Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/218

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
202
ΣΤΟΙΧ. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

λιστος, καθὼς καὶ ἐκ Μώλου πρωτ. τοῦ δήμου Θερμοπυλῶν—Ἐπαρχία Δωρίδος, πρὸς Δ: τῆς ἀνωτέρω καὶ πρός Ἀν: τῆς Ναυπακτίας, ἔχουσα τέσσαρας δήμους, τὸν τοῦ Αἰγητίου, Κροκυλίου, Ποτιδανείας, καὶ Τολοφῶνος, καὶ πληθ: 17514. — Πρωτ: Λιδορίκιον (δῆμος Αἰγητίου), τὸ πλεῖστον μέρος τῆς Ἐπαρχ: εἶναι ὀρεινὸς τόπος περὶ τὸ ὅρος τῆς Οἴτης κειμένης.—Βιτρινίτσα τοῦ δήμου Τολοφῶνος πλησίον τῆς παραλίας (κάτ: ὅλου τοῦ δήμου 2800) — Πρὸς Ἀν: τῆς εἰρημένης κεῖται ἡ ἐπαρχία Παρνασσίδος (καλουμένη Φωκὶς τὸ ἀρχαῖον καὶ νῦν ἐκ τοῦ Παρνασσοῦ ἐνταῦθα κειμένου) περιλαμβάνουσα ἑπτὰ δήμους καὶ πληθ. 24524, ἔχει πρωτεύουσαν τὰ Σάλωνα (νῦν Ἄμφισσαν) εἰς τὸ πέρας πεδιάδος ἐλαιοφύτου (κάτ: 4 χιλ. καὶ τοῦ δήμου 5,300) ἔχουσαν καὶ ἐπίνειον εἰς τὸν Κρισσαῖον κόλπον, ὅθεν ἐξάγει καὶ τὰ προϊόντα αὐτῆς, κυρίως ἐλαιόλαδον καὶ ἁλατισμένας ἐλαίας. — Πλησίον, Χρισσὸς (Κρίσσα) καὶ Καστρὶ ταπεινὸν χωρίδιον εἰς τὴν τοποθεσίαν τῶν Δελφῶν, ἐξ ὧν συγκροτεῖται ὁ δῆμος Κρίσσης. — Γαλαξείδιον (κάτ. 5800: καὶ τοῦ δήμου 6,300) εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ Κρισσαίου κόλπου, ὀνομαστὸν διὰ τὸ ἐμπορικὸν ναυτικόν του.

Νομὸς Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας. Μεσημβρινοανατολικῶς τοῦ ἀνωτέρω ῥηθέντος Νομοῦ ἀπὸ τοῦ Κρισσαίου κόλπου καὶ τοῦ Εὐβοϊκοῦ ἀρχόμενος παρεκτείνεται μεταξὺ τῶν κόλπων τούτων, τοῦ Σαρωνικοῦ καὶ τοῦ Ἰσθμοῦ· ἀποκλίνουσα δὲ Μ-Ἀν: πρὸς τὸ Αἰγαῖον ἡ χώρα τοῦ νομοῦ τούτου, περιλαμβάνει πέντε Ἐπαρχίας, τὴν τῆς Λεβαδείας, Θηβῶν, Ἀττικῆς, Μεγαρίδος καὶ Αἰγίνης, ἔχουσα εἴκοσι πέντε δήμους καὶ πληθ. 97,519. Ἡ ἐπαρχία Λεβαδείας, πρὸς Ἀν: τῆς Παρνασσίδος, περιέχει πέντε δήμους καὶ πληθ. 14,087.—Πρωτεύουσα Λεβάδεια (Λειβαδιὰ νῦν κάτ. 2850), διαῤῥεομένη ὑπὸ ποταμοῦ πηγάζοντος ἐκ τοῦ ἄκρου αὐτῆς, ὅπου λέγεται ὅτι ἦτο τὸ μαντεῖον τοῦ Τροφωνείου, καὶ καταστήνοντος τὴν ὑπ’ αὐτὴν πεδιάδα εὔκαρπον εἰς γεννήματα, καπνὰ κλ—Πρὸς Ἀν: αὐτῆς κεῖται ἡ λίμνη Κωπαΐς· πρὸς Δ: δὲ πρὸς τὸν Παρνασσὸν Δαυλία καὶ Δίστομον τοῦ δήμου Χαιρωνείας, καὶ μικρὸν χωρίδιον Κάπραινα (Χαιρώνεια).—Ἔτι ἀνατολικώτερον εἶναι ἡ Ῥάχωβα, εἰς διάσελον τοῦ Παρνασσοῦ, ὄχι μακρὰν τῶν Δελφῶν, παράγουσα δυνατὰ κρασία (κάτ. 2500). Ἡ Ῥάχωβα διετήρησε τὄνομα αὐτῆς, εἰς μνήμην τοῦ ἐκεῖ περὶ τὰ τέλη τοῦ 1826 καταστραφέντος ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων, στρατηγοῦντος τοῦ Καραϊσκάκη, Τουρκικοῦ στρατοῦ, ἐρχομένου πρὸς ἐκπολιόρκησιν τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν, κατεχομένης ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων. Πλησίον τοῦ Διστόμου κεῖται ἡ Μονὴ τοῦ Ὁσίου