Η μέθη του καλοκαιριού
| Η μέθη του καλοκαιριού Συγγραφέας: |
Η μέθη του καλοκαιριού
Όταν απομακραίνεται
Αφήνει ρίγη και καρπούς
Όταν στοχάζομαι
Η αγάπη με τρυφερότητα
Με τριγυρνά
Έχει χείλια
Και στόμα
Και μιλά
Καιρός για θάλασσα
Και φεύγουν ναύτες
Οι πόθοι
Η άλικη ζωή
Μας κάθισε
Στα γόνατά της
Μας τραγουδά στον άνεμο
Και η φωνή της κύμα
Ποτέ δεν στέκει
Τώρα η σελήνη έρχεται
Και μας ζηλεύει
Διπλώνεται στον κάματο
Του ταξιδιού της
Και ψέλνει ένα παράπονο
Και κόβει τον καιρό μας
Αλλά η χαρά μας έτοιμη
Σαν περιστέρια
Δεν την πειράζει ο λήθαργος
Η γη δεν τη βαραίνει
Κινείται ανεμπόδιστα
Στην άκρη τ' ουρανού.