Σελίδα:Άπαντα Σολωμού.djvu/100

Από Βικιθήκη
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
96
ΑΝΑΜΝΗΣΙΣ

Τώρα ἄς παύσῃ τῆς κιθάρας
Ἡ γλυκόφωνη χορδή·
’Σ τὴν καρδιά μου τὴ θλιμένη
Τὴ νεότητα ἐνθυμεῖ.

Τὴ νεότητα ποῦ ἀπέρασε
Ἔτσι ὀγλήγορα ἀπό μᾶς
Χωρίς κἄν νὰ μᾶς ἀφήσῃ
Στοχασμό παρηγοριᾶς.

Μόνο μ’ ἄφησε ἡ προδότρα
Ἔναν ἄθλιο στοχασμό
Ποῦ σφιχτὰ μοῦ ζωγραφίζει
Τοῦ θανάτου τὸν καιρό.

Νὰ τὸ μάτι ποῦ τὸν ἥλιο
Πολεμάει νὰ ματαϊδῇ,
Καὶ τὸ στόμα νὰ βαστάξῃ
Τὴν στερνή του ἀναπνοή.