Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/143

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
127
ΠΕΡ. Β′. ΜΕΡΟΣ Β′. ΒΙΒΛ. Β′. ΚΕΦ. Α′.

δειαν, στερουμένων καὶ αὐτοῦ τοῦ ἐπιουσίου ἄρτου. Ἕνεκα, τούτου ὑπάρχει καὶ ὁ τῶν πενήτων λεγόμενος φόρος, συμποσούμενος κατ’ ἔτος εἰς 200 ἑκατομ: φράγ., καὶ μὴ ἐπαρκῶν νὰ θεραπεύσῃ τὰς πρωτίστας ἀνάγκας τῶν ἑνδεεστέρων· διότι τὸ δεκατημ. τοῦ πληθυσμοῦ τῆς Ἀγγλίας εἶναι ἀληθῶς πένητες, μὴ ἔχοντες πόρον ζωῆς!!! Ἕνεκα δὲ τούτου πολλαὶ χιλ. οἰκογενειῶν μεταναστεύουσιν ἐτησίως ἐκ τοῦ ἡνωμένου βασιλείου εἰς τὰς ἡνωμένας πολιτείας τῆς βορ: Ἀμερικῆς καὶ εἰς τὰς Ἀγγλικὰς ἀποικίας, τὴν Ν. Ὀλλανδίαν κ.λ.

πολιτευμα. Ἡ Ἀγγλικὴ πολιτεία εἶναι συνταγματικὴ βασιλεία. Ὁ βασιλεὺς ἔχει τὴν νομοτελεστικὴν ἐξουσίαν· ἡ δὲ τοῦ νομοθετεῖν καὶ ψηφίζειν τὰ περὶ τάξεως τῶν φέρων ἀνήκει εἰς τὸ Κοινοβούλιον (Παρλαμέντον) συγκείμενον ἐκ δύο συλλόγων, ἐξ ὧν ὁ μὲν λέγεται ἄνω Βουλὴ ἢ σύλλογος τῶν ὁμοτίμων καὶ τῶν λόρδων (ὄντων 426)· ὁ δὲ σύλλογος τῶν Κοινοτήτων, συγκείμενος ἀπὸ 658 ἀντιπροσώπους, ἐκλεγομένους ὑπὸ τοῦ ἔθνους. — Θρησκεία δ’ ἐπικρατοῦσα εἶναι ἡ Ἀγγλικανικὴ, διαφέρουσα κατὰ τοῦτο σχεδὸν ἀπὸ τὴν Παπικὴν, ὅτι δὲν ἀναγνωρίζει τὸν Πάπαν ὡς κεφαλὴν τῆς ἐκκλησίας, ἀλλὰ τὸν Βασιλέα· πρεσβεύεται δὲ κυρίως ὑπὸ τῶν κατοίκων τῆς Ἀγγλίας· εἰς δὲ τὴν Σκωτίαν ἐπικρατεῖ ἡ τῶν Πρεσβυτεριανῶν, οὖσα αἵρεσις τῶν Προτεσταντῶν. Οἱ δὲ Ἰρλανδοὶ εἶναι ὅλοι σχεδὸν τοῦ δυτικοῦ δόγματος.

