Ο Θεοδωρής Ζαχαρόπουλος ζητεί χρηματικήν ενίσχυσιν δια την ευόδωσιν του αγώνος εις την επαρχίαν του Άργους
Ὁ Θεοδωρῆς Ζαχαρόπουλος ζητεῖ χρηματικὴν ἐνίσχυσιν διὰ τὴν εὐόδωσιν τοῦ ἀγῶνος εἰς τὴν ἐπαρχίαν τοῦ Ἀργους. Συγγραφέας: |
Πιστεύω βέβαια ὅτι ὅλος ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆτες δὲν ἀποβλέπουν εἰς ἄλλο εἰμὴ εἰς τὸ «μάχου ὑπὲρ πίστεως καὶ πατρίδος», ὥστε ὅλοι οἱ ἀπ᾽ ἀρχῆς ἄνθρωποι, ὅσοι ἐδοξάσθησαν καὶ ἐνταῦθα καὶ ἐν τῇ μελλούσῃ ζωῇ, δὲν ἐφύλαξαν ἄλλο εἰμὴ αὐτὸ τὸ ἀληθέστατον ἀξίωμα. Καὶ ἂν δὲν ἐτιμήθησαν προσωρινῶς οἱ τοιοῦτοι ἀπὸ τοὺς ἀχαρίστους πατριώτας τῶν, προκατειλημμένους ἀπὸ πολλὰς διαβολάς, δοξάζονται ὅμως αἰωνίως διὰ τὰ ἔνδοξα ἀνδραγαθήματά των ἀπὸ τοὺς μεταγενεστέρους.
Εἰς τὴν ἰδίαν γραμμὴν βλέπω νὰ ἔφθασαν τὴν σήμερον καὶ ὅλοι οἱ σεβαστοὶ βουλευταί, ἐμψυχωμένοι ἀπὸ ἄκραν γενναιότητα καὶ ἀπὸ μέγιστον πατριωτισμόν. Τοιαῦτα βλέπων καὶ ἐγώ ἀπεφάσισα νὰ ἀρνηθῶ φίλους καὶ συγγενεῖς καὶ νὰ προσκολληθῶ εἰς μόνους τοὺς ὀρθῶς φρονοῦντας πατριώτας, διὰ νὰ ἐκπληρώσω τὸ πρὸς τὴν πατρίδα ἱερώτατον χρέος μου ὑπερασπιζόμενος μέχρι ζωῆς μου τοὺς ὑπερασπιστὰς τῶν δικαιωμάτων τῆς ἀνθρωπότητος.
Ἀλλ᾽ εἰς ἀπάντησιν ἀντιφερομένων δυνάμεων καταπατούντων ἀσυνειδήτως τὰ φυσικὰ δικαιώματα τῆς ἀνθρωπότητος καὶ ἑνὸς ὅλοκλήρου ἔθνους ἔχω χρείαν, καὶ χρείαν κατεπείγουσαν, νὰ προβλέψω ἰσάριθμον πλῆθος στρατιωτῶν ἀντιφερομένων, διὰ νὰ ὑπερασπίζωμαι εἰς τὸ ἑξῆς τὰ δικαιώματα τῆς Σεβαστῆς Διοικήσεως, τοὺς ἐθνικοὺς νόμους, τὴν ὑπόληψιν τῆς ἐπαρχίας μας καί τοῦ ἐαυτοῦ μου. Ἀλλ᾽ εἰς ἐκτέλεσιν τούτων δεῖ δὴ χρημάτων καὶ ἄνευ τούτων οὐδέν ἐστι γενέσθαι τῶν δεόντων.
Ἐγὼ κατὰ δυστυχίαν ἀμοιρῶ οἰκείων χρημάτων, ἡ δυστυχὴς ἐπαρχία τοῦ Ἂργους ἕτι πλέον. Ὥστε ἄλλη ἐλπὶς δὲν μὲ μένει, εἰ μὴ προδιδαγμένος ἀπὸ τὴν πεῖραν τῶν παρελθόντων προστρέχω κατὰ χρέος προϊδεάζων τὸ Σεβαστὸν Βουλευτικὸν ἵνα ποιήσῃ δυοῖν θάτερον, ἢ νὰ μὲ δείξῃ, τρόπον διὰ τὴν ἐξοικονόμησιν ἑκατὸν στρατιωτῶν, μεθ᾿ ὧν δίδω τὸν λόγον τῆς τιμῆς μου νὰ φυλάττω ἀσφαλῶς καὶ τὴν δυστυχῆ ἐπαρχίαν μας δεινῶς ἐπαπειλουμένην καὶ τὴν Σεβαστὴν Διοίκησιν καιροῦ τυχόντος, ἢ, ἄν ἀποτύχω τούτου, ἐπειδὴ εἶμαι φιλότιμος καὶ δὲν δύναμαι νὰ ἀντιπαραταχθῶ μόνος μου εἰς διαφόρους σκευωρίας, ζητῶ τὴν ἄδειαν τῆς Σεβαστῆς Διοικήσεως διὰ νὰ ὑπάγω ὅπου μὲ ὁδηγήσῃ ἡ θεία πρόνοια. Ἐν τοσούτῳ μένω εὐσεβάστως
Τὴν 2 Δεκεμβρίου 1823, ἐν Ἄργει
Ταπεινότατος δοῦλος
Θεοδωρῆς Ζαχαρόπουλος