Άσμα (Σαν την αστέρευτη πηγή)

←ᾈσμα (Ἔβγα ν’ ακούσῃς τὸ πουλὶ)

Ἀτθίδες Αὖραι Συγγραφέας: Γεώργιος Βιζυηνός ΑιΣΜΑ

ᾈσμα (Τ’ ἄνθη ποῦ μ’ ἔχεις χαρισμένα)→

Σὰν τὴν ἀστέρευτη πηγή,
ποῦ βουρβουλᾷ μέσ’ στὰ βουνά,
τὰ δάκρυά μου στὴν σιγὴ
κατρακυλοῦν παντοτεινά.

Κάμνουν ταὶς πέτραις μαλακιαίς,
ὀργόνουν μάρμαρα γερά,
καὶ σταὶς βαθειαίς των αὐλακιαὶς
βλαστάνουν λούλουδ’ ἀνθηρά.

Μόν’ ἡ καρδιά σου δὲν ’μπορεῖ
νὰ λυγισθῇ ν’ ἁπαλυνθῇ·
μόνο σ’ ἐκείνη τὴν σκληρὴ
ὀλίγ’ ἀγάπη δὲν ἀνθεῖ!