Ὄρη· ὁ Ὑμηττὸς πρὸς Ἀν: (τῶν Ἀθηνῶν) ὀνομαστὸς διὰ τὸ ὑμήττειον μέλι · Βριλησσὸς καὶ Λυκαβητὸς, Πάρνης καὶ Πεντελικὸν, ὅθεν ἐξήγοντο καὶ τὰ Πεντελικὰ μάρμαρα. Λαύρειον πρὸς Ν: ὅπου ἦσαν μεταλλεῖα ἀργύρου. Κορυδαλὸς, ἄντικρυ τῆς Σαλαμῖνος.
Ὁ Κηφισσὸς εἶναι ὁ μόνος ποταμὸς τῆς Ἀττικῆς πρὸς τὰ Β: Δ: τῶν Ἀθηνῶν, ὅστις διαβαίνων διὰ τῆς πεδιάδος καὶ τῶν μακρῶν τειχῶν ἐχύνετο εἰς τὸ Φαληρικόν· ὁ δὲ Ἰλισσὸς ἦτο ῥύαξ διαῤῥέων τὰ Ἀνατ: Μεσ: μέρη τῆς πόλεως τῶν Ἀθηνῶν.
Πόλεις·—αθηναι. Ἡ διασημοτάτη καθέδρα τῶν τεχνῶν καὶ ἐπιστημῶν ὅλου τοῦ παλαιοῦ κόσμου, καὶ διὰ πολὺν καιρὸν πρωτεύσασα τῶν Ἑλληνικῶν πόλεων, περιεῖχε τὴν Ἀκρόπολιν ἢ τὸ Ἄστυ, τὴν πόλιν, καὶ τοὺς λιμένας Πειραιᾶ, Μουνυχίαν καὶ Φαληρόν. Ἡ ἀκρόπολις, ἐπὶ βράχου κτισθεῖσα ὑπὸ Κέκροπος, ὠνομάσθη κατὰ πρῶτον Κεκροπία. Ἐντὸς δ’ αὐτῆς ὑπῆρχον· Ὁ Παρθενὼν, ναὸς τῆς Ἀθηνᾶς ἐκ λευκοῦ μαρμάρου ὑπὸ Ἰκτίνου ᾠκοδομημένος ἐπὶ Περικλέους, καθὼς καὶ τὰ προπύλαια αὐτῆς τῆς Ἀκροπόλεως. Ὁ ἀρχαῖος ναὸς τῆς Πολιάδος Ἀθηνᾶς, ἐν ᾧ ἐκαίετο καὶ ὁ ἄσβεστος λύχνος, τὸ Ἐρεχθεῖον, πολλὰ ἀγάλματα θεῶν, ἐν οἷς καὶ τὸ εἰς τὸν Παρθενῶνα ἐλεφάντινον ἄγαλμα τῆς Ἀθηνᾶς, ποιηθὲν ὑπὸ τοῦ Φειδίου. Ἡ πόλις, κατοικουμένη κύκλῳ τῆς Ἀκροπόλεως, ἦτο στολισμένη μὲ ἀγορὰς καὶ στοὰς, μὲ θέατρα, μὲ ναοὺς καὶ βωμοὺς καὶ ἀγάλματα θεῶν καὶ ἀνδριάντας ἡρώων. Πρὸς δυσμὰς τῆς Ἀκροπόλεως ἦτο ἡ Πνὺξ ἐπὶ λόφου, ὅπου συνήρχετο ὁ δῆμος εἰς ἐκκλησίαν. Πρὸς Β: ἦτο τὸ Πρυτανεῖον, ὅπου ἐσιτοῦντο διὰ δαπάνης τῆς πόλεως, ὅσοι εἶχον κάμει σημαντικὰς ἐκδουλεύσεις εἰς τὴν πατρίδα. Ἔξω τῶν πυλῶν τῆς πόλεως ἦσαν ἡ Ἀκαδημία τοῦ Πλάτωνος κατὰ τὸν Κεραμεικὸν, στολισμένη μὲ κήπους καὶ περιπάτους· τὸ Λύκειον πρὸς Ἀν: ὅπου ἐδίδασκεν ὁ Ἀριστοτέλης, καὶ τὸ Κυνόσαργους πρὸς Β: ὅπου ἐγυμνάζοντο οἱ νέοι.
Ὁ Πειραιεὺς, περιτειχισμένος ὁμοῦ μὲ τὸ Φαληρὸν καὶ τὴν Μουνυχίαν, συνήπτετο μὲ τὴν πόλιν διὰ τῶν σκελῶν, ἢ μακρῶν τειχῶν, ἐχόντων 40 σταδίων μῆκος. Αὐτοῦ ἦτο ὁ ναύσταθμος διὰ 400 ναῦς, καὶ ἡ ὁπλοθήκη· αὐτοῦ διέτριβον καὶ οἱ μετερχόμενοι τὸ ἐμπόριον· διότι ἐπὶ τῆς ἀκμῆς τῶν Ἀθηνῶν, αὐτὴ ἡ πόλις ἐχρημάτισε τὸ κέντρον τοῦ κατὰ τὴν Μεσόγειον θάλασσαν ἐμπορίου τῆς Ἀσίας, Εὐρώπης καὶ Ἀφρικῆς. Ὁ Λύσανδρος κατηδάφισε τὰ μακρὰ τείχη κατὰ πρῶτον· ἔπειτα δ’ ἀνεγερθέντα ὑπὸ Κόνωνος ἐκρήμνισεν ὁ Ῥωμαῖος Σύλλας, ἀφοῦ ἐκυρίευσε διὰ πολιορκίας καὶ τὴν πόλιν καὶ τὸν Πειραιᾶ (87 ἔτη Π. Χ).
