Επιστολή Κωνσταντίνου Βʹ της Ελλάδας προς Γεώργιο Παπανδρέου – 8 Ιουλίου 1965

Από Βικιθήκη
Επιστολή προς Γεώργιο Παπανδρέου
Συγγραφέας:
8 Ιουλίου 1965


Ἐν Κερκύρᾳ τῇ 8ῃ Ἰουλίου 1965

Κύριε Πρωθυπουργέ

Ἡ τελευταῖα συνεργασία σας μετ’ ἐμοῦ ἐγένετο τὴν 5ην Μαρτίου. Τὴν 29ην Ἀπριλίου, μετὰ τὴν ὁρκωμοσίαν τῶν ὑπουργῶν, συνωμιλήσαμεν ἐπ’ ὀλίγον ἰδιαιτέρως. Τὴν δὲ 7η Μαΐου εἴχομεν σύσκεψιν, κατὰ τὴν ὁποίαν συνεζητήθη ἀποκλειστικῶς τὸ Κυπριακὸν. Ἔκτοτε δὲν ἐζητήσατε νὰ σᾶς δεχθῶ εἰς συνεργασίαν διὰ νὰ μὲ ἐνημερώσετε ἐπὶ τῶν γεννηθέντων τόσο σοβαρῶν καὶ κρισίμων θεμάτων. Νομίζω ὅτι, ὅταν ὁ Πρωθυπουργός ἀπέχει ἐκ τῶν συνεργασιῶν μετά τοῦ Βασιλέως, δὲν λειτουργεῖ ὁμαλῶς τὸ Κράτος.

Εὑρισκόμενος διὰ τοὺς λόγους, οὓς καλῶς γνωρίζετε, εἰς Κέρκυραν, αἰσθάνομαι ὅτι άποτελεῖ καθῆκον μου νὰ σᾶς ἐκφράσω διὰ τῆς παρούσης τὰς σκέψεις μου ἐπὶ τῆς καταστάσεως τῆς Χώρας. Εἶναι αὔτη ἀνώμαλος καὶ ἀνησυχητικὴ, καθιστῶσα ἐπείγουσαν, κατά τὴν γνώμην μου, τὴν λήψιν ριζικῶν καὶ ἀδιαβλήτων ἀπὸ πάσης πλευρᾶς μέτρων ἀποκαταστάσεως τοῦ σοβαρῶς κλονισθέντος κράτος δικαίου, ἑδραιώσεως τῆς νομιμότητος καὶ ἐπαναφορᾶς τοῦ αἰσθήματος τῆς άσφαλείας καὶ τῆς τάξεως. Ἀνώμαλος κατέστη ἡ κατάστασις ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἐκ τῆς Κεντρικῆς Ὑπηρεσίας Πληροφοριῶν, ἡ ὁποῖα ὑπάγεται προσωπικῶς εἰς ὑμᾶς καὶ διοικεῖται ὑπὸ προσώπων τῆς ἀπολύτου ἐμπιστοσύνης σας, ἐξεπορεύθη ἡ ἐπαναστατική, συνωμοτική ὀργάνωσις εἰς τὰς Ἐνόπολους Δυνάμεις, μοναδικὸν σκοπὸν ἔχουσα τὴν ἀνατροπὴν τοῦ Συντάγματος τῆς χώρας καὶ τὴν ἐπιβολὴν δικτατορίας ἐλεεινῆς μορφῆς, ἀποκρουστικῆς εἰς πάντα ἐλεύθερον ἄνθρωπον. Ἀφ’ ἧς μοῦ διεμηνύσατε τὸ γεγονὸς τῆς ἀνακαλύψεως τῆς συνωμοσίας, σᾶς συνεβούλευσα νὰ ἐνεργήσετε ἀποτελεσματικῶς πρὸς πᾶσαν κατεύθυνσιν διὰ τὴν πλήρη ἐξιχνίασιν τῆς ὑποθέσεως καὶ τὴν ἀνακάλυψιν τῶν ἐνόχων. Μετὰ λύπης μου διεπίστωσα ὅτι ἡ ἀνταπόκρισίς σας εἰς τὸ αὐτονόητον αἴτημά μου τῆς ἀπολύτου διαλευκάνσεως δὲν ὑπῆρξε ἰκανοποιητική, καίτοι τὸ αἴτημα τοῦτο ἐναρμονίζεται πρὸς τὸ στοιχειῶδες συμφέρον τῆς Δημοκρατίας.

