Σελίδα:Διηγήματα (Αξιώτης).pdf/48

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
ΚΙΡΚΗ

ΕΙΧΕΝ ἤδη ἀποναρκωθῆ ἀπὸ μέθην, ὄχι ἀπὸ τὴν βραχεῖαν μέθην τὴν ἐκ τοῦ οἴνου, ἀλλ’ ἀπὸ τὴν ἄλλην τὴν διαρκῆ, τὴν πολὺ φοβερωτέραν, ἀπὸ τὴν μέθην τὴν ἐκνευρίζουσαν, τὴν παραλύουσαν, τὴν ἐξουδενοῦσαν. Εἶχε φθάσῃ εἰς τὸ σημεῖον ἐκεῖνο, καθ’ ὃ ὁ ἐσωτερικὸς τοῦ ἀνθρώπου κόσμος ἀρχίζει ν’ ἀποσυντίθεται, νὰ καταρρέῃ εἰς συντρίμματα, ὅπου μία ἀχλὺς σκεπάζει τὴν διάνοιαν καὶ τὴν σκοτίζει, δεσμεύει τὰς ψυχικὰς δυνάμεις ὅλας καὶ καθιστᾷ τὸν ἄνθρωπον δοῦλον τοῦ περιβάλλοντος, ἀνίκανον νὰ συλλάβῃ μίαν ἰδέαν ἐκτὸς αὐτοῦ, αὐτόματον τὸ ὁποῖον κινεῖ κατὰ βούλησιν μία δύναμις, εἰς ἣν δὲν ἰσχύει ν’ ἀντιστῇ καὶ εἰς τὴν ὁποίαν ὑπακούει μὲ τὴν τυφλὴν ἀπάθειαν μηχανῆς, ἀλλὰ συγχρόνως καὶ μὲ τὴν ἀνέκφραστον χαρὰν διψασμένου μεθύσου, εἰς τὸν ὁποῖον δεικνύουν ποτήριον χρυσίζοντος οἴνου…

Ἦτο μία δύναμις μαγική, δύναμις Κίρκης γοητευτικῶς ὀλεθρίας… εἰς ἣν ὑπήκουε μὲ φρικιάσεις χαρᾶς δαιμονιώδους, ὑπερανθρώπου....

Κλοιὸς μαγικός, ὁ κλοιὸς τῆς ἀγάπης…

Ἀγάπης σατανικῆς....

Εἶχεν ἐνίοτε καὶ φωτεινὰ διαλείμματα, ἀφυπνίσεις συντόμους, ὁπότε ἀνεπόλει μὲ πόνον τὴν θέσιν του ἐκείνην, τὴν πρὸ τῆς ἠθικῆς του ἐξουδενώσεως…