Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/272

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
256
ΣΤΟΙΧ. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

μας σωνῳκισμένοι· πολεμοῦσι δὲ πρὸς ἀλλήλους συχνάκις καὶ πρὸς τοὺς πλησιοχώρους Νίγρητας, τοὺς ὁποίους αἰχμαλωτίζοντες πωλοῦσι δούλους, καὶ τὰς συνοδίας τῶν διαβαινόντων ἐμπόρων λῃστεύουσιν ἢ φορολογοῦσιν. Εἰς δὲ τὸ Δ: μέρος, συνεχόμενον μὲ τὸν Ὠκεανὸν, καὶ ποτιζόμενον ὑπό τινων ῥυάκων, ἐκβαλλόντων εἰς αὐτὸν, κατοικοῦσιν ὅμοιοι μικροὶ λαοὶ, πτωχοὶ καὶ θηριώδεις, οἱ ὁποῖοι συνάγοντες κόμμι εἰς δάση ὁλόκληρα κομμιοφόρων δένδρων, φέρουσιν αὐτὸ εἰς τὴν Σενεγάλην, ἢ εἰς τὸ Μαρόκον. Εἰς αὐτὴν τὴν παραλίαν εἶναι τὰ ἀκρωτήρια Βογιαδάρον καὶ Βλάγκον, ἢ λευκὸν, ἡ νῆσος Ἀργουΐνη ἐν τῷ ὁμωνύμῳ αὐτῆς κόλπῳ, ὅστις πρὸς Δ: περικλείεται ὑπὸ Σύρτεως ἄμμων καὶ ὑφάλων, εἰς τὴν ὁποίαν ναυαγοῦσι πολλὰ πλοῖα· πρὸς Μ: δὲ ὑπάρχει καὶ λιμὴν, ὁ ὀνομαζόμενος Πορτένδικον.

ΣΕΝΕΓΑΜΒΙΑ.

Ἔκτασις ἐπιφαν: 1,067,000 χιλιάμ: ▭ — Πληθ. 12 ἑκατομ.

Μῆκος Δ: μεταξὺ 7° 30′ καὶ 19° 53′.

Πλάτος Β: μεταξὺ 10° καὶ 18.°

480. Ἡ μὲ τὴν παραλίαν τῆς Σαχάρας συνεχιζομένη πρὸς Μ: παρωκεάνειος χώρα ὀνομάζεται Συνεγαμβία (ἢ ὀρθότερον Σενεγαλογαμβία) ὡς ποτιζομένη ὑπὸ τῶν ποταμῶν Σενεγάλη καὶ Γαμβίου. Κατοικεῖται δὲ ὑπὸ πολλῶν λαῶν Νέγρων (Αἰθιόπων), ἐξ ὧν οἱ κυριώτεροι εἰσὶν οἱ Φουλάχοι, οἱ Μανδίγγοι, οἱ Φελοῦποι καὶ Ὑολόφοι, ἔχοντες διάφορα κράτη — Βαμβούκη ὀνομάζεται ἡ πρωτεύουσα τοῦ βασιλείου τῶν Μανδίγγων, καὶ Τιμβὼ ἡ τῶν Φουλάχων. Οὗτοι δὲ οἱ τελευταῖοι διακρίνωνται μεταξὺ ὅλων τῶν λαῶν τῆς Σενεγαμβίας διὰ τὴν εὐμορφίαν τοῦ προσώπου καὶ διὰ τὴν ἡμερότητα τοῦ ἤθους των. Ἡ Μωαμεθανικὴ θρησκεία καὶ ὁ Φετισισμὸς ἐπικρατοῦσιν εἰς τοὺς ἐγχωρίους, ὑπολογιζομένους ἕως 12 ἑκατομ: εἰς δὲ τὰ παράλια εἶναί τινα καταστήματα καὶ κατακτήσεις Εὐρωπαίων ἄξια λόγου. Τὸ φρούριον τοῦ Ἁγίου Λουδοβίκου ἢ Σαντλουῆ, κεῖται εἰς τὸ στόμα τοῦ Σεναγάλη καὶ ἀνήκει εἰς τοὺς Γάλλους (κάτ: 12 χιλ:)· τὸ φρούριον Σαιντιάμη (St-James) παρὰ τὸν Γαμβίαν εἶναι τῶν Ἄγγλων· καὶ τὸ Ῥιογράνδον τῶν Πορτογάλλων ἐπὶ ἄλλου ποτ: ὁμωνύμου.

Ἀπὸ τὰ τέλη τοῦ παρελθόντος αἰῶνος ἐγνώσθη ἐν μέρει τὰ ἐσωτερικὸν τοῦ τόπου. Τὰ παράλια αὐτοῦ εἶναι χαμηλὰ καὶ νοσώδη, καὶ αἱ ἐκβολαὶ τῶν ποταμῶν γέμουσιν ἀπὸ νησίδια σχεδὸν ὑποβρύχια· εἰς δὲ τὸ ἐσωτερικὸν ὑπάρχουσιν ἀπέραντοι πεδιάδες ἀμμώδεις, ὄρη δασώδη, καὶ κοιλάδες κατάῤῥυτοι καὶ εὔφοροι· ἡ δὲ βλάστησις αὐτόθι λαμβάνει ὅσην ἐπιδέχεται ἀνάπτυξιν, διότι ὁ τόπος ὑπόκειται εἰς περιοδικοὺς ὑετοὺς καὶ πλημμύρας, καθὼς ἡ Νουβία καὶ ἡ Ἀβυσσινία, καὶ ὅλοι ἐν γένει οἱ ἐντὸς τῶν τροπικῶν κείμενοι τόποι. Αὐτοῦ φύεται τὸ βαοὰβ, τὸ μέγιστον τῶν γνωστῶν δένδρων, τὸ ὁποῖον ἔχει γῦρον ἕως 120 ποδῶν· καὶ ὁ χόρτος, τῆς Γουϊνέας, ὅστις γίνεται 14—15 πόδας ὑψηλός. Ἐλέ-