ἄθλους τοῦ Ἡρακλέους.—Ἡραία, Καφυαὶ, Μεθύδριον.—Ὀρχομενὸς πρὸς τὰ σύνορα τῆς Ἀργείας.—ἔπειτα Μαντίνεια, ἔνδοξος διὰ τὴν νίκην καὶ τὸν θάνατον τοῦ Ἐπαμινώνδα.—Τεγέα (περὶ τὴν Τριπολιτσᾶν), ὀνομαστὴ διὰ τὸ ἱερόν τῆς Ἀλαίας Ἀθηνᾶς.—Μεγαλόπολις (Σινάνου) περὶ τὸν ποτ: Σελινοῦντα, συνῳκίσθη ὑπὸ τοῦ Ἐπαμινώνδα καὶ ἐχρημάτισε πατρὶς τοῦ Φιλοποίμενος καὶ τοῦ Πολυβίου. Ὅλαι αἱ ἄνω εἰρημέναι πόλεις γενόμεναι ἔνδοξοι πρότερον, ἠφανίσθησαν ἐκ τῶν συνεχῶν πολέμων· ὁ δὲ τόπος, ἤρχισε νὰ ἐρημόνεται, ἀφ’ οὗ καιροῦ οἱ περισσότεροι τῶν γεωργούντων αὐτῶν συνῳκίσθησαν εἰς Μεγαλόπολιν ([1])
258. η ιδιως ελλασ. Περιορίζεται πρὸς Μ: ἀπὸ τὸν Κορινθιακὸν καὶ Σαρωνικὸν κόλπον· πρὸς Ἀν: ἀπὸ τὸ Αἰγαῖον Πέλαγος· πρὸς Β: ἀπὸ τὴν Θεσσαλίαν καὶ Ἤπειρον πρὸς Δ: ἀπὸ τὸ Ἰόνιον Πέλαγος.
Περιελάμβανε δὲ τὰς ἑξῆς ὀκτώ χώρας· τὴν Μεγαρίδα, τὴν Ἀττικὴν, τὴν Βοιωτίαν, Φωκίδα, Λοκρίδα, Δωρίδα, Αἰτωλίαν καὶ Ἀκαρνανίαν. Τὴν σήμερον ὅλαι αὐταὶ αἱ χῶραι, ἀναλαβοῦσαι τὰ παλαιὰ ὀνόματα ἰδίως ὀνομάζονται καὶ κοινῶς Στερεὰ Ἑλλὰς, διαιρουμένη εἰς Ἀνατολικὴν καὶ Δυτικὴν Ἑλλάδα.
259. Μεγαρίς. Ἀπὸ τοῦ Ἰσθμοῦ ἀρχομένη ὁρίζεται πρὸς Β: ἀπὸ τὴν Ἀλκυονίδα θάλασσαν καὶ τὴν Βοιωτίαν, πρὸς Ἀν: ἀπὸ τὴν Ἀττικὴν, πρὸς Ν: ἀπὸ τὸν Σαρωνικὸν κόλπον. Εἰς τοῦτον τὸν κόλπον εἶναι ἡ ἄκρα Μινώα. Νίσαια πόλις, τὸ ἐπίνειον τῶν Μεγαρέων, τὸ ὁποῖον διὰ μακρῶν τειχῶν συνείχετο μὲν τὴν πρωτεύουσαν, τὰ Μέγαρα.
Ἡ χώρα ὅλη οὖσα ὀρεινὴ καὶ τραχεῖα ἐξουσιάζετο τὸ παλαιὸν ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων, ἐπὶ δὲ τοῦ Κόδρου ἀνέλαβε τὴν αὐτονομίαν της. Τὰ βουνὰ τὰ ὀνομαζόμενα Κέρατα ἐχώριζον τὴν Μεγαρίδα ἀπὸ τὴν Ἀττικήν· τὰ δὲ Ὄνεια ἀπὸ τὴν Κορινθίαν, ὅθεν ἀρχίζοντα ἀπὸ τὰς Σκειρωνίδας Πέτρας (Κακησκάλα) χωροῦσι πρὸς τὸν Κιθαιρῶνα τῆς Βοιωτίας.
260. Ἀττική. Περιλαμβάνεται εἰς τόπον σχηματίζοντα τρίγωνον, ἔχων βάσιν τὸ ὅρος Κιθαιρῶνα πρὸς τὴν Βοιωτίαν· αἱ δὲ ἄλλαι δύω πλευραὶ περικλύζονται ὑπὸ τῆς θαλάσσης, σχηματίζουσαι διὰ τῆς συμπτώσεώς των τὸ Σούνιον.—Ἀκρωτήρια· Σούνιον ἡ ἐξωτάτη ἄκρα τῆς Ἀττικῆς καὶ ὅλης τῆς Ἑλλάδος· μετ’ αὐτὸ δὲ Ἀστυπάλαια καὶ Ζωστήρ. Ἄλλα ἀκρωτήρια εἰς τὴν παρὰ τὸν Σαρωνικὸν κόλπον πλευρὰν ὀνομαστὰ εἶναι. Ἑτιόνεια καὶ Ἄλκιμος περικλείοντα τὸν Πειραιᾶ, καὶ Ἀμφιάλη.—
- ↑ Ὁ Στράβων, ὅστις ὀλίγους χρόνους Π. Χ. περιῆλθε τὴν Ἑλλάδα, ἀναφέρει ὅτι εἰς τὸν καιρόν του αὐταὶ αἱ ὀνομασταὶ πόλεις ἢ δὲν ὑπῆρχον πλέον, ἢ μόλις αὐτῶν ἴχνη ἐφαίνοντο καὶ σήμερον. Καὶ αὐτὴ δὲ η Μεγαλόπολις, λέγει είχε πιάσει τὸ τοῦ κωμικοῦ. Ἐρημία μεγάλη ἐστὶν ἡ Μεγαλόπολις. Ἴδε Στρ. Γεωγρ. Βιβλ. Η κ. Η′. Ὁ Μ.
