Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/216

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
200
ΣΤΟΙΧ. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

νίου πελάγους καὶ τοῦ τῆς Εὐβοίας, περιλαμβάνεται ἡ Στερεὰ Ἑλλὰς, διαιρουμένη εἰς τρεῖς Νομοὺς, τὸν τῆς Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας, τὸν τῆς Φθιώτιδος καὶ Φωκίδος, τὸν τῆς Ἀττικῆς καὶ Βοιωτίας (πληθ. 293,144).

Νομὸς τῆς Αἰτωλίας καὶ Ἀκαρνανίας, λεγόμενος καὶ Δυτικὴ Ἑλλὰς ὡς ἐκ τῆς θέσεώς του, περιέχει 6 ἐπαρχίας· τὴν τοῦ Βάλτου, τὴν τῆς Βονίτσης καὶ Ξηρομέρου, τὴν τοῦ Μεσολογγίου, Ναυπακτίας, Τριχωνίας καὶ Εὐρυτανίας, καὶ δήμους 26, κατοικουμένους ὑπὸ 103,611 ψυχῶν. — Βόνιτσα (νῦν δῆμος Ἀνακτορίων κάτ: 3357) φρούριον καὶ πρωτ: τῆς ἐπαρχίας εἰς τὸ Ἀμβρακικὸν κόλπον. — Πρὸς Ἀν: Κραβασαρᾶς (δῆμος Ἀμβρακίας κάτ. 4300) εἰς τὸν ὁμώνυμον κόλπον, ὁμοίως πρωτεύουσα τῆς ἐπαρχίας Βάλτου, λεγομένη καὶ Ἄργος Ἀμφιλοχικόν. — Κατοῦνα (δῆμος Ἐχίνου κάτ: 4400) εἰς τὰ μεσόγεια. — Ἀστακὸς καὶ Δραγαμέστον, παράλιοι ἄντικρυ τῆς Ἰθάκης. Αἱ ἀνωτέρω ἐπαρχίαι ἀνήκουσιν εἰς τὴν ἀρχαίαν Ἀκαρνανίαν, ἥτις χωρίζεται ἀπὸ τῆς Αἰτωλίας διὰ τοῦ Ἀσπροποτάμου (Ἀχελῴου), ἔχουσα καὶ λίμνας τὴν τῆς Ἀμβρακίας καὶ τὴν τοῦ Ὀζεροῦ, καὶ δάση ἀξιόλογα. — Ἐπαρχία Μεσολογγίου πρὸς Ἀν: (Αἰτωλία), περιλαμβάνουσα τέσσαρας δήμους, τὸν τοῦ Μεσολογγίου, Αἰτωλικοῦ, Μακρυνείας καὶ Ὠλενείας (καὶ πληθ. 14311). — Μεσολόγγιον, πρωτεύουσα τοῦ νομοῦ παράλιος πόλις καὶ περίφημος εἰς τὴν ἱστορίαν τῆς Ἑλληνικῆς ἀνεξαρτησίας, διὰ τὴν φθορὰν, τὴν ὁποίαν οἱ ἐν αὐτῷ ἐπέφερον εἰς τοὺς ἐχθροὺς διὰ τῆς πολυχρονίου ὑπερασπίσεώς των (κάτ: 5877)· ἡ παραλία αὐτῆς εἷναι ἀπρόσιτος εἰς τὰ πλοῖα διὰ τὰ τέλματα καὶ τὰς λιμνοθαλάσσας· προσπελάζουσι δ’ εἰς αὐτὴν διὰ μονοξύλων. Αἱ παρακείμεναι μικρόνησοι Βασιλάδες, καθὼς καὶ ὁ Ἅγιος Σώστης, εἶναι ὡς ἐπίνεια τοῦ Μεσολογγίου, ὅπου δύνανται νὰ ἐλλιμενισθῶσι πλοῖα. — Πρὸς Β: εἰς τὸν μυχὸν τοῦ κόλπου, Αἰτωλικὸν ἐπὶ νησιδίου καὶ ἐπὶ τῆς ξηρᾶς, συναπτομένης μετ’ ἐκείνου διὰ γεφύρας· ὁ δῆμος οὗτος (κάτ. 3385) περιλαμβάνει εὔφορον καὶ καλῶς καλλιεργημένον τόπον, ὅπου καὶ πορτογάλλια γίνονται ἐξαισίου μεγέθους. — Πρὸς Β: τῆς ἐπαρχίας Μεσολλογγίου κεῖται ἡ ἐπαρχία Τριχωνίας, περιλαμβάνουσα τέσσαρας δήμους καὶ πληθ. 10 χιλ. — Ἀγρίνιον, πρωτεύουσα (κάτ: 270 καὶ τοῦ δήμου 2850), κειμένη εἰς τοὺς πρόποδας βουνοῦ, καὶ ἀπέναντι ἐκτεταμένης καὶ εὐφόρου πεδιάδος εἰς γεννήματα καὶ ἀμπελῶνας, πλησίον τῶν λιμνῶν Τριχωνίας καὶ Ὑρίας (τοῦ Ἀγγελοκάστρου), αἵ τινες συγκοινωνοῦσαι χύνονται εἰς τὸν Ἀχελῷον. — Πρὸς Ἀν: ἐπαρχία Ναυπακτίας, περιλαμβάνουσα τρεῖς δήμους καὶ πληθ. 21 χιλ·—πρωτεύουσα Ναύπακτος, φρού-