σθνοῦ, οὖσαν ἓν τῶν θαυμάτων τῆς ἀρχαίας ἀρχιτεκτονικῆς τῶν Ἰνδῶν, ὅπου καὶ εἴδωλον αὐτοῦ τοῦ Θεοῦ ὑπάρχει, ἔχον ἀντὶ ὀφθαλμῶν δύο μεγάλους ἀδάμαντας· ἡ περὶ τὴν Παγόδαν σχηματισμένη πόλις λέγεται Πουρὴ, εἰς ξηρὸν καὶ ἀμμώδη τόπον. Οἱ δεισιδαιμονέστεροι καὶ θεοβλαβέστεροι τῶν προσκυνητῶν Ἰνδῶν νομίζουσιν ὅτι ἁγιάζουσιν ἑαυτούς, ἐὰν πεσόντες πρὸ τῆς ἁμάξης, τῆς φερούσης ἐν λιτανείᾳ τὸ εἴδωλον τοῦ Θεοῦ, κατασυντριβῶσιν ὑπὸ τῶν τροχῶν αὐτῆς.
Σημ. Ἡ Προεδρεία αὕτη τῆς Ἄγρας, νῦν δὲν ὑπάρχει σνγχωνευθεῖσα μὲ τὴν πρώτην.
Γ′. Ἡ Προεδρεία τῆς Μαδράσης περιλαμβάνει τὸ μεγαλήτερον μέρος τῆς Δεκάνης, ὅλην τὴν ἀνατολικὴν παραλίαν καὶ μέρος τῆς νοτιοδυτικῆς, ἐξουσιάζουσα 15 ἑκατομ: κατ: καὶ χώραν πλέον τῶν 22 χιλ. τετραγωνικῶν λευγῶν, διαιρουμένην εἰς πολλὰς ἐπαρχίας· ἐκτὸς δὲ τούτων διοικεῖ καὶ ὅλα τὰ ἐκεῖ ὑποτελῆ κράτη. — Πόλεις· Μαδράση (ἢ Μάδρασα) ἐπὶ τῆς Ἀν: παραλίας τοῦ κόλπου τῆς Βεγγάλης, ἕδρα τῆς Προεδρείας, ἀλίμενος μὲν, ἀλλ’ ἔχουσα σημαντικὸν ἐμπόριον μὲ τὴν Σινικὴν, τὴν Περσίαν καὶ τὴν Μόκκαν. Διαιρεῖται δὲ καὶ αὐτὴ εἰς πόλιν Λευκὴν (τὴν τῶν Εὐρωπαίων) καὶ εἰς πόλιν Μαύρην (τὴν τῶν Ἰνδῶν)· εἰς τὴν πρώτην εὑρίσκονται ᾠκοδομημένα φρούριον ὀχυρὸν, στρατῶνες, νομισματοκοπεῖον, τὸ παλάτιον τοῦ διοικητοῦ κτλ. (κάτ. 460—500 χιλ.) — Σεριγγαπατάμη, εἰς τὴν ἐπαρχίαν τῆς Μαϊσούρης ἐπὶ νήσου σχηματιζομένης ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ Καυερῆ, ἀρχαία καὶ μεγαλοπρεπής καθέδρα τοῦ Τιποοαΐβου, κατὰ τὸ 1799 πεσόντος εἰς τὴν πρὸς τοὺς Ἄγγλους μάχην, καὶ ταφέντος ἐκεῖ, πλησίον τοῦ πατρός του Οὐδεραλῆ· νῦν δὲ εἶναι ἡ πόλις ἐν μέρει ἠρειπωμένη καὶ ταπεινὴ, μόλις ἔχουσα 30 χιλ: κατοίκων.
Εἰς τὴν ἐπαρχίαν τοῦ Μαλαβάρου ἐπὶ τῆς Δυτικῆς παραλίας, Κοχίνη εὐλίμενος, ἐχυρὰ καὶ ἐμπορικὴ πόλις, πρώτη κατακτηθεῖσα ὑπὸ τῶν Εὐρωπαίων (τῶν Πορτογάλλων) κατὰ τὸ 1503· κυριευθεῖσα δὲ κατὰ τὸ 1663 ὑπὸ τῶν Ὁλλανδῶν, περιέπεσεν εἰς τὴν ἐξουσίαν τῶν Ἄγγλων κατὰ τὸ 1795. — Καλικότη, πρὸς Β: ἐπὶ τῆς αὐτῆς παραλίας, πρωτεύουσά ποτε τῆς ἐπαρχίας τοῦ Μαλαβάρου, πόλις, ἀφ’ ἧς καὶ τὰ ὑφάσματα ὠνομάσθησαν καλικότα, τὰ νῦν κοινότατα καὶ εἰς τὴν Εὐρώπην γενόμενα. Εἰς αὐτὴν πρώτην ἀπέβησαν κατὰ τὸ 1458 οἱ ἀνακαλύψαντες Πορτογάλλοι τὴν διὰ τοῦ Εὐέλπιδος Ἀκρωτηρίου θαλασοοπορίαν εἰς τὰς Ἰνδίας· διηρπάγη δὲ καί ἠρημώθη ὑπὸ τοῦ Τιποσαΐβου, ἀλλὰ νῦν ἀνέλαβεν αὖθις κατοικουμένη ὑπὸ 30 χιλ. — Πρὸς Β: Μαγγαλόρη καὶ Μασουλιπατάμη, παράλιοι καὶ ἐμπορικαὶ πόλεις.
Ἐξ αὐτῆς τῆς Προεδρείας ἐξαρτῶνται τὰ κράτη·
