Άσμα παράφρονος
| Ἄσμα παράφρονος Συγγραφέας: |
Νέον ἄνθος ἔθαλλον.
Ἄγγελος μ' ἐφίλησε
φίλημα πικρόν.
Μ' ἔδρεψε καὶ μ' ἔρριψε,
κ' εἰς κρημνοὺς μ' ἐκύλισε
χείμαρρος, νεκρόν.
Κύκνος χιονόπτερος,
ν' ἀναβῶ ἠθέλησα
εἰς τὸν οὐρανόν,
πλὴν χρυσῆ μ' ἐκέντησε
κεκρυμμένη μέλισσα,
κ' ἔπεσα θανών.
Φωτοβόλοι μ' ἔφεγγον
ἔρως καὶ διάνοια,
ἱερὰ δυάς.
Φεῦ! Ἀγρία ἔσβυσε
τ' ἄστρα τὰ οὐράνια
λαῖλαψ ποντιάς.
Χάρτης ὁ θεόγραπτος
τῆς εὐρείας πλάσεως
μ' ἦτον ἀνοικτός.
Πλὴν μοὶ τὸν ἀφήρεσεν
ἀπὸ τὴς ὁράσεως
κάλυμμα νυκτός.
Περιφέρω ἔκτοτε,
τὴν ψυχὴν ἀόμματος,
βλέμμα σκοτεινὸν
είς κενὴν τὴν ἔκτασιν
τ' οὐρανίου δώματος,
εἰς τὸ πᾶν κενόν.
Φύσις, ὡς ἠθέλησα,
νέος ὤν, τὸ γάλα σου,
πάλιν σὲ ποθῶ.
Να μ' ἀνοίξῃς ἔρχομαι,
μῆτερ, τὰς ἀγκάλας σου,
καὶ νὰ κοιμηθῶ.