Σελίδα:Διηγήματα (Αξιώτης).pdf/107

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
— 101 —

γέρων. Ἄνθρωπος μὲ γνώσεις ποικίλας καὶ μνημονικὸν ἀπέραντον, ἤξευρε πλείστας ὅσας μικρὰς ἱστορίας καὶ ἀνέκδοτα, διηγεῖτο δὲ μὲ πολλὴν χάριν. Μᾶς ἦτο πολὺ ἀγαπητὸς ὁ γέρων καὶ οἱ φίλοι συνήχθησαν καὶ χάριν ἐκείνου, μέλλοντος νὰ διανυκτερεύσῃ παρ’ ἐμοί.

Ἐφλυαροῦμεν λοιπὸν καθήμενοι περὶ στρογγύλην τράπεζαν καὶ παρὰ τὸ κοχλάζον σαμαβάρι, ροφῶντες τὸ τερπνὸν καὶ ἀρωματικὸν ποτόν, τὸ ὁποῖον καθιστᾷ ἔτι μᾶλλον τερπνότερον ἡ ὥρα τοῦ ἔτους.

Εἶνε ἐπάνω κάτω γνωστὸν περί τινα ἀντικείμενα στρέφεται συνήθως ἡ ὁμιλία νέων ζωηρῶν, εὐπόρων καὶ σχεδὸν ἀμερίμνων. Ἀφοῦ εἴπαμεν ὀλίγα περὶ ἐμπορίου, ζήτημα ὁποῦ δὲν ἠδυνάμεθα νὰ παρίδωμεν, δὲν ἀφήκαμεν οὔτε κοινωνικόν, οὔτε πολιτικὸν ζήτημα ἄθικτον. Ἐκόπταμεν, ἐρράπταμεν, ἐδέναμεν, ἐλύναμεν μὲ τὴν εὐκολίαν ἐκείνην, τὴν ὁποίαν χορηγεῖ εἰς τὸν ἄνθρωπον τὸ ἀνεύθυνον.

Αἴφνης κἄποιος ἔφερε τὸν λόγον ἐπὶ τῶν προλήψεων ἐν γένει, καὶ ἐπὶ τοῦ θέματος τούτου ἠγέρθη ζωηρὰ καὶ εὐρεῖα συζήτησις, ὡς δὲ συνήθως συμβαίνει, αἱ γνῶμαι ἐδιχάσθησαν, τῶν μὲν διατεινομένων, ὅτι φαινόμενά τινα δὲν πρέπει νὰ τ’ ἀποκρούωμεν μόνον διότι εἶνε ἀνεξήγητα, ἑνὸς δὲ πρὸ πάντων ὑποστηρίζοντος, ὅτι ὅλα αὐτὰ εἶνε μπόσικα, τὰ ὑποθάλπει δὲ ἡ ἀμάθεια καὶ ἡ δυσειδαιμονία καὶ ὅτι ἄνθρωποι ἀνεπτυγμένοι δὲν πρέπει νὰ τὰ παραδέχωνται.

Ὁ φίλος μας αὐτὸς ἦτο ὁ μόνος σκεπτικὸς μεταξύ μας, ὁ μόνος ὅστις ἠγάπα νὰ φιλοσοφῇ, ἐπιτηδεύων στωϊκότητα καὶ ἀπάθειαν καὶ ὁ μόνος ὅστις οὐδὲν σκοτεινὸν ἡ ἀνεξήγητον παρεδέχετο.

— Καὶ ὅμως, εἶπεν ὁ γέρων Φ. εἶνε μερικὰ φαινόμενα, τὰ ὁποῖα, ἐπαναληφθέντα πλέον ἢ ἅπαξ, δὲν ἠμποροῦν νὰ ὀνομασθοῦν ἁπλαὶ συμπτώσεις.