Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
198
ΤΟ ΠΑΡΑΠΟΝΟ ΤΗΣ ΜΑΡΙΑΣ
1
«Ἐκειός, ποῦ ἀκούει καὶ τὴ δροσιὰ ποῦ στάει,
»Βλέπει τὰ βάσανά μου, καὶ βογγάει.
2
«Βλέπεις τούτους τοὺς τάφους; κἀμμιὰ μέρα
»Ἐδῶ μέσα καὶ σὺ θὲ νὰ κοιμᾶσαι,
»Ἕως ὅπου ψηλὰ θέλει βουΐσῃ
»Ἡ σάλπιγγα ἡ στερνὴ νὰ σὲ ξυπνήσῃ.»
3
«Καὶ δὲ σ’ εἶδα ποτὲ δάκρυα νὰ χύσῃς,
»Παρὰ λίγη στιγμὴ πρὶν μ’ ἀτιμήσῃς.»
4
«Τρέχω καὶ κάνω ’ς τὸ δεξί της χέρι
»Αἱματώδη σταυρὸ μ’ ἕνα μαχαῖρι.»
5
«Κι’ ὅταν ἀκούω ξένο παιδὶ κοντά μου,
»Μάννα, νὰ λέῃ, μοῦ σχίζεται ἡ καρδιά μου.»
6
«Νὰ γελᾶ, καὶ νὰ κλαίῃ, καὶ νὰ κοιμᾶται.»
7
«Ἀλλὰ πάντα ’ς τὴν ἔρημη τὴν κλίνη,
»Πάντα θανάτοι, δυστυχιαῖς, καὶ θρῆνοι.»
8
«Τραυάω συλλογισμένη ὅλη τὴ μέρα,
»Κ’ ἔπειτ’ ἀπ’ τὸ φαρμακισμένο δεῖπνο,
»Γιομᾶτο μαῦρα ὀνείρατα τὸν ὕπνο.»
