Ύμνος προς την Αφροδίτη

Ύμνος προς την Αφροδίτη Συγγραφέας: Σαπφώ

Greek Melic Poets, ed. Smyth, 1900. [1]

Ποικιλόθρον᾽^[1] ἀθάνατ᾽ ᾽Αφρόδιτα^[2],
παῖ Διός, δολόπλοκε, λίσσομαί σε
μή μ᾽ ἄσαισι μηδ᾽ ὀνίαισι δάμνα,
πότνια, θῦμον·

ἀλλά τυῖδ᾽ ἔλθ᾽, αἴ ποτα κἀτέρωτα
τᾶς ἔμας αὔδως^[3] ἀίοισα πήλυι^[4]
ἔκλυες, πάτρος δὲ δόμον λίποισα
χρύσιον^[5] ἦλθες

ἄρμ᾽ ὐπαζεύξαισα^[6], κάλοι δέ σ᾽ ἆγον
ὤκεες στροῦθοι περὶ γᾶς μελαίνας
πύκνα δίννεντες^[7] πτέρ’ ἀπ᾽ ὠράνω αἴθε-
ρος^[8] διὰ μέσσω.

αἶψα δ᾽ ἐξίκοντο, τὺ δ᾽, ὦ μάκαιρα
μει διάσαισ᾽ ἀθανάτῳ προσώπῳ,
ἤρε’ ὄττι δηὖτε^[9] πέπονθα κὤττι^[10]
δηὖτε κάλημι,

κὤττι ἔμῳ^[11] μάλιστα θέλω γένεσθαι
μαινόλᾳ θύμῳ· τίνα δηὖτε πείθω
μαῖς ἄγην ἐς σὰν^[12] φιλότατα; τίς τ, ὦ
Ψάπφ᾽, ἀδικήει^[13];

καὶ γὰρ αἰ^[14] φεύγει, ταχέως διώξει,
αἰ δὲ δῶρα μὴ δέκετ ἀλλὰ δώσει,
αἰ δὲ μὴ φίλει ταχέως φιλήσει,
κωὐκ ἐθέλοισα^[15].

ἔλθε μοι καὶ νῦν, χαλέπαν δὲ λῦσον
ἐκ μερίμναν ὄσσα δέ μοι τέλεσσαι
θῦμος ἰμμέρρει^[16], τέλεσον, σὐ δ᾽ αὔτα
σύμμαχος ἔσσο.

Σημειώσεις

1. v.l. ποικιλόφρον m.
2. Ἀφροδίτα dmau.
3. αὐδῶς p; αὐδὰς dm.
4. πόλυ p; πηλοὶ l.
5. χρύσεινον p.
6. ὐπασδεύξαισα l; ὑποζεύξασα p.
7. δινῆντες p.; διννηντε v (a copy of l); δινεῦντες dm.
8. ωρανω θερος l; αἰθέρος m.
9. δ’ ῆυ τὸ p.
10. κὤτι dm.
11. κωτεμω l; κὄττι ἐμῷ c.
12. τινα δηυτε πειθω και σαγήν εσσαν l; τιναδ’ ἐυτεπείθωμαι σαγηνέσσαν p.
13. ἀδικήη Et. Mag. 485. 41.
14. ἢ l; εἰ other mss.
15. κωϋκ ἐθέλουσα l.
16. ἰμμέρρει Fick: ϊμέρει p.