Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/283

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
267
ΠΕΡ. Β′. ΜΕΡΟΣ Β′. ΒΙΒΛ. Β′. ΚΕΦ. Γ′.

Δ′. Ἡ Παραλία τοῦ Ζαγγουεβάρου ἢ Ζαγγουεβαρία. Β-Ἀν: τῆς Μοζαμβικῆς ἐκτεινομένη ἡ παραλία αὕτη μέχρι τῆς τοῦ Ἀϊάνου (472), περιλαμβάνει πολλὰ κράτη διαφόρων λαῶν εἰς διάφορον βαθμὸν πολιτισμοῦ εὑρισκομένων. Τὰ παράλια σχεδὸν ὅλα ὑπόκεινται εἰς τὴν ἄμεσον ἢ ἔμμεσον κυριαρχίαν τοῦ Ἱμάμου ἢ Σουλτάνου τῆς Μασκάτης (435). Εἶναι δὲ σχεδὸν ἀλίμενα, ἔχοντα ἱκανὰς νήσους παρακειμένας. Ἀπὸ Μ: προχωροῦντες πρὸς Β: ἀπαντῶμεν πρώτην τὴν νῆσον Κουϊλόαν, ἔχουσαν λιμένα ἐξαίρετον. Ἐπ’ αὐτῆς ὑπῆρχέ ποτε πόλις ὁμώνυμος περιτειχσμένη καὶ πολυάνθρωπος, πρωτεύουσα ἑνὸς ἰσχυροῦ βασιλείου· τὴν σήμερον δὲ εἰς τὴν αὐτὴν τοποθεσίαν ὑπάρχουσιν ὀλίγαι καλύβαι πενιχραί. Ὀλίγον ἔτι πρὸς Β: κεῖται ἡ νῆσος Ζανζιβάρη, εὐλίμενος καὶ εἰς ἄκρον εὔφορος, καὶ ἑτέρα ἡ Μομφία, ἀμφότεραι ὑποκείμεναι εἰς τὸν Ἰμάμην τῆς Μασκάτης, καθὼς καὶ ἡ Κουϊλόα. Ἡ Ζανζιβάρη εἶναι ἡ μεγίστη αὐτῶν τῶν νήσων, συνηρεφὴς, καὶ κατάῤῥυτος καὶ εὐλίμενος, ἔχουσα καὶ πρωτεύουσαν πόλιν ὁμώνυμον, εἰς τὴν ὁποίαν ἐδρεύει συνήθως ὁ Σουλτάνος ἢ Ἰμάμης τῆς Μασκάτης.

Πρὸς Β: εἶναι τὸ βασίλειον τῆς Μομβάσης, τοῦ ὁποίου ἡ ὁμώνυμος πρωτεύουσα κεῖται ἐπὶ νήσου κατακτηθείσης ὑπὸ τῶν Ἄγγλων καὶ παραιτηθείσης κατὰ τὸ 1827. — Ἡ Μελίνδα, πρωτεύουσα ὁμωνύμου βασιλείου, κεῖται ἐπὶ τῆς στερεᾶς εἰς τὰς ἐκβολὰς τοῦ Κουϊλιμανσῆ. Αὕτη ἐξέπεσε πολὺ, ἀφ’ οὗ ἠλευθερώθη ἀπὸ τὴν δεσποτείαν τῶν Πορτογάλλων, οἵτινες εἰς αὐτὴν πρώτην ἀπέβησαν κατὰ τὸ 1498, καὶ μετὰ δύο αἰῶνας ἀπεδιώχθησαν.—Βραῦα, πρωτεύουσα μικρᾶς δημοκρατίας Ἀράβων, ὑποτελοῦς ποτε εἰς τοὺς Πορτογάλλους, νῦν δὲ ἀνεξαρτήτου. Εἰς ταύτην τὴν πόλιν ὑπάρχουσιν ἐργοστάσια μεταξωτῶν καὶ χρυσοκεντήτων ὑφασμάτων. — Ἄξιαι λόγου ἄλλαι πόλεις διὰ τὸ ἐμπόριόν των ὑπάρχουσιν, ἡ Λαμμὼ, καὶ ἡ Μαγαδοξὼ ἐπὶ τῶν ἐκβολῶν ὁμωνύμου ποταμίου κειμένη.

Ἡ παραλία Ζαγγουεβαρία, ὁριζομένη πρὸς Ἀν: ἀπὸ τὰ Λύπατα ὄρη εἶναι χαμηλὴ καὶ νοσώδης, ὡς καταπλημμυρουμένη ὑπὸ πολλῶν ποταμῶν, τῶν ὁποίων αἱ πηγαὶ καὶ ὁ ῥοῦς εἰσὶν ἄγνωστοι. Εἰς τὸ ἐσωτερικὸν ἔχει τινὰς τόπους ἀμμώδεις καὶ ἀφόρους, ἀλλὰ καὶ δάση πυκνότατα γέμοντα ἐλεφάντων καὶ τῶν λοιπῶν τῆς Ἀφρικῆς θηρίων. Οἱ κάτοικοι εἷναι Ἄραβες, ἐπελθόντες εἰς τὸν τόπον, καὶ Νέγροι οἱ Ἰθαγενεῖς, τῶν ὁποίων αἱ ἐπικρατέστεραι φυλαὶ λέγονται Μογγάλοι καὶ Μαρακάται, πρεσβεύοντες ὅλοι τὴν Μωαμεθανικὴν θρησκείαν, εἰσαχθεῖσαν παρὰ τῶν Ἀράβων· ἐξάγει δ’ ὁ τόπος, κόμμι, ἐλεφαντόδοντα, δούλους, ἀντιμώνιον καὶ βιτριόλιον ἢ χαλκάνθην θεϊκὸν χαλκὸν), ἔχον ἱκανὸν ἐμπόριον καὶ μὲ τὰ παράλια τῆς Ἀραβίας.

490. Συνεχὴς τῆς ἀνωτέρω παραλίας πρὸς τὸ Β-Ἀν: εἶναι ἡ παραλία τοῦ Ἀϊάνου ἢ ἡ χώρα τῶν Σομαύλων, περὶ τῆς ὁποίας