Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/210

194

ΣΤΟΙΧ. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

Νομὸς Μεσσηνίας. Ἀρχόμενος ἀπὸ τοῦ Ἀλφειοῦ, τελευτᾷ εἰς τὴν περιοχὴν τῶν Καλαμών, περιλαμβάνων τὸν Κυπαρισσιακὸν κόλπον καὶ μέρος τοῦ Μεσσηνιακοῦ, καὶ τὰς ἐπαρχίας Ὀλυμπίας, Τριφυλίας, Πυλίας, Μεσσήνης καὶ Καλαμῶν, καὶ συνορεύων πρὸς Β: μετὰ τοῦ Νομοῦ τῆς Ἀρκαδίας (πληθ. 101271). — Εἰς τὴν ἐπαρχίαν Ὀλυμπίας, συνορεύουσαν μὲ τὴν τῆς Ἠλείας καὶ περιλαμβάνουσαν ἓξ δήμους καὶ πληθ. 21810: κεῖται εἰς τὸ ἐσωτερικὸν ἡ Ἀνδρίτσαινα, πόλις ὀρεινὴ καὶ πρωτεύουσα τῆς ἐπαρχίας (ὅλου τοῦ δήμου κάτ. 6603). — Ἀγουλινίτσα (δῆμος Βώλακος) πλησίον λιμνοθαλάσσης καὶ τῶν ἐκβολῶν τοῦ Ἀλφειοῦ ἐκβάλλοντος εἰς τὴν θάλασσαν μεταξὺ αὐτῆς καὶ τοῦ Πύργου, καὶ χωρίζοντος νῦν τὸν Νομὸν τῆς Ἀχαΐας ἀπὸ τὸν τῆς Μεσσηνίας. — Ἀπὸ Πατρῶν μέχρι τῆς Ἀγουλινίτσης ὅλη ἡ παραλία εἶναι ὁμαλὴ καὶ ἐπίπεδος, ἢ διακοπτομένη ἀπὸ γηλόφους εὐφόρους· ὅθεν ὅλος ὁ τόπος οὗτος εἶναι κατάφυτος νῦν ἀπὸ σταφιδαμπελῶνας κλ. — Εἰς τὴν ἐπαρχίαν Τριφυλίας, συνεχομένην μὲ τὴν ἀνωτέρω καὶ περιλαμβάνουσαν ἓξ δήμους καὶ πληθ. 21986. — Ἀρκαδιὰ, νῦν Κυπαρισσία, πρωτεύουσα τοῦ δήμου Κυπαρισσίας καὶ ὅλης τῆς ἐπαρχίας (κάτ. ὅλου τοῦ δήμου 3712) κειμένη ἐπὶ λόφου ὑψηλοῦ, ἔχει θέσιν ἐξαισίαν καὶ μαγευτικὴν πρὸς τὸ ἀναπεπταμένον πέλαγος τοῦ ὁμωνύμου αὐτῆς κόλπου, καὶ ἀφ’ ἑτέρου πρὸς ἐκτεταμένας πεδιάδας καταφύτους. — Πρὸς Μ: αὐτῆς, καὶ περίπου 3 ὥρας μακρὰν εἰς τὸ ἐσωτερικὸν, κεῖνται τὰ Φιλιατρὰ (δῆμος Ἐράνης κάτ. ὅλου τοῦ δήμου 3351), κωμόπολις χαριεστάτη ἐπὶ ὁμαλοῦ ὀροπεδίου καταφύτου ἀπὸ ἐλαίας, καὶ πλησίου αὐτῆς Γαργαλιάνοι (δῆμος Φλεσιάδος) ἐπὶ ὁμοίου ὀροπεδίου, ὅθεν ἔχει τις τὴν θέαν τῆς θαλάσσης καὶ τῆς κάτωθεν αὐτῶν ἐκτεταμένης πεδιάδος καὶ καταφύτου ἀπὸ ἐλαιῶνας καὶ ἀμπελῶνας. Ὠνομάσθη δὲ ὁ δῆμος Φλεσιάδος εἰς μνήμην τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Γρηγορίου τοῦ Δικαίου, ἐπικαλουμένου καὶ Φλέσα· διότι οὗτος, εἴς τινα τόπον αὐτοῦ τοῦ δήμου λεγόμενον Μανιάκι, περιχαρακωθεὶς μετὰ 900 Ἑλλήνων, ἔπεσεν ἐνδόξως μετὰ 500, ὡς ἄλλος Λεωνίδας ὑπὲρ πατρίδος μαχόμενος ἡρωϊκῶς πρὸς 25 χιλ. Αἰγυπτίων. — Εἰς τὴν Πυλίαν, περιλαμβάνουσαν 5 δήμους καὶ πληθ: 15870: Νεόκαστρον ἢ Ναυαρῖνοι (καὶ νῦν Πύλος), πρωτ: τῆς ἐπαρχίας, ἔχουσα φρούριον παρὰ τὴν εἴσοδον κόλπου σχηματισμένου εἰς λιμένα μέγαν καὶ ἀξιόλογον διὰ τῆς παρακειμένης νήσου Σφακτηρίας. Ἐντὸς αὐτοῦ αἱ τρεῖς σύμμαχοι Δυνάμεις κατέκαυσαν τὸν Τουρκικὸν στόλον κατὰ τὸ 1827. — Πλησίον πρὸς Μ: Μεθώνη, καὶ πρὸς Ἀν: ταύτης ἐπὶ τοῦ Μεσσηνιακοῦ κόλπου Κορώνη,