Διεφωνήσαμεν ἤδη ἐπὶ τῆς εἰσηγήσεώς σας πρὸς ἐμέ, τῆς διαβιβασθείσης διὰ τοῦ κ. Ὑπουργοῦ Ἐθνικῆς Ἀμύνης, νὰ τερματισθῆ ἡ διερεύνησις τῆς ὑποθέσεως μετὰ τὴν ὑποβολὴν τοῦ πορίσματος τῆς διοικητικῆς ἐξετάσεως, ἐν τῷ ὁποίῳ ὅμως ὁμολογοῦνται ἀποτυχίαι ὡς πρὸς τὴν ἀνακάλυψιν βασικῶν συντελεστῶν καὶ μετὰ τὴν ἐπιβολὴν ἐλαφρῶν πειθαρχικῶν ποινῶν εἰς ὅσους ἐνόχους ἠδυνήθη νὰ ἀνεύρῃ ὁ διενεργῆσας τὴν ἐξέτασιν. Καὶ μοῦ παραγγείλατε ὅτι δὲν ἐδέχθητε τὴν γνώμην μου, ἀλλ’ ὅτι θὰ τὴν ἐσέβεσθε καὶ θὰ παρεπέμπατε εἰς τακτικὴν ἀνάκρισιν, ὡς σᾶς συνεβούλευσα, τὴν συνωμοσίαν καὶ εἰς ἀνακριτικὸν συμβούλιον πρὸς ἀπόταξιν τοὺς ἐνόχους. Ἐνῶ, ὅμως, δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ὑφίσταται οὐδ’ ἐπ’ ἐλάχιστον ἔδαφος πολιτικῆς ἐνεργείας εἰς τὰς Ἐνόπλους Δυνάμεις, ἠθελήσατε νὰ συζεύξητε πρὸς τὴν συνωμοσίαν ἄλλην ὑπόθεσιν, ἄσχετον, διαφόρου ἐντελῶς φύσεως, τὴν ὁποίαν σκοπίμως παραπέμψατε συγχρόνως εἰς τὴν ἀνάκρισιν. Ἐὰν παρ’ ἐλπίδα ἐνόμισέ τις ὅτι ἡ παραπομπὴ καὶ τῆς ὑποθέσεως ταύτης θὰ ἠδύνατο τυχὸν νὰ μὲ εὔρῃ διαφωνοῦντα, ἐπλανήθη οἰκτρῶς, διότι οὔτε ἐγώ, οὔτε οὐδεὶς ἄλλος ὀρθοφρονῶν, ἀνιδιοτελὴς καὶ ἔντιμος ἄνθρωπος εἶναι δυνατὸν νὰ μὴν ἐπιθυμῇ τὴν αὐστηροτέραν δυνατὴν ἐξέτασιν οἱασδήποτε, ὀποθενδήποτε προερχομένης παρανόμου καὶ ἀντιπειθαρχικῆς κινήσεως εἰς τὰς Ἐνόπλους Δυνάμεις. Καὶ εἶναι ἀνησυχητικὴ εἰς βαθμὸν σοβαρώτατον ἡ κατάστασις τῆς χώρας, ἐφ’ ὅσον κινδυνεύει νὰ καταλυθῇ ἡ νομιμότης, τὸ κράτος δικαίου, ἐξ ἐνεργειῶν ἀποδεικνυομένων δι’ ἀπτῶν ἀποδείξεων τῆς Κεντρικῆς Ὑπηρεσίας Πληροφοριῶν, ἀναγορευθείσης εἰς ἐλεγκτὴν τῆς νομιμότητος καὶ ἐπεμβαινούσης εἰς τὸ ἔργον τῆς Στρατιωτικῆς Δικαιοσύνης πρὸς ἐπηρεασμὸν τῶν κρίσεων διὰ τῆς ἀσκήσεως ψυχολογικῆς βίας, τόσον κατὰ τῶν ἐκτελούντων διατεταγμένην ὑπηρεσίαν ἀξιωματικῶν, ὅσον καὶ κατὰ τῶν μαρτύρων. Δυστυχῶς, εὑρίσκομαι εἰς τὴν δυσάρεστον θέσιν νὰ σᾶς δηλώσω ὅτι τὰς ἐπεμβάσεις αὐτὰς ἐνισχύετε καὶ ὑποθάλπετε, καίτοι διὰ τοὺς λόγους τοὺς ὁποίους δὲν θὰ ἤθελα νὰ ἀναφέρω, ἀνυπερβλήτους καὶ ἐξ ἀντικειμένου δεδομένους, ἡ θέσις ὑμῶν, ἐν συναρτήσει πρὸς τὴν ὑπόθεσιν τῆς συνωμοσίας εἰς τὰς Ἐνόπλους Δυνάμεις, ἔχει ἀπὸ καιροῦ καταστῇ ἐξαιρετικῶς εὐαίσθητος καὶ λεπτή. Σᾶς ἀπευθύνω ἔκκλησιν νὰ σταματήσετε ἀμέσως πᾶσαν δραστηριότητα καταλυτικὴν θεμελιωδῶν κανόνων τῆς λειτουργίας τοῦ πολιτεύματος καὶ πρόξενον πολιτικῆς ἀναταραχῆς καὶ κλονισμοῦ τοῦ αἰσθήματος τῆς ἀσφαλείας τῶν πολιτῶν. Σᾶς συμβουλεύω νὰ ἀπομακρύνετε διὰ διαταγῆς σας ἀπό τὴν ἀνάκρισιν πάντα ὑπηρετοῦντα παρὰ τῇ Κεντρικῇ Ὑπηρεσίᾳ Πληροφοριῶν καὶ νὰ διακηρύξητε πρὸς πᾶσαν κατεύθυνσιν ὅτι εἶσθε κεκηρυγμένος ὑπέρ ἀπολύτως ἀνεπηρεάστου εὑρέσεως ὁλοκλήρου τῆς ἀληθείας διὰ τὴν συνωμοσίαν.

