Αἱ μετέπειτα συμβᾶσαι ἐπιδρομαὶ καὶ κατακτήσεις τῶν διαφόρων λαῶν ἔφθειραν καὶ τὴν πόλιν, καὶ τὰ λαμπρὰ μνημεῖα αὐτῆς καὶ τοὺς κατοίκους· ὥστε τὸ κάλλος, ἡ μεγαλοπρέπεια καὶ ἡ δύναμις τῶν ἀρχαίων Ἀθηνῶν ἀναφαίνετο εἰς τὰ διασωθέντα θαυμαστὰ ἐρείπια τῶν ἐξαισίων οἰκοδομημάτων τῆς μεγαλουργοῦ ἀρχιτεκτονικῆς τῶν Ἑλλήνων.
Ἡ Ἀττικὴ ὡς ἐκ τῆς φύσεως τοῦ τόπου ἐδιαιρεῖτο εἰς διακρίαν (ὀρεινὴν), πεδινὴν, καὶ παραλίαν, καὶ περιεῖχεν 174 δήμους. Ὅλοι δὲ οἱ κάτοικοι συνεποσοῦντο κατά τινας εἰς διακοσίας χιλ: ψυχῶν, ἐξ ὧν αἱ 100 χιλ: ἦσαν δοῦλοι.
Ἐλευσὶς, δῆμος καὶ πόλις παράλιος εἰς τὸ θριάσιον πεδίον, ὀνομαστὴ διὰ τὸν ἐν αὐτῇ περίφημον ναὸν τῆς Δήμητρος, ἐν ᾧ ἐτελοῦντο καὶ τὰ Ἐλευσίνια μυστήρια.
Φυλὴ, Φρούριον πρὸς τὴν Βοιωτίαν, ὅθεν ὁρμηθεὶς, ὁ Θρασύβουλος κατὰ τῶν Τριάκοντα Τυράννων ἀποκατέστησε τὴν δημοκρατίαν.—Μαραθὼν, πρὸς τὴν Εὔβοιαν, ὅπου ὁ Μιλτιάδης, ἐνίκησε τοὺς ἀποβάντας Πέρσας κατὰ τὸν πρῶτον Περσικὸν πόλεμον τὸ 490 Π. Χ. — Ὠρωπὸς, πρὸς τὴν Εὔβοιαν, καὶ Ἐλευθεραὶ μεσόγειος, καὶ αἱ δύο πόλεις τῆς Βοιωτίας πρότερον, ἔπειτα δὲ τῆς Ἀττικῆς.
Σούνιον, δῆμος εἰς τὸ ὁμώνυμον ἀκρωτήριον· ἔπειτα Ἀναφλύστιοι, Θορεῖς, Ἀναγυράσιοι, Αἰξωνεῖς, Ἁλιμούσιοι καὶ Φαληρεῖς · Δεκέλεια εἰς τὸ ἐσωτερικόν. Οἰνόη, φρούριον πρὸς τὴν Μεγαρίδα, καὶ ἄλλοι πολλοὶ δῆμοι μεσόγειοι.
Μεταξὺ δὲ τῶν προκειμένων τῆς Ἀττικῆς νήσων ὀνομασταὶ εἶναι· ἡ Σαλαμὶς, κειμένη καταντικρὺ τῆς Ἐλευσῖνος, καὶ ἀπέχουσα ἀπὸ τὴν στερεὰν δύο σταδίους· καὶ ἡ Ψυττάλεια, νησίδιον πρὸς τὸν Πειραιᾶ. Καὶ αἱ δύο αὗται ὀνομασταὶ εἰς τὴν πρὸς τοὺς Πέρσας γενομένην περὶ αὐτὰς ναυμαχίαν.
264. Βοιωτία. Πρὸς Β: τῆς Ἀττικῆς ἀπὸ τῆς ὁποίας χωρίζεται διὰ τοῦ Κιθαιρῶνος. Πρὸς Δ: ἦτο παρὰ τὴν Ἀλκυονίδα θάλασσαν ὁ Ἑλικὼν, ὅπου ἦσαν τἀγάλματα τῶν 9: Μουσῶν καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος (ὅθεν ἐλέγετο τὸ κατοικητήριον αὐτῶν), αἱ πηγαὶ Ἰπποκρήνη καὶ Ἀγανίππη, καὶ ὁ ἐξ αὐτῶν ῥέων μικρὸς ποταμὸς Περμησσὸς, καὶ ὁ Ὀλμειός. Ὁ Κηφισσὸς ἦτο ὁ μέγας ποταμὸς τοῦ τόπου χυνόμενος εἰς τὴν Κωπαΐδα λίμνην· πρὸς Ν: δ’ αὐτῆς ἦτο καὶ ἑτέρα ἡ Ὑλικὴ, εἰς τὴν ὁποίαν ἐχύνοντο οἱ ποταμοὶ Ἀσωπὸς καὶ Ἰσμηνός.
Πόλεις. Θῆβαι, εἰς τὸ μέσον τῆς χώρας κειμένη, καὶ ἔχουσα ἀκρόπολιν τὴν Καδμείαν κτισθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Κάδμου. Ἐμυθολόγουν ὅτι ἦτο πατρὶς τοῦ Διονύσου καὶ τοῦ Ἡρακλέους· ἐγεννήθησαν δὲ αὐτοῦ ὁ ποιητὴς Πίνδαρος, καὶ ὁ στρατηγὸς Ἐπαμινώνδας. Ἀφ’ οὗ ἡ πόλις αὕτη ἐπρώτευσε τῶν Ἑλλήνων ταπει-
