ἐκλεκτὴ καὶ σοβαρὴ ὕλη ποὺ παρουσίασαν στὰ πρῶτα τους δύο τεύχη. Τοὺς εὐχόμαστε πρόοδο καὶ ἀκμή. Μὲ συγκίνηση διαβάσαμε στὸ πρῶτο τεῦχος τοὺς φτερωτοὺς στίχους τοῦ ποιητῆ Ἄγγελου Σικελιανοῦ, ποὺ μαζὶ μὲ τὴ δοξασμένη Θεσσαλία κλείνουν κ’ ἕνα ἀπὸ τοὺς πιὸ μεγαλόπρεπους ὕμνους στὴν ἀγαπημένη μας Ἑλλάδα.
το περιοδικο αναγεννηση εἶναι—ἴσως—τὸ μόνο κατάλληλο ὄργανο σθεναρῶν πολεμιστῶν ποὺ μᾶς χρειάζονται πρὸ πάντα σήμερα, ὅπου διερχόμεθα μιὰ ἀπὸ τὶς πιὸ κρίσιμες φυλετικὲς περιόδους.
ενας απο τους πιὸ συμπαθητικοὺς καὶ τοὺς πιὸ μορφωμένους ἕλληνας νέους τῆς Ἀλεξανδρείας, ὁ Ντῖνος Μακρῆς, πέθανε τὸν Σεπτέμβρη, ἀφοῦ τυρρανίστηκε πολὺ ἀπὸ ἀρρώστεια. Ὅλοι, καὶ εἶναι πολλοί, ποὺ ἐδιάβασαν πότε στὰ περιοδικὰ καὶ πότε στὰ καθημερινὰ φύλλα τὰ ἄρθρα του, αἰσθάνονται ὅτι ἡ ἑλληνικὴ διανόηση τῆς Ἀλεξανδρείας ἔχασε πολὺ μὲ τὸν πρόωρο θάνατό του.
Χρόνο μὲ τὸ χρόνο σημείωνε πρόοδο στὶς γνώσεις καὶ στὶς κρίσεις του, κι ἐπίσης στὴ διατύπωσή τους. Μὲ τὸν καιρὸ θὰ γινόταν ἕνας ἄριστος κριτικός. Εἶναι πρόσφατη στὴ μνήμη μας ἡ ἐντύπωσι μερικῶν παρατηρήσεών του πάνω στὸν «Προσκυνητὴ» τοῦ κ. Γ. Βρισιμιτζάκη. Μὰ ὁ Μακρῆς δὲν ἀνῆκε στὰ γράμματα μόνο· εἶχε ἀνεπτυγμένο τὸ μουσικὸ αἴσθημα καὶ γερὲς μουσικὲς γνώσεις. Πολλὲς φορὲς ἔγραψε γιὰ μουσική· ὅταν δὲ σὲ φιλικὴ συντροφιὰ μιλοῦσε πάνω στὸ θέμα ἤτανε γοητευτικὸς μὲ τὸν ἐνθουσιασμό του, καὶ τὴν εὐρύτητα τῆς μαθήσεώς του στὴ μουσικὴ τέχνη.
μ’ ευχαριστηση ἡ «Ἀλεξανδρινὴ Τέχνη» συγκαταλέγει μεταξὺ τῶν συνεργατῶν της τὸν πολὺ γνωστὸ στὰ Ἰταλικὰ Γράμματα λογοτέχνη κ. Α. Κατράρο ποὺ εὐγενικὰ δέχτηκε νὰ μᾶς δίδει αἰσθητικὲς μελέτες σὰν αὐτὴ ποὺ δημοσιεύεται στὸ παρόν τεῦχος (μεταφρασμένη ἀπὸ τὸ ἰταλικό).
ο εκλεκτος μας συνεργάτης κ. Κλέων Βέριος θὰ δώσει στὸ περιοδικό μας μιὰ σειρὰ ἄρθρων γιὰ Ἀλεξανδρι-
