λις[1] ὁμωνύμου νομοῦ, κειμένου πρὸς Β: τοῦ Ζυϋδερζέη· ἔχει πανεπιστημεῖον κατὰ τὸ 1615 συστηθὲν, καὶ σχολεῖον τῶν κωφῶν καὶ ἀλάλων περίφημον.—Φλεσίγγη, ὁχυρώτατος πολεμικὸς λιμὴν τῆς Ὁλλανδίας ἐπὶ τῆς νήσου Οὐαλκερίνης· ἐπὶ τῆς αὐτῆς νήσου εἶναι καὶ Μιδελβούργη, ἐμπορικὴ πόλις (15 χιλ. κατ.) καὶ πρωτεύουσα τοῦ νομοῦ τῆς Ζηλάνδης. Ὁ δὲ νομὸς οὗτος σύγκειται ἀπὸ πολλὰς νήσους κειμένας περὶ τὰς ἐκβολὰς τοῦ Σκάλδιος, πρὸς τὰ ὅρια τοῦ Βελγίου καὶ τοῦ Μεύσου, ἔχων εὐφορωτάτην γῆν καὶ κλίμα κάθυγρον καὶ νοσῶδες· ὅθεν καὶ πολλαὶ ἀσθένειαι ἐπικρατοῦσιν ἐκεῖ τοῦ Ἰουλίου μηνὸς μέχρι τοῦ Ὀκτωβρ. Καὶ ὁ κόλπος δὲ τοῦ Ζυϋδερζέη κλείεται πρὸς Β: ἀπὸ σειρὰν νήσων, τῶν ὁποίων πρωτίστη εἶναι ἡ Τεξέλη. Αἱ δὲ νῆσοι αὗται ἐσχηματίσθησαν διαχωρισθεῖσαι ἀπὸ τῆς ξηρᾶς, ὅτε καὶ ἡ λίμνη τοῦ Ζυϋδερζέη μετεβλήθη εἰς κόλπον.
Ἡ Ὁλλανδία ἔχει κατακτήσεις ἐκτὸς τῆς Εὐρώπης εἰς τὰς Ἰνδίας, εἰς τὴν Ὠκεανίαν, εἰς τὴν Ἀμερικὴν, καὶ κατὰ τὰ παράλια τῆς Γουϊνέας εἰς τὴν Ἀφρικὴν, μὲ τὰς ὁποίας, περιεχούσας περὶ τὰ 6 ἑκατομ: κατοίκων, ἐνεργεῖ μέγα εἰσαγωγῆς καὶ ἐξαγωγῆς ἐμπόριον.
ιστορικον. Οἱ Βέλγιοι ὑπέκειντο μέχρι τῆς Γαλλικῆς ἐπαναστάσεως εἰς τὸν οἶκον τῆς Αὐστρίας· οἱ δὲ Ὀλλανδοὶ ὑπετάσσοντο εἰς τὴν Ἱσπανίαν μέχρι τοῦ 1754, ὅτε ἀποστάντες ἐσύστησαν δημοκρατίαν τὴν τῶν Βαταυῶν λεγομένην, ἐπὶ τῆς ὁποίας ηὐξήθησαν καὶ εἰς πλοῦτον καὶ εἰς δύναμιν. Ἐπὶ τῆς Γαλλικῆς ἐπαναστάσεως ἐκυριεύθη καὶ τὸ Βέλγιον καὶ ἡ Ὁλλανδία ὑπὸ τῶν Γάλλων· μετὰ δὲ τὴν εἰρήνην κατὰ τὸ 1815 συνεστήθησαν ἀμφότερα εἰς ἓν βασίλειον ὀνομασθὲν τῶν Κάτω χωρῶν, καὶ διατηρηθὲν μέχρι τοῦ 1830 (365). Ὑπάρχουσι δὲ καὶ αἱ δύο ἐπικράτειαι βασίλεια συνταγματικά· καὶ τὸ μὲν Βέλγιον ἔχει πρόσοδον ἐτησίαν περὶ τὰ 90 ἑκατομ. φρ. δημόσιον δὲ χρέος 8 ⅓ ἑκατομ. καὶ δαπάνην 85· στρατὸν δὲ τακτικὸν 46 χιλ.—Ἡ δὲ Ὁλλανδία ἔχει πρόσοδον 150 ἑκατ. καὶ δημόσιον χρέος περὶ τὰ 700· στρατὸν τακτικὸν περὶ τὰς 65 χιλ. καὶ ναυτικὸν ἕως 50 πλοῖα τῆς γραμμῆς.
370. Ἡ Γερμανία εἰς τὸ κέντρον τῆς Εὐρώπης καὶ πρὸς Ἀν: τῆς Γαλλίας καὶ τῶν Κάτω Χωρῶν, ἐκτεινομένη ἀπὸ τὸν μυχὸν τοῦ Ἀδριατικοῦ πελάγους μέχρι τῆς Βαλτικῆς καὶ
- ↑ Κεῖται εἰς τὴν συμβολὴν δύο ποταμῶν μακρὰν τῆς θαλάσσης, ὅπου ὅμως καὶ τὰ μέγιστα πλοῖα δύνανται ν’ ἀναπλεύσωσιν. Εἰς αὐτὴν τὴν πόλιν, λέγουσι, σκάπτοντες ἓν πηγάδιον, εὕρηκαν εἰς 37 ποδ. βάθος, ἓν καράβιον μὲ τὰ κατάρτιά του, καὶ ἔτι βαθύτερον τὰ κόκκαλα ἑνὸς κήτους τοῦ γένους τῶν φυσητήρων, Cachalot ὀνομαζομένου. (ἴδε τὴν Γεωγρ. του Pinkerton). Εἰς τὴν αὐτὴν ἐπαρχίαν, ἔχουσαν ἕλη ἄβατα καὶ γαιανθρακωρυχεῖα (tourbières) ἐκτεταμένα, κατὰ τὸ 1818 ἀνεκαλύφθη εἰς ἓν γαιανθρακωρυχεῖον κατὰ τύχην γέφυρα ξιλίνη πλάτους 12 ποδῶν καὶ 3 λευγῶν μήκους· ὑποθέτουσι δὲ, ὅτι κατεσκευάσθη αὕτη ἐπὶ τῶν ἀπεράντων ἐκείνων τελμάτων ἐπὶ τοῦ Αὐτοκράτορος Τιβερίου ὑπὸ Γερμανικοῦ, στρατηγοῦ τῶν Ῥωμαίων. Ὁ Μ.
