ρηγόρητος. Οὐχ’ ἧττον μετὰ δύο ἔτη, ὑπείκων εἰς τὰς προτροπὰς στενοῦ συγγενοῦς του, ἰσχυριζομένου ὅτι ὁ Π. ὤφειλε νὰ δώσῃ εἰς τὸ θυγάτριόν του μητέρα, ἔβαλε κατὰ νοῦν νὰ νυμφευθῇ ἐκ δευτέρου. Τὸν ἀπέτρεψα ἐγώ, ἀλλ’ ἡ ἐπιρροὴ τοῦ συγγενοῦς του ἦτο μεγάλη καὶ ἀναχωρήσας μετ’ αὐτοῦ εἰς τὴν πατρίδα του, ἐπέστρεψε μετά τινα καιρὸν νυμφευμένος, κλαμμένος καὶ κατενθουσιασμένος. Ἦτο ὡραία ἡ σύζυγος του καὶ πολὺ νεωτέρα του. Τὴν καλωσύνην καὶ τὰς λοιπὰς ἀρετὰς της διηγεῖτο συχνά, ἐννοεῖται μὲ χειμάρρους πάντοτε δακρύων. Ἡ ἀλήθεια εἶνε ὅτι τὴν ἠγάπα παραφόρως, μὲ θέρμην ὅλως νεανικὴν καὶ ὡς νὰ ἦτο αὐτὸς ὁ πρῶτος του ἔρως. Ἐκ τοῦ γάμου αὐτοῦ ἐγεννήθησαν δύο τέκνα, μετὰ τριετῆ ὅμως συμβίωσιν, ἡ νεαρὰ σύζυγος ἠσθένησε καὶ ἐκρίθη ἀνάγκη νὰ μεταβῇ εἰς τὴν πατρίδα πρὸς ἀλλαγὴν κλίματος. Τὴν συνώδευσεν ἐκεῖ ὁ πατήρ της, μετὰ ἓν ἔτος δὲ ἐπέστρεφεν ὑγειεστάτη καὶ ἀρκετὰ εὐτραφής. Μετ’ ὀλίγον καιρὸν τὸ πάχος τῆς κυρίας Π. ηὔξησε πολύ. Ὁ φίλος μου ἦτο εὐχαριστημένος, ὄχι ὅμως καὶ οἱ συγγενεῖς καὶ οἰκεῖοι πρὸς τοὺς ὁποίους τὸ πρόωρον ἐκεῖνο πάχος τοῖς ἐφαίνετο ὕποπτον. Καὶ δὲν ἤργησε νὰ φανῇ ὅτι οἱ τελευταῖοι εἶχον δίκαιον..... Διότι πέντε μῆνας μετὰ τὸ φθάσιμον τῆς νεαρᾶς γυναικός, δὲν ἠδύνατο πλέον νὰ μένη ἡ ἐλαχίστη ἀμφιβολία ὡς πρὸ τὴν φύσιν τοῦ ὄγκου της. Τὸ πρᾶγμα ἦτο σκανδαλῶδες. Εἷς θεῖος τοῦ Π. ἦτο μανιώδης καὶ μὲ δυσκολίαν ἐκρατεῖτο. Τὸ πρᾶγμα τώρα ἐλέγετο φανερὰ καὶ μόνος ὁ ἀτυχής μου φίλος εὑρίσκετο εἰς μακαρίαν ἄγνοιαν. Τὸ ἀπροσδόκητον περιστατικὸν μ’ ἐλύπησε πολύ, διότι ἐπρομηνύετο δρᾶμα, ἡ λύσις τοῦ ὁποίου δὲν θὰ ἦτο βεβαίως ὁμαλὴ· ὡς ἐκ τῶν στενῶν μου δὲ μετὰ τοῦ Π. σχέσεων, ἐγὼ θὰ ἤμην ἐκ τῶν πρωτευόντων ποοσώπων εἰς τὰς σκηνάς, αἵτινες ἔμελλον ν’ ἀκολουθήσωσιν.
«Τὰ πράγματα ἦσαν εἰς αὐτὸ τὸ σημεῖον, ὅτε, ἕνα
