σις- τῶν ὀνομάτων αὐτῶν ἐστὶν αὕτη: Ἄς, Μπούκη, Βέτδ, Γλάωτ, Δοπρῶ, Γέεστι, Ζηβήτ, Ζελῶ, Ζεπλάεν, Ζε, Η, Κάκω, Λουδεία, Μῆ, Νᾶς, Ὥν, Ποκόη, Ρητζίκ, Σθλόβο, Ντβέρδω, Ἦκ, Φέλπω, Χερ, Ὤτ, Τζὴ, Τζέρβη, Σάα, Σθία, Γέον, Γερῆ, Γέρ, Γέατ, Γίου, Στέους, Γέα. Ταῦτα μέν εἰσι τὰ τριάκοντα πέντε γράμματα τῶν Ῥωσσῶν, ὅπερ καὶ ἕως τοῦ νῦν μανθάνουσι πάντες, καὶ καλῶς τὴν εὐσέβειαν γινώσκουσι.
Λέγουσιν δέ[1] τινες καὶ τοιοῦτον τι θαῦμα γενέσθαι ἐν τοῖς ἐκεῖσε· ἔτι γὰρ τῇ δεισιδαιμονίᾳ κατεχόμενος αὐτός τε ὁ ἄρχων καὶ οἱ μεγιστᾶνες αὐτοῦ, καὶ τὸ ἅπαν ἔθνος, καὶ σκοπούμενοι περὶ τὴς πρώτης[2] αὐτῶν θρησκείας καὶ τὴς τῶν χριστιανῶν πίστεως, εἰςκαλούσι πρὸς αὐτοὺς τὸν ἄρτι φοιτήσαντα ἀρχιερέα, ὅν καὶ ἐπηρώτησεν ὁ ἄρχων, τινα τὰ κατ’ αὐτῶν ἐπαγγελλόμενα παρ’ αὐτοῦ, καὶ αὐτὰ τὰ διδάσκεσθαι μέλλοντα; Τοῦ δὲ τὴν ἱερὰν τοῦ θείου Εὐαγγελίου προτείναντος βίβλον, καί τινα θαύματα ἐξηγουμένου τῶν ὑπὸ τοῦ Θεοῦ ἐν τῇ ἀνθρωπίνῃ ἐπιδημίᾳ τερατουργηθέντων·—Εἰ μὴ τι τῶν ὁμοίων, τὸ πλῆθος ἔφη
