Σελίδα:Διονύσου πλους.djvu/16

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
— 16 —

Τοὺς ἀνδραποδιστὰς σιγὴ
νεκρῶν καταλαμβάνει.
Ὤ! ποία πάλιν ἀλλαγή!
Πόθεν ἐβλάστησεν ἡ γῆ,
ἥτις ἐμπρὸς ἐφάνη;

Ὁ βαθὺς ὅρμος μειδιᾷ
καὶ νεύει φιληδόνως.
Πᾶσα γωνία καὶ σκιά,
καὶ εἰς πᾶν δένδρον φωλέα
εὐλάλου ἀηδόνος.

Τῆς παραλίας μαλακὴ
προκύπτει ἡ ἀγκάλη.
Ἐκεῖ γαλήνη κατοικεῖ,
ἐκεῖ ὁ ζέφυρος γλυκὺ
διὰ τῶν φύλλων ψάλλει.

Ὁ ῥύαξ, ὄφις ἀργυροῦς,
τοὺς πολυκάμπτους γύρους
ἑλίσσ’ εἰς τάπητας χλωροὺς,
καὶ ἄδων ἀπαντᾷ ὁ ῥοῦς
πρὸς ᾂδοντας ζεφύρους.

Βέλους ὀξύτεροον χωρεῖ
τὸ πλοῖον πρὸς τὸν κόλπον·
καὶ τὸ προπέμπουσι χοροὶ
νηχόμενοι καὶ ζωηροί,
μετ’ ἰαχῶν εὐμόλπων.