Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
230
ΠΟΘΟΣ
Ἄχ! νἄσουνα μαζί μου,
Ἀγάπη μου Μερτοῦλα,
Σὲ τούτη τὴ βαρκοῦλα
Μὲ τἄσπρο τὸ πανί.
Ἄχ! νἄσουνα μαζί μου!
Μὲ σὲ νὰ φύγω ἀπό δω,
Ποῦ ἡ νιότη μου σὰ ῥόδο
Γιὰ σὲ θὰ μαραθῇ.
Μονάχα τότε οἱ δυό μας,
Μέσ’ ’ς τοῦ πελάου τ’ς ἀγκάλαις,
Χωρὶς μαρτύριαις ἄλλαις,
Πάρεξ τὸν οὐρανό.
Ἐλεύθερο ἕνα δάκρυ
Μὲ σένα ἤθελε χύσω,
Στὸ πέλαο ἤθελ’ ἀφήσω,
Μὲ σὲ ἕνα στεναγμό.
Καὶ τὰ κακὰ τοῦ ψεύτη
Θυμούμενοι τοῦ κόσμου,
Ταῖς δυστυχιαῖς μας, φῶς μου,
Καὶ κάθε συμφορά,
Ἀποσταμένοι ναύταις,
Μακρυὰ ν’ ἀναπαυθοῦμε,
’Στοῦ πέλαγου νὰ βροῦμε
Τὴν ἔρμη ἀγκαλιά.
