Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/134

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
118
ΣΤΟΙΧ. ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ

Εὐρωπαϊκῶν ὀρέων διευθυνομένης ἀπὸ τὸ Β-Ἀνατ: πρὸς τὸ Ν-Δ, (ἀπὸ τὸ μεθόριον τῆς Ἀσίας μέχρι τῶν στηλῶν τοῦ Ἡρακλέους) καὶ συγκειμένης ἀπὸ τὰ Οὐράλια, τὰ Καρπάθια, τὰς Σουηβικὰς καὶ Ἑλβετικὰς (ἢ κεντρικὰς) Ἄλπεις, τὰ Ἰουράσια, τὰ Πυρηναῖα καὶ τὰ Ἰβηρικά. Εἰς αὐτὴν τὴν πρωτίστην σειρὰν συνέρχονται ἄλλαι δευτερεύουσαι, ἀπὸ Βοῤῥᾶ μὲν τὰ Δοφρίνια, ἢ αἱ Σκανδιναυϊκαὶ Ἄλπεις, αἱ περικυκλοῦσαι τὴν Βαλτικὴν θάλασσαν· ἀπὸ Μεσημβρ: δὲ ἡ Σειρὰ τῶν λεγομένων Μεσημβρινῶν Ἄλπεων καὶ τὰ διασχίζοντα τὴν Ἰταλίαν Ἀπέννινα, καὶ τέλος αἱ Ἀνατολικαὶ Ἄλπεις. Αὗται δὲ διασχίζονται εἰς δύο Σειρὰς, ἐξ ὧν ἡ μὲν μία διευθυνομένη πρὸς Μ: λέγεται Ἑλληνικὴ Σειρὰ, διότι καταντᾷ μέχρι Ταινάρου κα Μαλεῶν· ἡ δὲ πρὸς Ἀνατ: διευθυνομένη πρὸς τήν Μαύρην θάλασσαν, σχηματίζει τὸν Αἷμον καὶ τοὺς διακλαδισμοὺς αὐτοῦ εἰς τὴν Θράκην, Μακεδονίαν κλ.

Κάτοικοι τῆς Εὐρώπης, Γλῶσσαι, Θρησκεία, Πολιτεύματα, Προϊόντα

328. γ. Οἱ κάτοικοι τῆς Εὐρώπης δύνανται νὰ θεωρηθῶσιν ὅτι κατάγονται, μὲ μικράς τινας ἐξαιρέσεις, ἀπὸ δύο κύρια γένη. Ἐκ τούτων τὸ πρῶτον εἶναι τὸ Γερμανικὸν, τοῦ ὁποίου παραφυὰς εἶναι τὸ τῶν Κελτῶν γένος· τὸ δὲ δεύτερον εἶναι τὸ Σλαβικόν. Οἱ λαοὶ, οἱ κατοικοῦντες τοὺς δυτικοὺς τόπους τῆς Εὐρώπης, τοὺς ἐν μέσῳ καὶ μέρος τῶν βορείων, κατάγονται ἐκ τοῦ κυρίως Γερμανικοῦ γένους, ἀναμιχθέντας μὲ τοὺς ἀρχαίους Κελτοὺς εἰς τὴν Γαλλίαν, εἰς τὴν Μεγάλην Βρετανίαν καὶ εἰς τοὺς Βορείους τόπους τῆς Ἰταλίας· εἰς δὲ τούς Μεσημβρινοὺς αὐτῆς τόπους μὲ τοὺς Πελασγοὺς, καὶ μὲ τοὺς Ἴβηρας εἰς τὴν Ἱσπανίαν. Εἰς δὲ τὸ Σλαβικὸν γένος ἀνήκουσιν οἱ κάτοικοι τῶν ἀνατολικῶν τόπων· οἷον οἱ Ῥώσσοι, οἱ Πολωνοὶ, οἱ Βοημοὶ, Μοραυοὶ, οἱ Ἰλλυριοὶ, Κροάται, Δαλμάται κλ. μέρος τῶν κατοικούντων τὴν Οὐγγρίαν, καὶ οἱ Βάνδαι τῆς Γερμανίας. Ἄλλοι λαοὶ μὴ ἀνήκοντες εἰς τὰ προειρημένα δύο γένη εἶναι· οἱ Ἕλληνες ἢ Γραικοὶ, ἀπόγονοι τῶν ἀρχαίων Ἑλλήνων, καὶ οἱ Τοῦρκοι ἀπὸ τῆς Ἀσίας μετοικισθέντες εἰς τὴν Εὐρώπην πρὸ 4: αἰώνων· ὁμοίως δὲ καὶ οἱ Μαντζιάροι τῆς Οὐγγαρίας, οἱ Φινλανδοὶ, καὶ οἱ Λάπονες εἶναι τρεῖς λαοὶ πιθανῶς Μογγολικῆς καταγωγῆς· καίὶ τέλος οἱ περὶ τὰς ὑπωρείας τῶν Πυρηναίων κατοικοῦντες Βάσκοι, τῶν ὁποίων ἡ γλῶσσα δὲν ἔχει κἀμμίαν σχέσιν μὲ τὰς λοιπὰς γνωστὰς γλώσσας. Οἱ δὲ Ἰουδαῖοι ζῶσι διεσπαρμένοι καθ’ ὅλην τὴν Εὐρώπην, πολυπληθέστεροι ὄντες κυρίως εἰς τὴν Πολωνίαν καὶ τὴν Γερμανίαν ([1]).

* γλωσσαι. Καὶ αἱ γλῶσσαι αἱ λαλούμεναι ὑπὸ τῶν κατοίκων τῆς Εὐρώπης δύνανται νὰ ταχθῶσι κατὰ κλάσεις, ὡς ἐκ τῆς καταγωγῆς ἢ τῆς παραγωγῆς αὐτῶν, δεικνύουσαι συγχρόνως


  1. Ἴδε Cours Method. de Géographie par Chauchard et Muntz. σελ. 8. Ὁ Μ.