Τελῶ ἐν πλήρει ἐπιγνώσει τῆς σοβαρότητος τῆς καταστάσεως. Γνωρίζω καλῶς ὅτι ἐκ πηγῶν στενότατα προσκειμένων πρὸς ὑμᾶς ἐνεπνεύσθησαν αἱ προειδοποιήσεις καὶ αἱ ἀπειλαὶ ἐναντίον μου αἱ ὁμοιάζουσαι πρὸς ἐκβιασμόν. Δέχομαι νὰ ἀντιπαρέλθω πάντα ταῦτα ὑπὸ τὴν προϋπόθεσιν ὅτι θὰ θελήσητε, ὡς ἤδη σᾶς ζητῶ, διὰ σαφῶν καὶ ἀπεριφράστων δηλώσεών σας, νὰ ἐξηγήσετε εὐθαρσῶς καὶ τιμίως πρὸς τὸν λαόν, ὅτι οὔτε εἶχον ποτὲ οὔτε ἔχω τὴν πρόθεσιν νὰ ἀπομακρυνθῶ ἔστω καὶ κατὰ κεραῖαν ἀπὸ τῶν ὑπὸ τοῦ Συντάγματος ρητῶς καθοριζομένων καθηκόντων καὶ ὑποχρεώσεών μου πρὸς τὰς ὁποῖας θὰ παραμείνω αὐστηρῶς προσηλωμένος, καὶ ὅτι θὰ τηρήσω ἀπαρεγκλίτως τὸν ὅρκο μου. Συγχρόνως σᾶς καλῶ νὰ καταδικάσετε δημοσία τὴν ἐναντίον μου συκοφαντικὴν ἐκστρατείαν καὶ νὰ λάβετε σύντονα και ἀμέσου ἀποδόσεως μέτρα διαλύσεως πάσης ὀργανώσεως ἢ προπαρασκευῆς λαοκρατικῶν ἐκδηλώσεων ἢ στάσεων προπαρασκευαζομένων ὑφ’ οἱονδήποτε πρόσχημα πρὸς ὑποδούλωσιν τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ καὶ κατάλυσιν τῆς λαϊκῆς κυριαρχίας καὶ τῶν ἀτομικῶν ἐλευθεριῶν. Ἐν μέσω τῆς βαρείας ἀτμοσφαίρας ἥν ἀφήσατε νὰ δημιουργηθῇ, θεωρῶ ὅτι ἀποτελεῖ ὑποχρέωσίν σας ἡ ἄμεσος καὶ ἄνευ δισταγμοῦ πραγματοποίησις τῶν ὅσων σᾶς ζητῶ.

Ἡ προειδοποίησίς μου αὐτὴ εἶναι ἡ τελευταῖα. Ἔχω τὴν ἀξίωσιν νὰ γνωρήζητε ὅτι δὲν ἔχω σκοπὸν νὰ ἔλθω εἰς οἱανδήποτε μορφῆς ῥῆξιν πρὸς τὴν πλειοψηφίαν τοῦ ἑλληνικοῦ λαοῦ. Εἰς ὑμᾶς, ὅμως, προσωπικῶς, ἀπόκειται ἐφ’ ὅσον ἔχετε διακηρύξει τὴν πρόθεσίν σας νὰ ἐκπληρώσητε τὴν λαϊκὴν ἐντολὴν περὶ πραγματοποιήσεως καὶ διατηρήσεως τῆς ὁμαλῆς λειτουργίας τοῦ πολιτεύματος, νὰ ἐνεργήσητε ἀδιστάκτως ὅσα σᾶς ἐξήγησα καὶ ἐζήτησα ἀνωτέρω, ὥστε νὰ προκύψουν συνθῆκαι πρόσφοροι διὰ τὴν δημιουργικὴν ἀντιμετώπισιν τῶν σοβαρῶν ἐκκρεμῶν προβλημάτων τῶς χώρας. Διότι, ἐν πάσῃ περιπτώσει, τελεῖτε ἐν ἐπιγνώσει τῆς ἀναληθείας τῶν γραφομένων καθημερινῶς, ὅτι δῆθεν ὑφίσταται θέμα λειτουργίας τῶν δημοκρατικῶν θεσμῶν, καὶ ἔχει ἤδη φτάσει ἡ ὥρα ἐσεῖς, ὡς ὑπεύθυνος πρωθυπουργός, νὰ μὴν ἀνέχεσθε τὰ σκόπιμα ψεύδη, ὅταν οὐδὲν τοιοῦτον ζήτημα ὑφίσταται ἐπὶ βασιλευομένης δημοκρατίας τῆς Ἑλλάδος.