Σελίδα:Αθηναΐς Α αρ. 12.djvu/8

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
100
ΑΘΗΝΑΪΣ

μοῖραν εὑρέθη μεταξὺ τῶν ἀντικειμένων τῆς κληρονομίας τῶν προγόνων των.

Ἡμέραν τινὰ λοιπὸν ὁ Ἀντώνιος λαβὼν τὸ βιολίον καὶ μετ’ αὐτοῦ τὴν ἀχώριστον σύντροφόν του Ἥραν (τὴν κύνα του) ἐξέδραμεν εἰς τὴν ἐξοχὴν, ἔνθα βεβαίως θὰ ἠδύνατο νὰ ξύῃ ἀκωλύτως καὶ ἀφόβως τὸ ἀρχαῖον βιολίον. Παρὰ τὴν σκιὰν τοίχου ἀχυρῶνος κάθηται λοιπὸν ὁ καλός μας μουσικὸς καὶ ἡ συναυλία ἄρχεται. Ὁ ἐν τῷ ἀχυρῶνι κοιμώμενος, κεκμηκὼς ἐκ τοῦ καύσωνος τῆς μεσημβρίας, ἀγρότης Φίλιππος, ἐξυπνᾷ ἐκ τοῦ θορύβου, ἀλλὰ νομίσας ὅτι ὁ μουσικὸς εἶναι διαβάτης ἔπεσε πάλιν πειρώμενος νὰ ἐπαναλάβῃ τὸν διακοπέντα ὕπνον. Ἀλλ’ ἡ συναυλία ἠκολούθει ἐντονωτέρα. Ἔρχεται εἰς τὸ παράθυρον καὶ βλέπει τοὺς δύο φίλους κύνα καὶ βιολιστὴν ἀκριβῶς ὑπὸ τὸ παράθυρόν του τὴν σκηνὴν αὐτῶν στήσαντας. Δὲν ἐδίστασε εἰς τὴν λῆψιν ἀποφάσεως· ἁρπάζει μεγάλην ῥάβδον καὶ τοῖς ἔδειξε διὰ λόγων καὶ δι’ ἔργων ὅτι καλῶς θὰ ἔπραττον ἐὰν ἐπορεύοντο ἔτι μακρότερα.

Ἡ ἐκμάθησις βεβαίως μουσικοῦ ὀργάνου δὲν εἶναι ἔγκλημα, ἀλλὰ καθίσταται τοιοῦτον ὁσάκις ἕτεροι ἀνησυχοῦσιν· καλὸν ὅθεν ἦναι ἐὰν φροντίζῃ τις νὰ ἀποφεύγῃ τὸ ἐκ τῆς ἐκμαθήσεως ἄτοπον τοῦτο.

Συμβουλὴ πρὸς νεάνιδας. Ἅμα μία κόρη τηρεῖ τι μυστικὸν ἀπὸ τῆς μητρός της, ἢ ἔλαβεν ἐπιστολὴν, ἣν δὲν τολμᾷ νὰ δώσῃ εἰς ἀνάγνωσιν εἰς τὴν μητέρα της, ἢ ἔχει φίλον περὶ οὗ δὲν γινώσκει τι ἡ μήτηρ της, διατελεῖ ἐν κινδύνῳ. Τὸ ἀπόρρητον δὲν εἶναι καλὸ πρᾶγμα διὰ τὴν κόρην· μηδὲν πράξῃς τὸ ὁποῖον ἐὰν ἀνακαλυφθῇ ὑπὸ τοῦ πατρός σου θὰ σὲ κάμῃ νὰ ἐρυθριάσῃς. Ὅταν νυμφεύεσαι, μηδέποτε κρύψῃς τι ἀπὸ τοῦ συζύγου σου. Μὴ ἐπιτρέψῃς εἰς σεαυτὴν νὰ γράψῃς ἐπιστολὴν περὶ ἧς νά μὴ γινώσκῃ οὗτος καθολοκληρίαν, ἢ νὰ λάβῃς ἐπιστολὴν ἧς δὲν θὰ ἤθελες οὗτος νά λάβῃ γνῶσιν. Μὴ ἔχῃς οἱανδήποτε ἀπόκρυφον.


ΠΟΙΚΙΛΑ

Ὁ στρ. Κάουφμαν, ἀρχηγὸς τοῦ ἐν Τουρκεστὰν ῥωσσικοῦ στρατοῦ, διέταξε τὴν ἀντικατάστασιν τοῦ ῥωμίου ἐν τοῖς μερίσι τῶν στρατιωτῶν, διὰ τοῦ τεΐου καὶ σακχάρεως.

— Ἐν Ἱσπανίᾳ ἐκυκλοφόρησαν κατὰ τὸ παρελθὸν ἔτος 88,786 καὶ ἐν Ἰταλίᾳ 37,000 ἀντίτυπα τῶν ἁγ. Γραφῶν.

— Τὸ νέον ῥωσσικὸν θωρηκτὸν Πέτρος ὁ Μέγας θεωρεῖται τοσοῦτον ἰσχυρὸν ὡς τὸ ἀγγλικὸν ὁ Ὄλεθρος. Εἶναι ὡπλισμένον μὲ τέσσαρα μεγάλα τηλεβόλα ἀπαιτοῦντα ἐν ἑκάστῃ γομώσει 160 λίτρας πυρίτιδος.

