Επιστολή του χιλιάρχου Πέτρου Μήτζου λέγοντος ότι έχει τους αναλόγους στρατιώτας του ετοίμους αλλ’ απορεί των αναγκαίων
| Ἐπιστολὴ τοῦ χιλιάρχου Πέτρου Μήτζου, λέγοντος ὅτι ἔχει τοὺς ἀναλόγους στρατιώτας του ἑτοίμους, ἀλλ᾽ ἀπορεῖ τῶν ἀναγκαίων. Συγγραφέας: |
Ἀρ. 10
Ἔλαβον τὴν ὑπὸ 29 τοῦ παρελθόντoς σταλθεῖσαν διαταγὴν τοῦ ἐξόχου ὑπουργείου τοῦ Πολέμου νὰ ἐκστρατεύσω μὲ διακοσίους στρατιώτας εἰς τὴν πολιορκίαν Πατρῶν υπὸ τὴν ὁδηγίαν τοῦ στρ. Παν. Γιατράκου΄ καὶ εἰμὶ ἔτοιμος καὶ πρόθυμος νὰ ἀκολουθήσω τὴν διαταγήν της. Πλὴν μὲ λείπουν τὰ ἀναγκαῖα καὶ ὁ στρατιωτικὼς πόρος. Ἐγὼ καὶ πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν ἔγραφον ὅτι τοὺς στρατιώτας ἑτοίμους ἔχω καί, κατὰ τὴν πρώτην της διαταγὴν τὴν ὑπ’ ἀρ. 94, ἐσύναξα τοὺς στρατιώτας εἰς τὴν μητρόπολιν Πύργου καὶ ὑποχρεωμένος τοὺς τρέφω καὶ πληρώνω ἐξ ἰδίων μου. Διὸ καὶ ἤδη διὰ τῆς παρούσης μου ἀναφερόμενος λέγω ὅτι ἡ ἀναλογία τῶν στρατιωτῶν τοῦ Πύργου εἶναι ἕτοιμος΄ καὶ ἃς μὲ διατάξῃ ἡ Ὑπερτάτη Διοίκησις πόθεν νὰ τρέφω τοὺς στρατιώτας, πόθεν νὰ ἐφοδιάζωνται καὶ πόθεν πληρώνουνται οἱ μισθοί των΄ καὶ εὐθὺς ξεκινῶ δι᾿ ὅπου διορισθῶ. Ἐὰν δὲ δὲν μοὶ δοθῇ πόρος, οἱ στρατιῶται δὲν ξεκινοῦν καὶ οὕτως πλέον καμμία κατηγορία δὲν μένει εἰς ἐμέ, ἀλλ᾽ εἰς τὴν ἔλλειψιν τοῦ πόρου. Καὶ ἀνυπομόνως προσμένω τὴν διὰ δια(τα)γῆς της ἀπόκρισίν μου. Καὶ μένω μὲ ὅλον τὸ σέβας
Τῇ 4 Ἰουνίου 1823, Πύργος