Ἡ ἐπικράτεια αὕτη σύγκειται ἐκ μέρους τῆς χώρας τῶν Καρχηδονίων καὶ μέρους τῆς Νουμιδίας τῶν ἀρχαίων (247 καὶ 248).
477. Ἡ ἐπικράτεια τῆς Ἀλγερίας πρὸς Δ: (Ἀλιγγέριον, Τζεζάερι, ἐν μέρει Νουμιδία καὶ Μαυριτανία Καισαριανὴ τῶν ἀρχαίων), κατοικουμένη ὑπὸ 2 ἑκατομ: καὶ ποτιζομένῃ ὑπὸ πολλῶν ποταμῶν καταῤῥεόντων ἐκ τῆς σειρᾶς τοῦ Ἄτλαντος, καὶ καταστηνόντων εὐφορωτάτην τὴν χώραν. Πρὸς Μ: αὐτῆς τῆς σειρᾶς εἶναι ἡ χώρα Ζὰβ, κατοικουμένη ὑπὸ Βερβέρων (474), καὶ ἄλλαι Αὐάσεις εἰς τὴν ἔρημον τὴν ἑνουμένην μὲ τὴν τῆς Σαχάρας. — Πόλεις· Ἀλιγγέριον, παράλιος καὶ ἐχυρὰ μὲ 65 χιλ: κατοίκων, ἐξ ὧν οἱ ἡμίσεις Εὐρωπαῖοι. — Σχερσὲλ (Καισάρεια), παράλιος (κάτ: 3 χιλ:).—Κωνσταντίνα (Κίρτα) εἰς τὰ μεσόγεια, ἔχουσα ἄξια λόγου ἐρείπια ἀρχαίων κτιρίων (κάτ: 25 χιλ:). — Ὀράνη, ἀξιόλογον φρούριον εἰς τὰ παράλια (κάτ: 25 χιλ:). — Βόνα (Ἱππὼν), ἄλλος λιμὴν (κάτ: 9 χιλ), πλησίον τῶν ἐρειπίων τῆς ἀρχαίας Ἱππῶνος. — Φιλιππούπολις, παράλιος, συνοικισθεῖσα ὑπὸ τῶν Γάλλων ἐσχάτως καὶ ἐπονομασθεῖσα ἀπὸ τοῦ βασιλέως αὐτῶν Λουῆ Φιλίππου (κάτ: 6 χιλ:). — Εἰς τὸ ἐσωτερικὸν πρὸς Μ: τῆς Ὀράνης, Τλέμσων ἄλλοτε πρωτεύουσα βασιλείου, καὶ Μάσκαρα, ἡ χρηματίσασα πρωτεύουσα τοῦ Ἀβδὲλ-Καδέρου, ἀρχηγοῦ τῶν Ἀράβων καὶ ἄσπονδου πολεμίου τῶν Γάλλων, καταστραφεῖσα ὑπὸ τούτων τὸ 1835.
Ἀπὸ τοῦ 1830 κατεκτήθη καὶ ἀπῳκίσθη ἡ Ἀλγερία ὑπὸ τῶν Γάλλων, διαιρεσάντων τὸν πρὸς Β: κατακτηθέντα τόπον εἰς 3 μεγάλους Νομοὺς, ὑποδιαιρουμένους εἰς πολιτικὰς καὶ στρατιωτικὰς Διοικήσεις· εἰς τὸν τοῦ Ἀλγερίου ἐν τῷ μέσῳ, τὸν τῆς Ὀράνης πρὸς Δ: καὶ τὸν τῆς Κωνσταντίας πρὸς Ἀν:, ἕκαστος τῶν ὁποίων ἔχει καὶ ἓν πρωτοδικεῖον· ἔκτοτε μέχρι τοῦ νῦν ἀπῳκίσθησαν εἰς τὸν τόπον πολλαὶ χιλ: Εὐρωπαίων ἐκ διαφόρων ἐθνῶν.—Μετὰ τὴν καταστροφὴν τοῦ Ἀβδὲλ-Καδέρου ἐπεκτείνουσι τὰς κτήσεις των οἱ Γάλλοι εἰς τὸ ἐσωτερικόν. Εἰς τὴν Καβυλίαν, οὖσαν χώραν ὀρεινὴν, κατοικουμένην ὑπὸ μαχίμων λαῶν βερβερικῶν ἀνεξαρτήτων, εὕρηκαν ἱκανὴν ἀντίστασιν, ἀλλὰ καὶ τούτους ἐσχάτως καθυπέταξαν. Οἱ ὑπὸ τὴν ἄμεσον διοίκησιν τῶν Γάλλων ὑποκείμενοι λαοὶ συμποσοῦται εἰς 350 χιλ: περίπου.
478. Ἡ Αὐτοκρατορία τοῦ Μαρόκου καὶ τοῦ Φὲς, ὑπὸ ἕνα ἡγεμόνα ὑποκείμεναι, ὅστις λέγεται Αὐτοκράτωρ ἢ ἀρχηγὸς τῶν πιστῶν καὶ Σουλτάνος, κεῖται πρὸς Δ: τῆς ἀνωτέρω, ἐκτεινομένη ἐκτὸς τῶν Ἡρακλείων στηλῶν ἕως πέραν τοῦ ἀκρωτηρίου Καντίνου εἰς τὸν Ὠκεανόν· περιλαμβάνει δὲ τὰς ἐπαρχίας τοῦ Φὲς, κειμένου πρὸς Β: καὶ τοῦ Μαρόκου πρὸς Δ: καὶ τὰς πρὸς Ν: τοῦ Ἄτλαντος ἐπαρχίας τῆς Ταφιλέτης καὶ Σιγιλμεσᾶς (πληθ. 10 — 13 ἑκατομ:). — Πόλεις· Μαρόκον, πρωτ: καὶ καθέδρα τοῦ Σουλτάνου (κάτ: 70 χιλ:), ἐξάγουσα πολλὰ μαροκινά· κεῖται δ’ εἰς εὔφορον πεδιάδα ὑψηλὴν 1500 πόδ: ἄνω τῆς