— Ἡ Ῥωσσία ἔχει 26 θωρηκτὰ ἓν τῷ ναυτικῷ αὐτῆς, φέροντας 184 τηλεβόλα.

— Κατ’ αὐτὰς ἠνεώχθη εἰς κοινὴν χρῆσιν ἐν Ὁλλανδίᾳ διώρυξ συνδέουσα τὸ Ἀμστελόδαμον μετὰ τῆς Γερμανικῆς θαλάσσης. Ἡ διώρυξ ἔχει μῆκος, 16 μιλίων.

— Ἐκ τοῦ ἀνθρωπίνου γένους, 370,000,000 δὲν ἔχουσι γραφικὴν ὕλην, 500,000,000 Μογγόλοι μεταχειρίζονται χάρτην κατεσκευασμένον ἐκ τοῦ στελέχους καὶ τῶν φύλλων τῶν φυτῶν, 130,000,000 Πέρσαι, Ἰνδοὶ κλ. κατασκευάζουσι χάρτην ἐκ τοῦ βάμβακος, ἐνῷ 300,000,000 χρῶνται τῷ συνήθει χάρτῃ. Οἱ τελευταῖοι μεταχειρίζονται 1,800,000,000 λίτρας κατ’ ἔτος, ἢ ἓξ λίτρας ἀνὰ ἕκαστον ἄτομον—300,000,000 λίτρας χάρτου πρὸς γραφὴν, 900,000,000 χάρτου πρὸς τύπωσιν, 400,000,000 χάρτου διὰ τοίχους, καὶ 200,000,000 πρὸς ἄλλας χρήσεις.

— Ἀπεστάλη εἰς τὴν Ἔκθεσιν τῆς Φιλαδελφίας τμῆμα μεγαλοδένδρου ὡς ἐκεῖ καλεῖται. Τὸ τμῆμα τοῦτο ἔχει διάμετρον 20 ποδῶν, καὶ μῆκος 16, ἐλήφθη δὲ ἐκ δένδρου 276 ποδῶν ὕψους, μὲ διάμετρον ἐν τῇ βάσει 26 ποδῶν. Τὸ δένδρον τοῦτο, ὡς καταδείκνυται ἐκ τῶν ἐτησίων δακτυλίων ἐν τῷ ξύλῳ, εἶχε ἡλικίαν 2,120 ἐτῶν. Τὸ τμῆμα τοῦτο διατρηθὲν, σχηματίζει κίλυνδρον ἔχοντα πλευρὰς 2 ποδῶν πάχους, περιλαμβανομένου καὶ τοῦ φλοιοῦ. Θέλει μεταβληθῆ εἰς κυκλοτερῆ οἰκίαν, κομψῶς διασκευασθησομένην.

— Οἱ μισθοὶ τῶν διαφόρων μοναρχῶν τῆς Εὐρώπης κατά τινα Γερμανὸν καταστατικογράφον ἔχουσιν ὡς ἑξῆς. Ἀλέξανδρος Β’ 125,000 φρ. τὴν ἡμέραν· ὁ Ἀβδοὺλ Ἀζὶζ εἶχεν 90,000· ὁ φραγκίσκος Ἰωσὴφ 50,250· ὁ Φρειδερῖκος Γουλλιέλμος Β’ 41,000· ὁ Βίκτωρ Ἐμμανουὴλ 34,200· ἡ Βικτωρία 31,350· ὁ Λεοπόλδος 8,215.

Ὁ βασιλεὺς Γεώργιος, ἔχει 3,670 φρ, τὴν ἡμέραν.

ΚΙΝΕΖΙΚΗ ΠΑΡΑΒΟΛΗ.

Ὁ Φόχη ἐν ταῖς περιπλανήσεσιν αὐτοῦ, ἐλθὼν εἰς κώμην τινα, ἔκρουσε τὴν θύραν πλουσίας γυναικὸς, καὶ ἐζήτησε τὴν ἄδειαν νὰ εἰσέλθῃ, «Τί, εἶπεν αὕτη, νομίζεις ὅτι δέχομαι εἰς τὸν οἶκον μου πάντα πλάνητα καὶ ἀλήτην; Οὐχὶ, τοῦτο θὰ ἦτο ἀνάρμοστον εἰς σεβαστὴν γυναῖκα· φεῦγε ἀπ’ ἐδῶ».

Ἀπελθὼν ἐκεῖθεν μετέβη εἰς τὴν καλύβην πτωχῆς γυναικὸς ἥτις ἀμέσως τὸν παρεκάλεσε νὰ εἰσέλθῃ. Παρέθηκεν αὐτῷ τὴν μόνην τροφὴν ἣν εἶχε, ὀλίγον αἴγιον γάλα, ἔτριψε τεμάχιον ἄρτου ἐν αὐτῷ, καὶ εἶπεν: «Εἴθε ὁ Φόχη νὰ τὸ εὐλογήσῃ, ὅπως ἀρκέσῃ εἰς ἀμφοτέρους ἡμᾶς!».

Εἶτα αὕτη παρεσκεύασεν αὐτῷ κλίνην ἀχύρι-