ἐπάνω τοῦ αἰθέρος
ὅπου ὁ βίος ὁ γλυκύς,
αἱ τέρψεις αἱ διηνεκεῖς,
τῶν Θεαινῶν ὁ ἔρως.

«Ταχὺς δὲ τάφος εἰς ἐμὲ
καὶ αἰωνία λήθη».
«Εἰς σὲ ἀθάνατοι στιγμαὶ
καὶ ἐπουράνιοι τιμαί,»
ἐκεῖνος ἀπεκρίθη.

«Τὶ πρὸς ἐμὲ καὶ οἱ Θεοὶ
καὶ ἡ ἀθανασία;
Ἀθανασία μου σὺ εἶ.
Μακράν σου ἡ μακρὰ ζωὴ
μακρὰ ἀπελπισία.