Σελίδα:Platon - Œuvres complètes, Les Belles Lettres, tome I.djvu/225

AΠΟΛΟΓIA ΣΩΚΡΑΤΟϒΣ


I


 Ὅ τι μὲν ὑμεῖς, ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πεπόνθατε ὑπὸ τῶν 17 
ἐμῶν κατηγόρων οὐκ οἶδα· ἐγὼ δ᾽ οὖν καὶ αὐτὸς ὑπ᾽ αὐτῶν
ὀλίγου ἐμαυτοῦ ἐπελαθόμην· οὕτω πιθανῶς ἔλεγον· καίτοι
ἀληθές γε, ὡς ἔπος εἰπεῖν, οὐδὲν εἰρῆκασιν. Μάλιστα δὲ
αὐτῶν ἓν ἐθαύμασα τῶν πολλῶν ὧν ἐψεύσαντο τοῦτο ἐν ᾧ
ἔλεγον ὡς χρὴ ὕμᾶς εὐλαϐεῖσθαι μὴ ὑπ᾽ ἐμοῦ ἐξαπατηθῆτε
b ὡς δεινοῦ ὄντος λέγειν. Τὸ γὰρ μὴ αἰσχυνθῆναι ὅτι αὐτίκα b 
ὑπ᾽ ἐμοῦ ἐξελεγχθήσονται ἔργῳ, ἐπειδὰν μηδ᾽ ὁπωστιοῦν
φαίνωμαι δεινὸς λέγειν, τοῦτό μοι ἔδοξεν αὐτῶν ἄναισχυντότατον
εἶναι, εἴ μὴ ἄρα δεινὸν καλοῦσιν οὗτοι λέγειν τὸν
τἀληθῆ λέγοντα· εἰ μὲν γὰρ τοῦτο λέγουσιν, ὁμολογοίην ἂν
ἔγωγε, οὐ κατὰ τούτους, εἶναι ῥήτωρ. Οὗτοι μὲν οὖν, ὥσπερ
ἐγὼ λέγω, ἤ τι ἢ οὐδὲν ἀληθὲς εἰρήκασιν· ὑμεῖς δέ μου
ἀκούσεσθε πᾶσαν τὴν ἀλήθειαν. Οὐ μέντοι μὰ Δία, ὦ ἄνδρες
Ἀθηναῖοι, κεκαλλιεπῃμένους γε λόγους ὥσπερ οἵ τούτων
c ῥήμασί τε καὶ ὀνόμασιν οὐδὲ κεκοσμημένους, ἀλλ᾽ ἀκούσεσθε c 
εἰκῇ λεγόμενα τοῖς ἐπιτυχοῦσιν ὀνόμασι· πιστεύω γὰρ δίκαια εἶναι ἃ λέγω· καὶ μηδεὶς ὑμῶν προσδοκησάτω ἄλλως.
Οὐδὲ γὰρ ἂν δήπου πρέποι, ὦ ἄνδρες, τῇδε τῇ ἡλικίᾳ ὥσπερ μειρακίῳ πλάττοντι λόγους εἰς ὕμᾶς εἰσιέναι. Καὶ

17 a 6 χρὴ recc. : χρῆν Β χρὴν Τ || b 4 οὗτοι Β : αὐτοὶ Τ || b 7 } 7 ἤ τι ἤ Β: om. T.