— Δ′) Τὴν Ἑνετικὴν χώραν· πόλεις· Ἑνετία ἢ Βενετία, κτισμένη ἐπὶ 72 νησιδίων εἰς τὸν μυχὸν τοῦ Ἀδριατικοῦ κόλπου, καὶ διαχωριζομένη ὑπὸ πλήθους διωρύγων, τὰς ὁποίας διαβαίνουσιν ἐπὶ πεντακοσίων γεφυρῶν (κάτ: 115 χιλ:). — Βερώνα, ἐπὶ τοῦ Ἀδίγου (κάτ: 60 χιλ.). — Παταύϊον ἢ Πάδουα, παρὰ τὸν Βρένταν, φημισμένη πόλις διὰ τὸ πανεπιστημεῖον της (κάτ: 50 χιλ:).
ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ. Ἡ Βενετία, συνοικισθεῖσα κατὰ τὰς ἐπιδρομὰς τῶν βαρβάρων τῆς Ἄρκτου ἀπό τινας πρόσφυγας κατὰ τὸν Ε′. αἰῶνα μ. Χ. ηὐξήθη κατ’ ὀλίγον καὶ ἐσυστύθη ὡς δημοκρατία ἀνεξάρτητος, διοικουμένῃ ὑπὸ ἑνὸς ἀρχηγοῦ λεγομένου Δουκὸς περὶ τὸν Ζ′. αἰῶνα. Δοθεῖσα δὲ εἰς τὸ ἐμπόριον κατήντησε ν’ ἀποκτήσῃ θαλάσσιον δύναμιν τοσαύτην, ὥστε περὶ τὸν ΙΕ′ αἰῶνα, ἔχουσα ὅλον τὸ ἐμπόριον τῶν Ἰνδιῶν, τῆς Αἰγύπτου καὶ τῆς Ἀνατολῆς, μετὰ τῆς δημοκρατίας τῶν Γενουηνσίων, ἐξήπλωσε τὰς κατακτήσεις αὐτῆς εἰς τὴν Μεσόγειον θάλασσαν καὶ τὸ Αἰγαῖον πέλαγος, κυριεύσασα τὴν Κρήτην, τὴν Πελοπόννησον, τὰς Ἰονίους Νήσους, τὴν Δαλματίαν καὶ ὅλην τήν Ἑνετικὴν Ἤπειρον. Περὶ τὸν ιστ′. αἰῶνα αἱ ἐσωτερικαὶ διχόνοιαι μεταξὺ τῶν εὐγενῶν καὶ τοῦ λαοῦ ἔφεραν τὴν μεταβολὴν τοῦ πολιτεύματος εἰς Ἀριστοκρατίαν καταδυναστευτικήν· οἱ δὲ συνεχεῖς κατὰ τῶν Ὀθωμανῶν πόλεμοι καὶ ἄλλαι περιστάσεις ἐξωτερικαὶ ἐπέφερον κατὰ μικρὸν τὴν ἐξασθένησιν τῆς Ἀριστοκρατίας ταύτης, ὥστε περὶ τὸ 1799 ὑπέκυψεν εἰς τὰ τροπαιοῦχα ὅπλα τῶν Γάλλων. Κατὰ τὸ 1805 ἡ Ἑνετικὴ ἐπικράτεια ἐμερίσθη μεταξὺ τῆς Γαλλίας καὶ Αὐστρίας· κατὰ δὲ τὸ 1814 ἡνώθη μὲ τὴν Λομβαρδίαν εἰς ἓν κράτος ὑπὸ τὸ σκῆπτρον τῆς Αὐστριακῆς Αὐτοκρατορίας. Ἡ Βενετία τὴν σήμερον εἶναι βασιλικὸς ναύσταθμος τῆς Αὐστρίας, καὶ ἐλεύθερος λιμὴν ἐμπορικός· ἔχει δὲ πολλὰ μνημεῖα τῆς παρελθούσης δόξης της, ἐν οἷς ἡ ἐκκλησία τοῦ Ἁγίου Μάρκου εἶναι περίβλεπτος, οἰκοδομηθεῖσα τὸν δέκατον αἰῶνα μ. Χ. κατὰ τὴν Βυζαντινὴν ἀρχιτεκτονικὴν, καὶ πολλὰς ἀρχαιότητας Ἑλληνικὰς μετακομισθείσας ἐκ τῆς Ἑλλάδος. ([1])
408. Τὸ δουκατον της παρμας ἔχει ἔκτασιν τριακοσίων λευγ: ▭ καὶ πληθ. 507 χιλ: κείμενον πρὸς Ν: τοῦ Πάδου. — Πόλεις· Πάρμα (κάτ: 40 χιλ:) πρωτεύουσα, καὶ Πλακεντία, καλῶς κτισμένη πόλις παρὰ τὸν Πάδον (κάτ. 30 χιλ.).
409. Τὸ δουκατον της μοδενης πρὸς Μ: συνορεῦον μὲ τὸ ἀνωτέρω ἔχει 277 λευγ: ▭ ἔκτασιν καὶ πληθ. 590 χιλ. ἀνῆκον εἰς κλάδον τοῦ Αὐστριακοῦ Οἴκου. — Πόλεις· Μόδενα, πρωτεύουσα καὶ ὡραιοτάτη τῶν Ἰταλικῶν πόλεων, ἔχουσα καὶ δημόσια καταστήματα ὡραῖα, καὶ Ἀκαδημίαν τῶν ὡραίων τεχνῶν (κάτ. 30 χιλ.)—Ῥέγιον, βιομήχανος καὶ ἐμπορικὴ πόλις, (κάτ. 18 χιλ.) — Καῤῥάρα, (κάτ. 5 χιλ.) καὶ Μάσσα πλησίον τῆς θαλάσσης (κάτ. 10 χιλ.) καὶ αἱ δύο ὀνομασταὶ διὰ τὰ ἐξορυσσόμενα πλη-
- ↑ Ὀνομαστὴ δὲ ὑπάρχει καὶ ἡ ἐν Βενετίᾳ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία τοῦ ἁγίου Γεωργίου τῆς ἐκεῖσε Ἀνατολικῆς Ἀδελφότητος, συστηθείσης κατὰ τὸ 1496, ἥτις κατὰ τοὺς παρελθόντας αἰῶνας ἀδιακόπως συνήργησεν επ’ ἀγαθῷ τῶν Ὁμογενῶν, πολλαχοῦ τῆς Τουρκίας καθιδρύσασα δημόσια διδασκαλεῖα, καὶ πλουτίσασα αὐτοὺς μὲ βιβλία ἐκκλησιαστικὰ καὶ παιδευτικὰ, ἐκδοθέντα καὶ ἐκδιδόμενα ἐξ ἑλληνικῶν ἐν Βενετίᾳ τυπογραφείων ἀπὸ τοῦ 1486 μέχρι τοῦ νῦν. (Σημ. τοῦ διορθωτοῦ)
