Σελίδα:Αβδηρίτης Τεύχος 3.djvu/5

Από Βικιθήκη
Η σελίδα αυτή έχει ελεγχθεί για πιθανά λάθη.
)(33)(

—Αἰχμάλωτε!

—Δέσποτα!

—.......

—Ἆ! ἐκατάλαβα, θέλεις νὰ βάλω καὶ ἐγὼ κοκκίδες, ὡς ἡ μυῖα ἐπὶ τῆς σεβαστῆς ῥινός του; λοιπὸν κοκκίδες......... καὶ διασκεδάζων, ἔλεγα, εἰς τὸν πετροπόλεμον ἔσπασα δύω τρεῖς σκληρὰς κεφαλὰς παίδων, καὶ ἡτοιμαζόμην νὰ σπάσω καὶ ἄλλην, ὅταν μεθ’ ὁρμῆς μὲ ἔσυρες ἐκ τῆς οὐρᾶς, ὡς μία γελοία Ἐλπὶς σύρει πολλάκις τὸν ἄνθρωπον, καὶ τὸν κάμνει νὰ πληρόνῃ ἀκριβὰ τὴν πλάνην του· σπεύδων δὲ νὰ ὑπακούσω, προσέκρουσα εἰς ἕνα σύνδεσμον, τὸν ὁποῖον εἶχον χάσει πέντε ἐμβριθεῖς καθηγηταὶ ἐπιστρέφοντες τοῦ περιπάτου, καὶ τὸν ὁποῖον δὲν συνέπεσε νὰ εὕρῃ ἡ ἀνθηρὰ νεολαία μας.

—Καὶ δι’ αὑτὸ χωλαίνεις!

—Καὶ δι’ αὐτὸ χωλαίνει, λέγε· διότι ἐγὼ ἰδού με ζωηρότατον.

Ἀνεσείσθη, ἀπέῤῥιψε τὸ ἔνδυμα τῆς μοσχομάγγας, ἔκαμε μικρὰς εὐζώνους κινήσεις καὶ ἀτενίσαν βλέμμα σπινθηροβόλον ἐπὶ τοῦ Ἀβδηρίτου.

—Πρόσταξε! Δέσποτα, εἶπε, πηδῶ ἂν θέλῃς εἰς τὴν Ἀμερικήν· καὶ θὰ μάθῃς πῶς ἀνατρέφονται οἱ ἀγαθοὶ πολῖται.

Εἰς τὴν Ἀγγλίαν· ἐκεῖ δὰ, θὰ σοῦ κλέψω μίαν μηχανὴν τοῦ Συντάγματος.

Εἰς τὴν Ῥωσίαν· θὰ μάθῃς πῶς τιμωροῦνται οἱ παρήκοοι.

Εἰς τὴν Τουρκίαν· θὰ ἰδῇς πῶς τρώγεται τὸ πιλάφ.... ἢ πῶς διαλύεται μία σπουδαία συζήτησις τοῦ Προξενείου μας καὶ πῶς σχολιάζονται τὰ παρα-ξυλίσματα.

Εἰς τὴν....

—Αἴ! ἀφερὶμ κόκορα! καὶ τί μᾶς μέλει διὰ τὰ ἀλλοδαπὰ; ἐγχώρια, ἐγχώρια!

—Λοιπὸν πηδῶ εἰς τὴν Σύρον· καὶ θὰ μάθῃς πῶς τελωνίζονται τὰ εἰσαγόμενα καὶ ἐξαγόμενα ἐμπορεύματα, καὶ πῶς πλέκουν αἱ Συριαναὶ ἀθωότητες τοῦ —πλάνου ἔρωτα—τὰ δύκτια· ἢ τί φρονεῖ ὁ ἔμπορός διὰ τὰ ἐγκόσμια καὶ τί ἡ χαριτόβρυτος σύζυγός του.

Εἰς τὰς Πάτρας· θὰ μάθῃς διατί τὸ χρῶμα μιᾶς ὡραίας Πατρινῆς συμφωνεῖ μὲ τὸ ῥοδόχρουν κάλυμμά της· καὶ διατί κύριοι τινές, ἄλλως ἔντιμοι κτηματίαι, χάνουν πάντοτε εἰς τὸ χαρτοπαίγνιον.

Εἰς τὰς Καλάμας· διατί εἶναι περισσότερα χλωρὰ, παρὰ ξηρὰ σῦκα.

Καὶ καθ’ ὅλην τὴν Ἀττικὴν ὁποίου εἴδους μέλισσαι κάμνουν μέλι. Τέλος.... διατὶ εἰς τὴν Ἑλλάδα σπείρονται οἱ πλάτανοι καὶ φυτεύονται τὰ πράσσα· καὶ....

—Αἴ! καλὰ ἀρκεῖ, ἐφωτίσθημεν! καὶ καταλαμβάνω ὅτι εἶσαι Πανεπιστήμιον, Πολυτεχνεῖον, Πανδαιμόνιον! πλὴν δέν ἐπιθυμῶ νὰ ἀπαυδήσῃς γρήγορα, πηδῶν τόσῳ μακράν.

Ἐδὼ, ἐδὼ! εἰς τὰς κλεινὰς Ἀθήνας ἓν σου πήδημα, τὸ πρῶτον πήδημα, ἐλαφρὸν, εὔστροφον· πρόσεξε μὴ συγκρούσῃς τὰ κερατίδιά