Οἱ κάτοικοι τῆς Γῆς ὑποτίθενται, ἕως ἓν δισεκατομμύριον πρεσβεύοντες χίλια περίπου θρησκεύματα. Ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀνδρῶν ἐξισοῦται σχεδὸν μὲ τὸν τῶν γυναικῶν. Τὸ ἓν τέταρτον τῶν ἀῤῥένων ἀποθνήσκει πρὶν φθάσῃ τὸ ἕβδομον ἔτος τῆς ἡλικίας, καὶ τὸ ἥμισυ πρὶν φθάσῃ τὸ 19· καὶ μόλις τὸ ⅛ φθάνει τὸ ἑξηκοστόν. Ἐπὶ χιλίων ἀτόμων ὑπάρχει εἷς ἑκατοντούτης καὶ ἐπὶ 100, ἓξ ἑξηκοντούτης, καὶ εἷς ὀγδοηκοντούτης μεταξὺ 500. — Κατ’ ἔτος ἀποθνήσκουσι 33,333,333, καθ’ ἡμέραν 91,334, καθ’ ὥραν 3,850 καὶ κατὰ λεπτὸν πρῶτον 60 — Οὗτοι δ’ οἱ θάνατοι ἀντισταθμίζονται ὑπὸ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν γεννωμένων ἰσαρίθμως σχεδὸν κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον. Οἱ ἔγγαμοι εἰσὶ μακροβιώτεροι τῶν ἀγάμων, καὶ οἱ ἐγκρατεῖς διαβιοῦσιν ὑγιέστεροι. Περισσότεραι γυναῖκες τῶν ἀνδρῶν φθάνουσι τὸ 50 ἔτος· ἀλλὰ παρελθούσης ταύτης τῆς ἐποχῆς, ἔχουσιν ὀλιγωτέραν πιθανότητα μεγαλητέρας μακροβιότητος ἢ οἱ ἄνδρες. Ἡ μεγαλητέρα μακροβιότης παρατηρεῖται εἰς τοὺς ὀρεινοὺς τόπους καὶ εἰς τὰς βορείας χώρας· (ἴδε Φιλοπατρ. Ἕλλ. 209).
Εἰς σελ. 210. Τὰ ὅρια τῆς Ἀσιατικῆς Ῥωσσίας πρὸς τὴν Κίναν (κατὰ τὴν κλεισθεῖσαν συνθήκην τὸ 1858 μεταξὺ τῶν δύο εἰρημένων Ἐπικρατειῶν) ἐπιτείνονται μέχρι τοῦ Ἀμοὺρ ἢ Σαγαλιένου ποτ. καὶ ἄλλων συμβαλλόντων εἰς αὐτὸν ποταμίων, τοῦ ὁποίου καὶ αἱ δύο ὄχθαι ἀνήκουσιν εἰς τήν Ῥωσσίαν. Ἐσχάτως δὲ ἀναγγέλλεται (ἴδε Φιλοπ. Ἕλλ. ἀριθ. 234. τῆς 9 Ἀπριλ. 1859) ἡ εἰς τὴν Ῥωσσίαν ὑποταγὴ τῶν Τατάρων τῆς Κάλκης. Ὁ ἀριθμὸς τῶν ἀποτελούντων τὰς φυλὰς ταύτας ἀναβαίνει εἰς 4. ἑκατ. ἡ δὲ χώρα αὐτῶν ἐκτείνεται ἀπὸ τῶν συνόρων τῆς Ῥωσσικῆς ἐπαρχίας Ἰραούσκης πέραν τῆς Βαϊκάλης λίμνης πρὸς Μ. μέχρι τῆς μεγάλης Ἐρήμου τῆς Μογγολίας, καὶ ἔχει ἔκτασιν ἴσην μὲ τὴν τῆς Γαλλίας, καὶ κλίμα σχεδὸν ὡς τὸ τῆς Μεσημβρινῆς Γαλλίας, θεωρουμένη ὡς ἡ Ἰταλία τῆς Σιβηρίας· ἐὰν εἰς τὴν χώραν ταύτην προσθέσωμεν καὶ τὴν τοῦ Ἀμὲρ προσκτηθεῖσαν καὶ αὐτὴν ἀρτίως (ὡς ἐῤῥέθη ἀνωτέρω) δυνάμεθα νὰ εἴπωμεν ὅτι ἀπὸ τῆς εἰς τὸν θρόνον ἀναβάσεως τοῦ νῦν Αὐτοκράτορος Ἀλεξάνδρου, ἡ Ῥωσσία προσεκτήσατο χώραν ἔχουσαν ἔκτασιν ὅσην ἡ Γαλλία, τὸ Βέλγιον, ἡ Ὁλλανδία καὶ ἅπασα ὁμοῦ ἡ Γερμανία.
Εἰς τὴν σελ. 225. Διοίκησις τῶν ἐν Ἰνδίαις Ἀγγλικῶν κτήσεων.
Αἰ κτήσεις αὗται ἐλογίζοντο μιᾶς ἑταιρίας Ἄγγλων, ἥτις ἐπωνομάζετο Ἑταιρία τῶν Ἀνατολικῶν Ἰνδιῶν. Αὕτη εἶχε συστηθῆ τὸ 1600 ἐπὶ τῆς Βασιλίσσης Ἐλισσάβετ, λαβοῦσα πολλὰ προνόμια, ἐν οἷς καὶ τὴν ἄμεσον διοίκησιν τοῦ τόπου δι’ ἰδίων αὐτῆς ἀντιπροσώπων, ὡς εἴπομεν, τελοῦντος ὑπὸ τὴν κυριαρχίαν τῆς Μεγάλης Βρεττανίας· ἀλλὰ μετὰ τὴν ἐπανάστασιν τὴν
