Σελίδα:Διηγήματα (Αξιώτης).pdf/53

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
— 47 —

Τοῦ ἐψιθύρισε μὲ τὴν μαγευτικῶς γλυκεῖαν φωνήν της.

Ἐκεῖνος ἔπεσεν ἐξουθενημένος, ἐνῷ ἐκείνη ἀπεσύρετο βεβαία περὶ τῆς νίκης της.

Δὲν ἐσκέπτετο πλέον· ἐφέρετο πρὸς τὸ χάος μὲ κλειστοὺς ὀφθαλμούς. Ἐποδοπάτησε τὴν τιμὴν ἐπανειλημμένως. Θρασυνόμενος βαθμηδον, ἀπέφευγε πᾶσαν προφύλαξιν. Καὶ ἡ ὀλεθρία στιγμὴ δὲν ἐβράδυνε νὰ φθάσῃ… Στιγμή, καθ’ ἣν ἡ Ἀρχὴ ἐγνώρισε φανερὰ καὶ τὴν πρᾶξιν καὶ τὸν ἔνοχον…

Τὸ σκάνδαλον ἦτο μέγα, ἀνήκουστον. Ὁ Α… κατηγορεῖτο ἐπὶ ὑπεξαιρέσει χρημάτων τοῦ Δημοσίου!

Καὶ ἡ κατηγορία ἀπεδείχθη!

Οἱ φίλοι ἔφριξαν· οἱ ἐχθροὶ ἐσκίρτησαν ἐξ ἀγαλλιάσεως.

— Ἐκεῖ καὶ αὐτός! ὁ τίμιος! ὁ ἀνεπίληπτος!

Ὁ δράστης ἐκρύπτετο καὶ ἡ ἐξουσία, ἀμείλικτος, ἀπαθής, ἐξεβίασε τὸ ἄσυλον του. Τῇ ἐχρειάζετο ὁ ἔνοχος πρὸς ἱκανοποίησιν τῆς ὑβρισθείσης δικαιοσύνης.

Καὶ τὸν εὗρε τὸν ἔνοχον εἰς τὸν κοιτῶνα του… ἐπὶ τῆς κλίνης του… μὲ μίαν σφαῖραν εἰς τὸ κρανίον καὶ μὲ κάτι ὡσὰν μειδίαμα ἐπὶ τῶν ὠχρῶν του χειλέων.

Ἡ δὲ Κίρκη;

Τίς δὲν τὴν εἶδε; τίς δὲν τὴν βλέπει; Μὲ ἀνάστημα θεᾶς, μὲ τοὺς ἐβενώδεις βοστρύχους, γαλακτώδης ἐντὸς τῶν μαύρων της πέπλων, μὲ τὸ βλέμμα δειλὸν ἐνίοτε, ἀλλ’ ἐξακοντίζον ἀστραπὰς ἔστιν ὅτε, ἀπαθὴς περιέρχεται…

Ὡσὰν νὰ ζητῇ κάποιον…