ἀπὸ τὰς κατοικίας των.—Πρωτεύουσα τῆς Ἀποικίας εἶναι ἡ πόλις Κάπον, ἤτοι τὸ Ἀκρωτήριον (κάτ: 20 χιλ:), κτισμένη ὀλίγον πρὸς Β: τοῦ Εὐέλπιδος Ἀκρωτηρίου, εἰς τὸν κολπίσκον τῆς Τάβλας. Ἡ Ἀποικία αὕτη, ἀνήκουσα ἀπὸ τοῦ 1806 εἰς τοὺς Ἄγγλους, εἶναι κατ’ ἐξοχὴν σημαντικὴ διὰ τὴν θέσιν της, ὡς πρὸς τὴν θαλασσοπορίαν τὴν εἰς τὰς Ἰνδίας. Αὐτοῦ Ν-Ἀν κεῖται τὸ τῶν Βελονῶν Ἀκρωτήριον, ἡ μεσημβρινωτάτη, ἄκρα τῆς Ἀφρικῆς.
489. Πρὸς Ἀν: τῆς χώρας τῶν Ὀττεντότων ἀρχίζει ἡ Ν-Ἀν: παραλία τῆς Ἀφρικῆς παρὰ τὸν Ἰνδικὸν Ὠκεανὸν, εἰς τὴν ὁποίαν κεῖται· ά) ἡ Καφρερία καὶ ἡ παραλία τοῦ Νατάλου· β′) ἡ παραλία τῆς Σοφάλας· γ′) ἡ τῆς Μοζαμβικῆς· καὶ δ′) τὸ Ζαγγουέβαρον. Ἡ χώρα αὕτη, ἀρχομένη ἀπὸ τῆς 53° Ἀν: μήκους, ἐκτείνεται ἕως τῆς 40° καὶ ἀπὸ τοῦ 0° Ν: πλάτους μέχρι 33.° Οἱ Εὐρωπαῖοι ἀπὸ τριῶν ἤδη αἰώνων συχνάζουσιν εἰς αὐτὰ τὰ παράλια, ὅπου ἔχουσι καὶ κατακτήσεις καὶ καταστήματα, διὰ τὴν ἐμπορίαν τοῦ χρυσοῦ, καὶ τῶν ἐλεφαντοστέων, καὶ τῶν δούλων, καὶ ὅμως οὗτοι ὑπάρχουσιν οἱ ὀλιγώτερον εἰς αὐτοὺς ἐγνωσμένοι τόποι τῆς οἰκουμένης.
Α′. Ἡ Καφρερία καὶ ἡ παραλία τοῦ Νατάλου Β-Ἀν: τῆς Καπανδίας καὶ πρὸς Ἀν: τῆς Ὀτεντείας, μεθ’ ἧς καὶ συνέχεται εἰς τὸ ἐσωτερικὸν, περιλαμβάνει μέγα μέρος τόπου ἀορίστου ἐκτάσεως, κατοικουμένου ὑπὸ τῶν Κάφρων (486. πληθ. 2 ἑκατομ.), οἵ τινες εἶναι μὲν μελανόχροες, ἀλλὰ εὐρωστότεροι καὶ ῥωμαλαιότεροι τῶν Νέγρων, καὶ νοημονέστεροι, καταγινόμενοι οἱ πλεῖστοι εἰς τὴν γεωργίαν καὶ τὴν κτηνοτροφίαν. Εἶναι ἐγκρατεῖς, ζωηροὶ, εὔθυμοι, ὠκύποδες καὶ ἐπιτηδειότατοι κυνηγοὶ, θυρεύοντες τοὺς ἐλέφαντας καὶ τὰς γαζέλας διὰ τῆς ὠκυποδίας των. Ὁ τόπος ἔχει ὄρη συνηρεφῆ, πεδιάδας ἀμμώδεις, καὶ κοιλάδας εὐφόρους ὀρυζίου, κεγχρίου καὶ ὀσπρίων, καὶ καλὰς βοσκάς· φέρει δὲ καὶ ψήγματα χρυσοῦ, ἤ ἄμμον χρυσοφόρον καὶ σιδηροφόρον. Διαφόρων φυλῶν μικρολαοὶ αὐτοδιοίκητοι, καὶ συχνάκις πρὸς ἀλλήλους πολεμοῦντες, κατοικοῦσι τὸν τόπον εἰς τὸ ἐσωτερικὸν, ποῦ μὲν ὡς γεωργοὶ, ποῦ δ’ ὡς ποιμένες, εἰς διάφορον κατάστασιν τοῦ πολιτικοῦ βίου εὑρισκόμενοι· τινὲς δὲ εἰσὶ καὶ ὅλως ἄγριοι, καὶ οἱ κατοικοῦντες τὰ ὄρη, μάλιστα λέγονται καὶ ἀνθρωποφάγοι. Τὴν δὲ παραλίαν τῆς Καφρερίας λεγομένην καὶ τοῦ Νατάλου (διότι ἀνεκάλυψεν αὐτὴν ὁ Βάσκος Γάμας κατὰ τὸ 1498 τὴν ἡμέραν τῆς τοῦ Χριστοῦ Γεννήσεως) κατοικοῦσιν οἱ λεγόμενοι Ταμβοῦκοι, τῶν ὁποίων ἡ φυλὴ φαίνεται ἀρκετὰ ἐκ-
