κῶν Ἁρμενίων. — Τὸ νοτιοανατολικὸν μέρος αὐτῆς τῆς χώρας, συνορεῦον καὶ μὲ τὴν Περσίαν, κατοικεῖται ὑπὸ τῶν Κούρδων (Καρδούχων) τῶν ὁποίων καὶ ὁ τόπος ἰδίως ὀνομάζεται Κουρδιστὰν, μέρος του ὁποίου ὑπόκειται εἰς τὴν Τουρκίαν καὶ μέρος εἰς τὴν Περσίαν. Οἱ Κοῦρδοι δὲ οὗτοι, τὴν Μωαμεθανικὴν θρησκείαν πρεσβεύοντες, εἶναι λαὸς νομαδικὸς καὶ ληστρικὸς κατὰ φυλὰς ὑπὸ Βέϊδων διοικούμενος.
430.—Γ′) Τὴν Συρίαν, πρὸς Μ: μεταξὺ τοῦ Εὐφράτου καὶ τῆς Μεσογείου θαλάσσης περικλειομένην. Αὕτη ἡ χώρα ὑπὸ τῆς σειρᾶς τῶν ὀρέων τοῦ Λιβάνου καὶ Ἀντιλιβάνου διασχιζομένη, καὶ ὑπὸ τῶν ποταμῶν Ὀρόντου καὶ Ἰορδάνου ποτιζομένη, διαιρεῖται εἰς 4 ἐπαρχίας ἢ Πασσαλίκια ἐκ τῶν ἰδίων των πρωτευουσῶν ἐπονομαζόμενα, καὶ κατοικούμενα ὑπὸ Χριστιανῶν καὶ Ἀράβων κυρίως, καὶ ὑπὸ ὀλίγων Ἰουδαίων.
ά) Χαλέπι (Χαλυβὼν), πόλις ὀνομαστὴ διὰ τὸ ἐμπόριόν της, περιέχουσα 120 χιλ: κατοίκων, ἐξ ὧν οἱ περισσότεροι εἶναι Τοῦρκοι καὶ Ἄραβες. Εἰς τὴν περιοχὴν ταύτης τῆς ἐπαρχίας εἶναι ἡ Ἀντιόχεια ἐπὶ τοῦ Ὀρόντου ποτ: (10 χιλ. κατ.), ὅπου ἑδρεύει ὁ Ἀντιοχείας Ὀρθόδοξος Πατριάρχης, καὶ ἡ Ἀλεξανδρέτα, εἰς τὸν Ἰσσικὸν κόλπον, ἔχουσα καλὸν λιμένα, εἰς τὸν ὁποῖον πολλὰ πλοῖα συνέρχονται, ἀλλὰ νοσερὸν κλίμα.
β′) Τρίπολις, παράλιος καὶ εὐλίμενος, καὶ Λατακία (Λαοδίκεια) πάλαι ποτὲ εὐδαίμων καὶ πολυάνθρωπος.
γ′) Ἄκρη (καὶ Ἄκκα ἢ Πτολεμαῒς), μὲ φρούριον ἐχυρὸν καὶ μὲ λιμένα διάσημον (κάτ. 20 χιλ.). Αὐτοῦ πλησίον εἶναι τὰ ἐκ τοῦ Λιβάνου διακλαδιζόμενα δύο ὄρη, Θαβὼρ καὶ Καρμήλιον, ὀνομαστὰ, τὸ μὲν διὰ τὴν Μεταμόρφωσιν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν, τὸ δὲ, διὰ τοὺς ἐν αὐτῷ ἀσκητεύοντάς ποτε μοναχοὺς χριστιανοὺς ἐν ὀπαῖς καὶ σπηλαίοις. Εἰς τὸ αὐτὸ Πασσαλίκιον ἀνήκουσιν ἡ Βερούτη (Βηρυτὸς), ἡ Σεῒτ (Σιδὼν), Τσοὺρ (Τύρος), Ἰάφας (Ἰόππη) ἐπίνειον τῆς Ἱερουσαλὴμ, Γάζα, καὶ Βαλβὲκ (Ἡλιόπολις), ἐπίσημος διὰ τὰ διασωζόμενα ἀρχαῖα αὐτῆς ἐρείπια.
δ′) Πρὸς Ἀν: τῆς ἀνωτέρω εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τὸ πασσαλίκιον τῆς Δαμασκοῦ· πρωτ: Δαμαοκὸς, πάλαι ποτὲ εὐδαίμων πόλις, καὶ νῦν ἡ πολυανθρωποτέρα αὐτῶν τῶν μερῶν (κάτ. 180 χιλ.), καὶ ὀνομαστὴ διὰ τὰ κατασκευαζόμενα εἰς αὐτὴν σπαθία, τὰ ἐπονομαζόμενα Δαμασκιά. Αὐτοῦ συνάζονται κατ’ ἔτος ἀπὸ ὅλα τὰ μέρη τοῦ Τουρκικοῦ βασιλείου 30 — 50 χιλ. προσκυνητῶν, οἵτινες ἀπέρχονται ἐν συνοδίᾳ εἰς τὴν Μέκκαν, ἡγουμένου τοῦ Πασσᾶ τῆς Δαμασκοῦ, ὅστις διὰ τοῦτο ὀνομάζεται καὶ Χατζῆ Ἐμίρης. Εἰς ταύτην τὴν ἐπαρχίαν, ἀνήκει κειμένη πρὸς Μ: καὶ ἡ Παλαι-
