Σελίδα:Διηγήματα (Αξιώτης).pdf/50

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
— 44 —

Τὴν ὑπέθαλπον οἱ τρόποι καὶ τῆς μαγίσσης τὸ βλέμμα…

Καὶ ἡ τάξις ἡ παραδειγματικὴ ἐχαλαροῦτο· ἐλησμονοῦντο αἱ ἕξεις αἱ πολυχρόνιοι, ἐξερριζώνοντο, ἐποδοπατοῦντο…

Ὁ ἄνθρωπος μεταβάλλετο ἄρδην!

Τὸ μαρτύριον παρετείνετο, ὅτε — ἰδιοτροπία Κίρκης — ὡσὰν νὰ ἐκάμφθη ἐκείνη αἴφνης, ὡσὰν νὰ συνεπόνεσε… καὶ τότε, ἔξαλλος αὐτός, τῇ ἐξωμολογήθη μὲ γλῶσσαν πυρίνην! Ἐξερρίζωσε τὰ σπλάγχνα του καὶ τῇ τὰ παρουσίασεν ἀσπαίροντα, πληγωμένα, εἰς τὴν τρέμουσαν παλάμην του....

Καὶ εἰς μίαν στιγμὴν φρενίτιδος, ἐξάψεως ὑπερτάτης, ἡνώθησαν.

Τὸ ἐπίβουλον χάρμα ἡπλώθη περὶ αὐτόν, ἡ μαγικὴ ἄλυσσις συνεσφίγχθη. Ἐκείνη, ἡ Κίρκη, μεγαλοπρεπὴς ὡς θεά, τὸν ἔχει διαρκῶς ὑπὸ τὸ βλέμμα της· καὶ τὸ ὑφίστατ’ ἐκεῖνος μὲ τὴν ἀγαλλίασιν παράφρονας....

Εἷν’ εὐτυχής, πλέων εἰς ὠκεανὸν ἐξουδενώσεως…

— Θέλω! λέγει ἡ Κίρκη.

— Ὅ,τι θέλεις, ἀπαντᾷ ἐκεῖνος.

Ἡ Κίρκη ἔχει ὀρέξεις καταστρεπτικὰς, ὀρέξεις λυκαίνης! ἔχει δίψαν διαρκῆ, ἀκόρεστον…

Καὶ ὑπὸ τὴν μαγγανείαν τῶν σατανικῶν της βλεμμάτων σύρετ’ ἐκεῖνος ἄνευ θελήσεως ἰδίας, ράκος ἐλεεινόν, ἀνεμώλιον…

Καὶ τρέχει τὸν κατήφορον μὲ χαρὰν ἔξαλλον…

Εὐλαβῶς ἐκτελοῦνται αἱ τερατώδεις ἰδιοτροπίαι τῆς Κίρκης.

Καὶ τὸ καθῆκον ὁλονὲν λησμονεῖται καὶ ἡ ἄβυσσος μικρὸν κατὰ μικρὸν ἐγγίζει.

Εἰς τὰ σπάνια φωτεινὰ διαλείμματα, ἐργάζεται πυρετω-