Σελίδα:Γεωγραφία Στοιχειώδης.pdf/129

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
113
ΠΕΡ. Β′. ΜΕΡΟΣ Β′. ΒΙΒΛ. Α′. ΚΕΦ. Γ′.

τὴν μεσόγειον θάλασσαν· ὁ Ἴσαρ (Isére), ὁ Δρουεντίας (Durance), ὁ Ῥῆνος δεχόμενος τὸν Μωσέλλαν (Moselle)· ὁ Σηκουάνας (Seine) δεχόμενος τῶν Ματρῶναν (Matrona, Marne) ὁ Λείγηρ (Ligeris, Loire) δεχόμενος τὸν Ἐλαύηρα (Elaver, Allier)· ὁ Γαρούνας (Garumma, Garronne) δεχόμενος τὸν Τάρνιν (Tarnis, Tarn), ὁ Δυράνιος (Durannius, Derdogne) κ.λ.

310. Ἐπὶ Ἰουλίου Καίσαρος ἐδιαιρεῖτο ἡ Γαλατία εἰς Βελγικὴν, κειμένην πρὸς Β: εἰς Κελτικὴν, ἐν τῷ μέσῳ, καὶ εἰς Ἀκουΐτανην, πρὸς Ν: χωρὶς νὰ λογίζεται εἰς ταύτας ἡ λεγομένη Προβίγκια Ῥωμάνα (Provence), ἤγουν Ῥωμαϊκὴ ἐπαρχία. Εἰς τὸ μετέπειτα οἱ Ῥωμαῖοι διῄρεσαν αὐτὴν εἰς 17 ἐπαρχίας, ἑκάστη τῶν ὁποίων εἶχε καὶ μίαν μητρόπολιν. Ἦσαν δὲ αἱ ἐφεξῆς·

311. Νοβεμποπουλανία· μητρόπολις Αὐσκίων, Κλίμβεῤῥος (Auch)—Ἀκυϊτανὴ δευτέρα· μητρόπολις, Βουρδίγαλα (Bordeaux). — Ναμβωνησία ά. Ναρβωνῖτις ἐλλ. Ναρβὼν Μαρτία (Narbonne).—Ναμβωνησία β′. π: Ἄκουαι Σέκστιαι (Aix).—Ἄλπεις θαλάσσιαι·—π: Ἐβρόδουνον (Embrun)—Ἄλπεις Ποινίναι· π. Ταραντασία (Moustiers).

312. Οὐϊενική· π: Οὐϊέννα (Vienne),—Ἀκυϊτανὴ ά. Βιτουρίγων πόλις Ἀβάρικον (Bourges)—Λουγδουνικὴ ά. Λούγδουνον (Lyon).—Ἡ μεγάλη Σηκουανικὴ, Οὐεσόντιον (Besançon). Ἡ ἐπαρχία αὕτη περιελάμβανε τὴν Ἑλβετίαν, τῆς ὁποίας πρώτισται π: ἦσαν, Αὐγούστα Ῥαυράκων, πλησίον τῆς νῦν Βασιλείας (Bâle). Αὐεντικὸν (Avenche).

313. Λουγδουνικὴ β′. π: Ῥοτόμαγος (Bouen)—Λουγδουνικὴ γ′. Τουρόνων πολ: Καισαρόδουμον (Tours)—Λουγδουνικὴ δ′. Σηνόνων πόλις, Ἀγένδικον (Sens)—Βελγικὴ ά. Τρηουρία (Tréves).—Βελγικὴ β′. Ῥῆμοι (Reims)—Γερμανία ά. Μογουτίακον (Mayence)—Γερμανία β′, Κολονία (Cologne).

314. Παρὰ τὰς μητροπόλεις ταύτας ἦσαν καὶ ἄλλαι πόλεις ἱκανῶς ἐπίσημοι. Αὐγουστόδουμνον (Autun) ἢ Βίβρακτα· Νέμαυσος (Nimes). Ἀρελάτη (Arles). Μασσαλία (Marseille) πόλις κτισθεῖσα ὑπὸ τῶν Φωκαέων (212), πλoυσία, ἐμπορικὴ καὶ ἐπίσημος διὰ τὴν εἰς τὰ γράμματα ἐπιμέλειαν. Λουτεκία καὶ Λουκοτοκία (τὰ Παρίσια). Καρνοῦτοι (Chartres).

§. δ′ ισπανια.

315. Ὠνόμαζον οὕτως ὅλην τὴν Χερσόνησον τὴν μεταξὺ τοῦ Ὠκεανοῦ καὶ τῆς Μεσογείου, καὶ χωριζομένην ἀπὸ τὴν Γαλατίαν διὰ τῶν Πυρηναίων. Ἐκαλεῖτο δὲ ἡ αὐτὴ Ἑσπερία καὶ Ἰβηρία, κατοικουμένη ὑπὸ πολλῶν λαῶν, τῶν ὁποίων πρώτιστοι ἦ-