λεται σὲ μιὰ ἐπίσης ἔντονη προσωπικότητα ποὺ ἔχει χαράξει τὸν καθωρισμένο της δρόμο... Μιὰ πελώρια διαφορὰ κι’ ἀπόσταση χωρίζει τὴν ἰδιοσυγκρασία καὶ τὴν δημιουργικότητα τοῦ Παλαμᾶ ἀπὸ τὴν ἰδιοσυγκρασία καὶ, τὴν δημιουργικότητα τοῦ Καβάφη. Εἶναι σχεδὸν φυσικὸ τὸ ἔργο τοῦ ἑνὸς νὰ εἶναι ἀδιάφορο, ἂν ὄχι κι’ ἀντιπαθητικὸ στὸν ἄλλο.
Ὅμως κι’ ὁ Παλαμᾶς ἔχοντας ἴσως συνείδηση τοῦ πόσο εἶναι ὑποκειμενικὴ ἡ ἀντίληψή του γιὰ τὴν ποίηση τοῦ Καβάφη εἶχε ἐπιμελέστατα ἀποφύγει ἴσαμε σήμερα νὰ τὴν ἐκφράσει... Ἄλλωστε ὁ Παλαμᾶς δὲν κρίνει ὅταν δὲν μπορεῖ νὰ ἐπαινέσει. Ἐπιβάλλεται ὁ σεβασμὸς πρὸς τὴν θεληματικὴ αὐτὴ καὶ εὐγενικὴ σιωπή... Γιὰ τὴν ἀντίληψή μου τίποτε δὲν δικαιολογεῖ κάποιες δημοσιογραφικὲς ἀδιακρισίες τόσο ἔντονες ποὺ δὲν μποροῦν νὰ χαραχτηριστοῦν ἀλλοιώτικα παρὰ ὡς ἐκβιαστικές. Ἡ φανερὴ ἀναγραφὴ τῆς γνώμης τοῦ Παλαμᾶ δὲν μᾶς ἀποκάλυψε τίποτε, καὶ ὁ ἐκβιαστικὸς τρόπος ποὺ εἶναι παρμένη ὁλόκληρη ἡ συνέντευξη μᾶς φανερώνει μόνο τὴν ἀνυπόφορη φορτικότητα ἑνὸς στερημένου ἀπὸ κάθε λεπτότητα δημοσιογράφου.
Μοῦ εἶναι ἀδύνατο νὰ καταλάβω πῶς φαντάζεται ἕνας δημοσιογράφος ὅτι ἔχει δικαίωμα νὰ μεταχειρίζεται μιὰ συνέντευξη καὶ τὸ ὄνομα ἑνὸς Παλαμᾶ γιὰ νὰ ἐκφράσει δογματικὰ καὶ σχεδὸν ὑβριστικὰ τὶς προσωπικές του ἀντιπάθειες ποὺ δὲν ἐνδιαφέρουν κανένα. Διαβάζοντας τὴν ὁμιλία τοῦ κ. Χριστοφίδη μὲ τὸν Παλαμᾶ δὲν αἰσθάνθηκα τίποτε ἄλλο παρὰ μία ἀγανάχτήση γιὰ τὴν ἐλάχιστη ἀντίληψη ποὺ ἔχουν μερικοὶ δημοσιογράφοι γιὰ τὶς ὑποχρεώσεις τοῦ ἐπαγγέλματός τους καὶ γιὰ τὴν περιωπὴ στὴν ὁποία πρέπει νὰ στέκει. Ἐκμεταλλεύονται ἁπλᾶ καὶ μόνο τὴ δύναμη ποὺ τοὺς δίνει. Ἂν εἶχε ἕνα ὁποιοδήποτε κῦρος ἡ συνέντευξη τοῦ κ. Χριστοφίδη μὲ τὸν Παλαμᾶ θὰ μείωνε ἀσφαλῶς πολὺ περισσότερο τὸν Παλαμᾶ ἀπὸ τὸν Καβάφη. Καὶ ἐκεῖνοι ἀκόμα ποῦ ἀρνοῦνται τὸ περισσότερο τὴν ποίηση τοῦ Καβάφη ξέρουν ὅτι δὲν μποροῦν νὰ τὴν ἀρνηθοῦν παρὰ ὕστερα ἀπὸ μακρυὰ καλλιτεχνικὴ συζήτηση κι’ ὄχι μὲ ἀμφίβολης ποιότητας ὑπαινιγμοὺς κι’ ἀφορισμούς. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ τ’ ἀγνοεῖ ὁ κ. Χριστοφίδης, ὁ Παλαμᾶς ὅμως τὸ ξέρει, καὶ, δὲν ἐπιτρέπεται σὲ κανένα νὰ παρουσιάζει ἕναν Παλαμᾶ ἀλοιώτικο ἀπ’ ὅ,τι εἶναι.
