447. Ἡ Ἀσάμη εἰς τὸ Β-Δ: τῆς χερσοννήσου, μεταξὺ Βεγγάλης, Βιρμανίας καὶ Βουτάνης (πληθ. 1 ἑκατομ.). Ὁ τόπος εἷναι ὀλίγον ἐγνωσμένος· μέρος δ’ αὐτοῦ, κυριευθὲν ὑπὸ τῶν Ἄγγλων, προσετέθη εἰς τὰς ἐν Ἰνδοστάνη κατακτήσεις των. Οἱ Ἀσάμιοι εἶναι Ἰνδοὶ τὸ γένος καὶ τῆς αὐτῆς θρησκείας, ἀλλὰ μαχιμώτεροι, ἔχοντες δεσποτικὴν κυβέρνησιν καὶ συχνοὺς ἐμφυλίους πολέμους — Ἰορχάτη λέγεται ἡ πρωτ: ἐπὶ τοῦ Δίκου ποτ: εἰς τὴν ὁποίαν ἑδρεύει καὶ ὁ Ῥαγιάχης.
448. Ἡ Βιρμανία (πληθ. 4 ἑκατομ.), ἢ τὸ Βασίλειον τῶν Βιρμάνων, ποτιζόμενον ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ Αὔα ἢ Ἰραουαδδῆ. Σύγκειται δὲ ἀπὸ τὰ παλαιὰ βασίλεια τοῦ Αὔα, Ἀρακάνου, καὶ Πεγγοῦ, διαιρούμενον εἰς 8 ἐπαρχίας. Ἡ ἀρχαία πρωτεύουσα ὀνομάζεται Οὐμεραπούρα (κάτ: 150—190 χιλ:), τὴν ὁποίαν ἐγκατέλιπεν ὁ Αὐτοκράτωρ, διότι ἀπετεφρώθη ὑπὸ πυρκαϊᾶς τὸ παλάτιόν του κατὰ τὸ 1834, καὶ μετέβη εἰς τὴν Αὔαν. — Οἱ Ἄγγλοι ἐξουσιάζουσι τὸ Ἀράκανον καὶ τὰς ἐπαρχίας τὰς μεταξὺ τοῦ Πεγγοῦ, τῶν Μογγίων ὀρέων καὶ τοῦ Βεγγαλικοῦ κόλπου. Ὁ Βουδισμὸς εἶναι ἡ ἐπικρατοῦσα θρησκεία τῶν Βιρμάνων, οἵτινες λατρεύουσι τὸν Βούδαν, ὀνομάζοντες αὐτὸν Γαύδομον. Πιστεύουσι δὲ καὶ τὴν μετεμψύχωσιν, ὅθεν καὶ λατρεύουσιν ἕνα λευκὸν ἐλέφαντα, διατρέφοντες αὐτὸν εἰς μεγαλοπρεπῆ καὶ ἐστολισμένον οἶκον, πλησίον τοῦ αὐτοκρατορικοῦ Παλατίου· διότι δοξάζουσιν ὅτι ἡ ψυχὴ τοῦ Αὐτοκράτορος ἐμβαίνει εἰς τὸ σῶμα τούτου τοῦ ζώου, πρὶν ἀπέλθῃ εἰς τοὺς κόλπους τοῦ θεοῦ.
449. Τὸ Βασίλειον τῆς Σιάμης κεῖται Μ-Ἀν: τὸ δὲ Δ: μέρος κατεκυριεύθη ὑπὸ τῶν Βιρμάνων. Εἶναι δὲ μεγάλη κοιλὰς, ὡς ἡ τοῦ Νείλου, ποτιζομένη ὑπὸ τοῦ Μεϋνάνου ποτ. Οἱ κάτοικοι πρεσβεύουσι τὴν θρησκείαν τοῦ Σομμονακαδόμου, ἤτοι τοῦ Βούδα· οἱ δ’ ἱερεῖς αὐτῶν ὀνομάζονται Ταλαπουΐνοι παρὰ τῶν Εὐρωπαίων. Σιάμιον ἢ Ἰουθία ἦτο ἡ πρωτεύουσα, κτισμένη ἐπὶ πασσάλων, καὶ διακοπτομένη ὑπὸ πλήθους διωρύγων τοῦ Μεϋνάνου· νῦν δὲ ἡ Βαγκόκη πρὸς τὰς ἐκβολὰς τοῦ ποταμοῦ.
450. Ἡ χερσόννησος Μαλάκα ἢ Μαλαΐα κεῖται πρὸς Μ: ἐνόνεται δὲ μὲ τὴν στερεὰν διὰ τοῦ Ἰσθμοῦ τοῦ Τανασερὶμ, καὶ χωρίζεται ἀπὸ τὴν νῆσον Σουμάτραν διὰ τοῦ πορθμοῦ τῆς Μαλάκκας. Τὸ ἐσωτερικὸν εἶναι κατάσκεπον ἀπὸ μεγάλα δάση, γέμοντα ἐλεφάντων· οἱ δὲ κάτοικοι εἰσὶ Μαλαΐοι (182), πρεσβεύοντες τὰ τῆς Μωαμεθανικῆς θρησκείας. — Τὸ Μ: μέρος τῆς χερσοννήσου κατέχεται ὑπὸ λαῶν βαρβάρων, διοικουμένων ὑπὸ ἡγεμονίσκων ἀνεξαρτήτων. Τοῦ δὲ Β: μέρους, ἡ μὲν δυτικὴ παραλία ἀνήκει εἰς τοὺς Ἄγγλους· ἡ δὲ ἀνατολικὴ εἰς τὸ βασίλειον τῆς
