 |
 |
 |
 |
|
|
|
Ἐἶναι παρατηρήσεως καὶ θαυμασμοῦ ἄξιον, ὅτι ἡ ταλαίπωρος Ἑλλὰς, ἂν καὶ κατεθλίβετο ὑπὸ τὸν τυραννικὸν ζυγὸν, δὲν ἔπαυε μ’ ὅλον τοῦτο ἀπὸ τὸ νὰ δίδῃ ἱκανὸν ἀριθμὸν ἀνδρῶν σοφῶν καὶ ἀξιολόγων, οἱ οποῖοι μὲ ζῆλον ἔνδοξον ἐσυνήργησαν εἰς τὸν φωτισμὸν καὶ τὴν ελευθερίαν τῆς φίλης αὐτῶν Πατρίδος.
Ἀλλὰ μεταξὺ τούτων ὅλων τῶν σοφῶν καὶ ἀξιολόγων ἀνδρῶν ἀναλάμπει ὡς ὁ ἥλιος ὁ ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ. Ἦτον ὁ ἔνδοξος οὗτος τῆς Ἑλλάδος εὐεργέτης ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῦν ἐναρέτων καὶ θαυμασίων ἐκείνων ἀνδρῶν, οἵτινες ἐθυσίασαν ὅλην αυτῶν τὴν ζωὴν πρὸς ὠφέλειαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Τοιοῦτοι ἦσαν ὁ Σωκράτης, ὁ Φενελών, ὁ Φραγκλῖνος, καὶ μύριοι ἄλλοι ἄνδρες, τῶν ἐθνῶν ἔνδοξοι εὐεργέται.
Φαίνεται ὅτι, κατὰ θείαν βουλὴν, ὁ Κοραῆς ἀνεφάνη εἰς τὸ ἠμέτερον γένος τὴν ἐποχὴν ἐκείνην, καθ’ ἢν ἡ μεγαλόδοξος Ῥωσσία, μὲ τὰς λαμπρὰς αὐτῆς νίκας, εἶχε ταπεινώσειν τὴν ἔπαρσιν τοῦ τυράννου τῆς Ἑλλάδος, καὶ ἡ περιβόητος τῆς Γαλλίας πολιτικὴ μεταβολὴ εἶχε διδάξειν ὅλα τὰ ἔθνη, ὁποῖα εἶναι τὰ αὐτῶν δικαιώματα.
Εἶχεν ἔκτοτε ἀρχίσειν ἡ ταλαίπωρος Ἑλλὰς νὰ αἰσθάνεται τὰς πληγὰς, μὲ τὰς ὁποίας τὴν κατέβαλεν ἡ ἐπάρατος
