Μιτυλήνη (Λέσβος), φέρουσα πολύ ἐλάδιον·—ἡ Χίος, γνωστὴ διὰ τὸ φιλέμπορον τῶν πρῴην κατοίκων της·—ἡ Σάμος, περίφημος εἰς τὴν νέαν μας ἱστορίαν διὰ τοὺς ὑπὲρ τῆς ἰδίας της ἀνεξαρτησίας ἀγῶνας·—ἡ Κὼς, εὐφοροῦσα λεμόνια καὶ πορτογάλλια· — πρὸς δὲ τὰ Μεσημβρινὰ, ἡ Ῥόδος, καὶ τέλος ἡ Κύπρος μεγίστη τῶν κατὰ τὴν Ἀνατολὴν νήσων, καὶ εὔφορος πολλῶν προϊόντων, καὶ μάλιστα κρασίων ἐκλεκτῶν, ἀλλὰ κακῶς γεωργουμένη, ἔχει 500 λευγ: ▭ ἐπιφάνειαν, καὶ μόλις 110 χιλ. κατ. — Πόλεις αὐτῆς εἶναι ἡ Φαμαγούστη (Ἀρσινόη), Λάρνακας, Πάφος καὶ Νικοσία, κάθεδρα τοῦ Πασσᾶ εἰς τὸ μέσον τῆς νήσου κειμένη (222).
Ἔκτασις ἐπιφαν. 2,800,000 χιλιάμ: ▭. — Πληθ. 12,000,000.
Μῆκος Ἀν: μεταξὺ 30° 20′ καὶ 50° 40′.
Πλάτος Β. μεταξὺ 12° 40′ καὶ 33° 45′.
434. Ἡ αραβια εἶναι μεγάλη Χερσόνησος, συνεχομένη πρὸς Β. μὲ τὴν Συρίαν (236 καὶ 431) καὶ περιοριζομένη ὑπὸ τῆς Ἀραβικῆς ἢ Ἐρυθρᾶς θαλάσσης, τοῦ Ἰνδικοῦ Ὠκεανοῦ καὶ τοῦ Περσικοῦ κόλπου· ἔρημος καὶ ἀμμώδης κατὰ τὸ πλεῖστον μέρος, ἔχει καί τινας εὐύδρους καὶ εὐφόρους τόπους, οἵ τινες παράγουσι φοίνικας, καφὲν εἰς τὰ μεσημβρινὰ μέρη περὶ τὴν Μόκκαν, ἀλωὴν, καὶ τὸ βάλσαμον τῆς Μέκκας.
Ἡ χερσόνησος τῆς Ἀραβίας παρίσταται ὡς ὀροπέδιον ἀποκλῖνον πρὸς τὸν Περσικὸν κόλπον καὶ ὑψούμενον πρὸς Δ: εἰς σειρὰν ὀρέων διερχομένην παρὰ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν, καὶ ἀντερειδομένην εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ, τὸ ὁποῖον ἐνόνεται μὲ τὸν Ἀντιλίβανον τῆς Συρίας. Ὁ τόπος ἐν γένει εἶναι ξηρὸς καὶ ἄνυδρος, διακοπτόμενος ὑπὸ ἀμμωδῶν ἐρήμων ἀπεράντων. Ἐκ τούτων ὀνομάζεται μέρος αὐτοῦ Ἀραβία ἔρημος. Τὸ δὲ Β-Δ: τὸ περιλαμβανόμενον μεταξὺ τῶν κόλπων τοῦ Σουὲζ καὶ τοῦ Ἀκαβὰδ λέγεται Πετραία Ἀραβία ἢ ἔρημος τοῦ Σινᾶ. Μικραὶ δέ τινες κοιλάδες καὶ παραλίαι, καὶ κατ’ ἐξοχὴν ἡ Ν-Δ: ὀνομάζονται Εὐδαίμων Ἀραβία, διότι εἰς αὐτὰ τὰ μέρη ὁ τόπος φαίνεται εὔφορος. Οἱ δὲ Ἄραβες διαιροῦνται εἰς Φελλάχους, ἤτοι γεωργοὺς ἔχοντας σταθερὰν διαμονὴν, καὶ εἰς Νομάδας ἢ Σκηνίτας ποιμένας, λεγομένους Βεδουΐνους. Ἱκανὸν μέρος τοῦ τόπου κατοικεῖται ὑπὸ τῶν ποιμένων τούτων, οἵ τινες ἄλλην ἰδιοκτησίαν δὲν ἔχουσι παρὰ τὰς σκηνάς των, τὰς καμήλους καὶ τοὺς ἵππους των· οὗτοι δ’ εἰσὶν εἴδους ἰδιάζοντος καὶ παλαιόθεν περιφήμου, λεγόμενα κοινῶς ἄλογα Ἀραβικὰ (τὸ πάλαι Νυσσαῖοι ἵπποι). Ἐπίσημα εἰς αὐτὴν ὄρη εἶναι τὸ Σινᾶ καὶ Χωρήβ.
435. Ἡ Ἀραβία συνιστᾷ πολλὰ κράτη, ἐξ ὧν τὰ κυριώτερα εἰσὶ τὸ τοῦ Σιερίφου τῆς Μέκκας, ὑποτελοῦς εἰς τὴν Ὑψηλὴν Πύλην, τοῦ Ἰμάμου τῆς Ὑεμένης, καὶ τοῦ Ἰμάμου ἢ Σουλτάνου τῆς Μασκάτης. Περιλαμβάνει δὲ ἓξ Τοπαρχίας τὰς ἑξῆς· τὴν Ἐδιϊὰζ (περιέχουσαν καὶ τὴν Πετραίαν Ἀραβίαν) ἐκτεινομένην