ιστορικον. Ἡ Ἀγγλία, λεγομένη ὑπὸ τῶν ἀρχαίων Βρεττανία (καθὼς καὶ ἡ Σκωτία Καληδονία· ἡ δὲ Ἰρλανδία Ἰβερνία 319) ἐκυριεύθη ὑπὸ τῶν Ῥωμαίων περὶ τὸ 78 ἔτος, π. Χ. καὶ ἐγκατελείφθη περὶ 448. — Οἱ Βρεττανοὶ, καταδυναστευόμενοι ὑπὸ τῶν λαῶν τῆς Σκωτίας τῶν Πίκτων, ἐπεκαλέσθησαν εἰς βοήθειαν τοὺς Ἄγγλους καὶ Σάξονας, Γερμανικοὺς λαοὺς, οἵτινες διαβάντες κατέκτησαν τὸν τόπον, ὀνομάσαντες αὐτὸν Ἀγγλίαν· οἱ δὲ ἀρχαῖοι κάτοικοι κατέφυγον εἰς τὴν χώραν τῆς Γάλλης, καὶ εἰς μίαν ἐπαρχίαν τῆς Γαλλίας ὀνομασθεῖσαν ἀπ’ αὐτῶν Βρετανίαν. Κατὰ τὸ 1066 ὁ τῆς Νορμανδίας Δουξ Γουλιέλμος, ὁ ἐπονοσθεὶς δορυκτήτωρ, ἐκυρίευσε τὴν Ἀγγλίαν μὲ τοὺς Νορμανδούς του· ἔκτοτε τὸ βασίλειον δὲν ὑπέστη καμμίαν ἐπιδρομὴν ξένων, ἀλλ’ ηὐξήθη, προσλαβὸν ἀλληλοδιαδόχως τὸ τῆς Ἰρλανδίας καὶ Σκωτίας, καὶ ἄλλας ἐκτεταμένας κατακτήσεις εἰς ὅλα τὰ μέρη τῆς οἰκουμένης, ὥστε ὁ πληθ. ὁ ὑπ’ αὐτὸ ὅλος ὑπολογίζεται εἰς 225 ἑκατομμ., ἡ ἐτησία πρόσοδος αὐτοῦ εἰς 1585 ἑκατομμ. φράγ. καὶ τὸ δημόσιον χρέος εἰς 20 ½ δὶς ἑκατομ. Ὀνομάζεται δὲ συχνάκις αὐτοκρατορία Βρετανικὴ ἢ βασίλειον ἡνωμένον τῆς Μεγάλης Βρετανίας καὶ Ἰρλανδίας. Εἶναι δὲ νῦν παρ’ αὐτῷ ἀνεπτυγμέναι αἱ τέχναι, ἡ βιομηχανία, τὸ ἐμπόριον καὶ ὅλα τὰ μέσα τοῦ πολιτισμοῦ εἰς τὸν ὕψιστον βαθμὸν, καὶ καθ’ ἑκάστην προβαίνουσιν ἀναπτυσσόμεναι· ὥστε καὶ ἡ ἐξαγωγὴ τῶν προϊόντων αὐτοῦ κατὰ τὸ 1856 ἀνέβη εἰς 116 ἑκατομ: λιρῶν στερλινῶν, ἐν ᾧ κατὰ τὸ 1842 συνεποσώθη μόλις εἰς 47 ½ ἑκατομμ.—χαρακτηρ. Ὁ λαὸς τῆς Ἰρλανδίας, ἂν καὶ πτωχὸς καὶ δυστυχὴς, φαίνεται εὔσωμος καὶ εὔμορφος· εἶναι ζωηρὸς, πνευματώδης, καὶ ἑπιχειρηματικὸς, ἀλλ’ ἔχει καί τινα ἀστασίαν πνεύματος καὶ ματαιοφροσύνην. Ὁ δὲ τῆς Σκωτίας εἶναι κοῦφος, εὐκόλως παθαινόμενος, θρῆσκος, φιλόξενος καὶ ἀγέρωχος.—Οἱ δὲ Ἄγγλοι γενικῶς εἰσὶν εὔσωμοι, καὶ ῥωμαλαῖοι καὶ εὐτραφεῖς ὡς ἐκ τῆς εὐζωΐας, τὴν ὁποίαν καὶ οἱ τῶν κατωτάτων τάξεων ἐπιδιώκουσιν. Εἰσὶ δὲ σοβαροὶ, ἐμβριθεῖς εἰς τὰς σκέψεις των, εἰλικρινεῖς καὶ τίμιοι, καὶ ἂν καὶ ψυχροὶ πρὸς τοὺς ξένους, φαίνονται ὑποχρεωτικοὶ καὶ πιστοὶ εἰς τὴν φιλίαν. Ἐν γένει οἱ πάντες εἰσὶ φιλόπονοι, βιομηχάνου καὶ ἐμπορικοῦ καὶ κερδοσκοπικοῦ πνεύματος. Ὁ Ἄγγλος ἐν γένει, ἔχων πολλὰς ἰδιωτικὰς ἀρετὰς, ἀναδεικνύεται λίαν ὑπερφίλαυτος.