Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/251

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
235
ΠΕΡ. Β′. ΜΕΡΟΣ Β′. ΒΙΒΛ. Β′. ΚΕΦ. Β′.

Σιάμης. Ἡ Μαλάκκα (κάτ. 12 χιλ.), εἶναι ἡ ἐπισημοτέρα πόλις, ἀνήκουσα εἰς τοὺς Ἄγγλους, εἰς δὲ τὴν παραλίαν κατάντικρυ τοῦ Τενασερὶμ εἶναι τὸ ἀρχιπέλαγος ἤτοι τὸ πολυνήσιον τοῦ Μεργουῆ.

Οἱ κάτοικοι τῆς νήσου Μαλάκκας φαίνονται καταγόμενοι ἀπό τινος φυλῆς ἰδιαζούσης, διεσπαρμένης καὶ εἰς πολλὰ μέρη τῆς Ὠκεανίας· λέγονται δὲ Μαλαῖοι (ἢ Μαλακκαῖοι) ἀπὸ τῆς νήσου ταύτης (182) πρεσβεύοντες τὰ τῆς Μωαμεθανικῆς θρησκείας· καὶ γλῶσσαν ἰδίαν ἔχουσιν ἐπικρατοῦσαν μεταξὺ τῶν ἐμπορευομένων ἐν ταῖς Ἰνδικαῖς χώραις.

451. Ἡ Αὐτοκρατορία τοῦ Ἀννάμου σύγκειται ἀπὸ τέσσαρα βασίλεια, τὸ τοῦ Τογκουΐνου, τὸ τοῦ Λάου, τῆς Καμβόϊας καὶ τῆς Κοσινσίνης, ἑνωθέντα κατὰ τὸ 1799 ὑπὸ τὸ κράτος τοῦ βασιλέως τοῦ Ἀννάμου. — Οἱ κάτοικοι εἶναι τῆς Μογγολικῆς φυλῆς, πρεσβεύοντες τὰ τοῦ Βουδισμοῦ, ὁ δὲ Αὐτοκράτωρ καὶ οἱ μεγιστᾶνες ἔχουσι τὴν θρησκείαν τῶν Σινῶν· εὑρίσκονται δὲ καὶ Χριστιανοὶ τοῦ Δυτικοῦ δόγματος ἕως 300 χιλιάδες, κατηχηθέντες κατὰ τὸν ΙΖ′. αἰῶνα ὑπὸ ἱεραποστόλων Γάλλων. Τὸ βασίλειον τῆς Καμβόΐας κεῖται πρὸς μεσημβρίαν καὶ τὸ τοῦ Λάου πρὸς Β: δι’ ὧν διαῤῥέει ὁ Μέκων ποταμὸς ἢ ὁ Κομβόϊος, πηγάζων ἀπὸ τὴν Θιβετίαν.

Τὸ Τογκουΐνον, ἢ Ἄνναμον, εἰς τὸν μυχὸν τοῦ ὁμωνύμου του κόλπου κείμενον, συνορεύει μὲ τὴν Κίναν, εἰς τὴν ὁποίαν ὑπέκειντο καὶ οἱ κάτοικοι αὐτοῦ, ἔχοντες πολλὴν ὁμοιότητα μὲ τοὺς Σίνας· ὀνομάζεται δὲ ἡ πρωτεύουσα αὐτοῦ τοῦ τόπου Κεχῶ (κάτ: 40 χιλ:), ἡ δὲ νῦν ἕδρα τοῦ Αὐτοκράτορος λέγεται Χουή (κάτ. 450 χιλ.), μεσημβρινωτέρα τῆς προτέρας, ἐχυρὰ καὶ παράλιος ἐπὶ τῆς Σινικῆς θαλάσσης. Πρὸς Μ: κεῖται ἡ Κοσινσίνη, παρεκτεινομένη παρὰ τὴν παραλίαν πρὸς Ἀν: τῆς Κομβόϊας. Εἶναι δὲ ὁ τόπος οὗτος καθ’ ὑπερβολὴν εὔφορος ὅλων τῶν προϊόντων τῆς Ἰνδικῆς. — Πλησίον τῆς παραλίας εἶναι σύμπλεγμα ἢ σωρεία νήσων καὶ σκοπέλων, Παρακέλαι καλούμεναι· πρὸς Μ: δὲ τῶν ἐκβολῶν τοῦ Μέκονος κεῖνται αἱ νῆσοι Πουμοκονδόραι, ὅπου ἐλλιμενίζονται τὰ ἀπερχόμενα εἰς τὴν Σινικὴν πλοῖα.

Σημ. Ὀλίγον γνωστὸν εἶναι εἰσέτι τὸ ἐσωτερικὸν τῆς Ἰνδοσινικῆς χώρας. Πολλαὶ σειραὶ ὀρέων διασχίζουσιν αὐτὴν, ἐξ ὧν ἡ σημαντικωτέρα, ἡ τῶν ὀρέων Μόγγων, διατρέχει αὐτὴν ἀπὸ Β: πρὸς Μ: μέχρι τῶν ἐσχάτων τῆς χερσονήσου Μαλάκκας, καὶ πολλοὶ ποταμοὶ ποτίζουσι καὶ γονιμοποιοῦσι τὴν χώραν, ἔχουσαν καὶ αὐτὴν δύο ὥρας τοῦ ἔτους τὴν τῶν ὑετῶν καὶ τὴν τῆς ἀνομβρίας, καὶ δύο συγκομιδὰς καρπῶν· Παράγει δὲ ἐν γένει ἡ χώρα ὀρύζιον, τὴν κυριωτέραν τροφὴν τῶν κατοίκων, καφὲν, τέϊον, σακχαροκάλαμον, καὶ πλῆθος ἄλλων ἀρωματικῶν καὶ ἰατρικῶν βοτανῶν· γεννᾷ τὸ κινναμωμοφόρον δένδρον, τὸ στεατόδενδρον, ἐξ οὗ ἐξάγουσιν ἓν παχὺ ἐλάδιον ἢ ὀξύγγιον καλὸν εἰς κατασκευὴν ὀξυγγοκηρίων, τὸ ἐβενόνδενδρον, καὶ ἓν ἄλλο ἔχον σκληρότατον ξύλον καὶ ἀξιό-