Αισώπου Μύθοι/Λέοντος βασιλεία

Από Βικιθήκη
Αἰσώπου Μῦθοι
Λέοντος βασιλεία


Λέων τις ἐβασίλευσεν οὐχὶ θυμώδης, οὐδὲ ὠμός, οὐδὲ βίαιος, ἀλλὰ πρᾷος καὶ δίκαιος, ὥσπερ ἄνθρωπος. Ἐπὶ δὲ τῆς αὐτοῦ βασιλείας συναθροισμὸς ἐγένετο πάντων τῶν ζώων δοῦναι δίκας καὶ λαβεῖν πρὸς ἄλληλα, ὁ λύκος μὲν προβάτῳ, πάρδαλις δὲ αἰγάγρῳ, ἐλάφῳ δὲ τίγρις, κύων δὲ λαγωῷ. Ὁ πτὼξ δὲ ἔφη· «Πολλὰ ηὐχόμην ἰδεῖν τὴν ἡμέραν ταύτην, ἵνα τοῖς βιαίοις φοβερὰ τὰ εὐτελῆ φανῶσιν.»

Ὅτι δικαιοσύνης ἐν πόλει οὔσης καὶ δικαίως πάντων δικαζόντων, καὶ οἱ εὐτελεῖς ἀταράχως βιοῦσιν.

Στα νέα Ελληνικά[Επεξεργασία]

Μια φορά λένε πως βασιλιάς των ζώων έγινε ένα λιοντάρι που δεν οργίλο, ούτε αιμοβόρο, ούτε βίαιο: είχε δύναμη, αλλα και πραότητα και δικαιοσύνη, όπως ένας ιδανικός άνθρωπος. Όταν αυτό το λιοντάρι βασίλευε, μαζευτήκανε όλα τα ζώα και κάνανε μηνύσεις όσα ζώα αδικήθηκαν, δίκασαν και καταδίκασαν τα ζώα που αδίκησαν: έτσι τιμώρησε το πρόβατο τον λύκο, ο αίγαγρος την λεοπάρδαλη, το ελάφι την τίγρη, ο λαγός τον σκύλο. Τότε ο λσγός είπε: «πόσο ήθελα να την δώ αυτήν την ημέρα, που οι βίαιοι έμελλαν να φοβηθούν απο τους αδυνάτους!»

Έτσι γίνεται όταν μιά ανθρώπινη κοινωνία κυβερνιέται απο έναν ισχυρό αλλα και καλόψυχο ηγεμόνα: εκεί παύει να ισχύει το δίκαιο του βιαιοτέρου, και ισχύει ανθρώπινη δικαιοσύνη: δεν μπορεί κανείς να κλέβει, να εξαπατά και να μένει ατιμώρητος.