Αισώπου Μύθοι/Ανήρ φέναξ

Αἰσώπου Μῦθοι Ἀνὴρ φέναξ

Ἀνὴρ πένης νοσῶν καὶ κακῶς διακείμενος ηὔξατο τοῖς θεοῖς ἑκατὸν βόας τελέσειν, εἰ περισώσειαν αὐτόν. Οἱ δὲ ἀπόπειραν αὑτοῦ ποιήσασθαι βουλόμενοι ῥαΐσαι τάχιστα αὐτὸν παρεσκεύασαν. Κἀκεῖνος ἐξαναστάς, ἐπειδὴ ἀληθινῶν βοῶν ἠπόρει, στεατίνους ἑκατὸν πλάσας ἐπί τινος βωμοῦ κατέκαυσεν εἰπών· «Ἀπέχετε τὴν εὐχήν, ὦ δαίμονες.» Οἱ δε θεοὶ βουλόμενοι αὐτὸν ἐν μέρει ἀντιβουκολῆσαι ὄναρ αὐτῷ ἔπεμψαν, παραινοῦντες ἐλθεῖν εἰς τὸν αἰγιαλόν· ἐκεῖ γὰρ αὑτὸν εὑρήσειν ἀττικὰς χιλίας. Καὶ ὃς περιχαρὴς γενόμενος δρομαῖος ἧκεν ἐπὶ τὴν ἠιόνα. Ἔνθα δὴ λῃσταῖς περιπεσὼν ἀπήχθη, καὶ ὑπ’ αὐτῶν πωλούμενος εὗρε δράχμας χιλίας.

Ὁ λόγος εὔκαιρος πρὸς ἄνδρα ψευδολόγον.

Στα νέα Ελληνικά

Ένας φτωχός αρρώστησε και υποσχέθηκε στους θεούς να προσφέρει εκατό βόδια ώς θυσία αν γίνει καλά. Οι θεοί για να τον δοκιμάσουν τον έκαναν γρήγορα καλά. Ο άνθρωπος, πού να βρει εκατό βόδια, ούτε ένα βόδι δεν είχε, έφτιαξε εκατό μικροσκοπικά βοδάκια απο ζυμάρι και τα πρόσφερε στη φωτιά ως ολοκαυτώματα. Και είπε: «Ω θεοί, το τάμα μου σας το έδωσα.» Οι θεοί αυτό το εξέλαβαν ώς ύβριν, και του την ανταπέδωσαν ώς εξής: Εμφανίσθηκαν στο όνειρό του και του είπαν: Στην ακρογυαλιά, στο τάδε σημείο, θα βρείς χίλιες αττικές δραχμές. Ο άνθρωπος ξύπνησε και πήγε με χαρά σε εκείνο το μέρος στην ακρογυαλιά, δραχμές δέν βρήκε, αλλα εκεί πειρατές τον βρήκανε και τον πήραν να τον πουλήσουν δούλο. Εκείνος τους είπε: αφήστε με ελεύθερο, και θα σας δώσω εκατό τάλαντα χρυσού. Οι ληστές δεν τον πίστεψαν, τον πούλησαν δούλο για χίλιες αττικές δραχμές.